In de rubriek Motormodel zetten we steeds een ander type motor in het zonnetje. Over twee weken lees je het verhaal achter de Honda CBR600RR. Heb jij een mooi verhaal bij onze gezochte lijst met motoren, meld je dan nu aan via deze pagina!
De één vindt de rust op een lekker ploffende cruiser, terwijl de ander helemaal wild wordt van een schreeuwende superbike… We hebben allemaal dezelfde hobby, maar er is gelukkig een flinke diversiteit onder motorrijders en motoren. In de rubriek Motormodel zetten we steeds een ander type motor in het zonnetje. Ditmaal de Yamaha MT-01.
Foto’s: Sjon Dragtsma & Jarno van Osch
Misschien wat verwarrend door zijn naam, maar de motor die hier in het zonnetje wordt gezet heeft niets te maken met de huidige MT-serie van Yamaha. De populaire reeks die het Japanse merk weer volledig in de top van de motormarkt bracht, gebruikt enkel dezelfde twee letters als modelnaam. Eigenlijk is dat ook echt de enige overeenkomst, want verder staan deze twee MT-reeksen heel ver uit elkaar.
Dat grote verschil is vooral te wijten aan het concept dat achter de MT-01 schuilt, die in 2005 voor het eerst in de showroom te bewonderen valt. Zes jaar eerder toont Yamaha al een concept van deze opvallende naked, maar zoals wel vaker betekent dat niet automatisch dat zo’n fiets daadwerkelijk in productie wordt genomen. Met de MT-01 laat de Japanse fabrikant de nodige durf zien en kleuren ze serieus buiten de lijntjes. Want zeg nu zelf: je verwacht niet direct een dik cruiserblok in een naked aan te treffen, waar ook nog eens sportieve elementen aan zijn toegevoegd. Toch?

Nog krachtiger
De combinatie wordt niet door iedereen begrepen, getuige de niet al te voortvarende verkoopcijfers van de MT-01. De machine wordt gedurende een looptijd van zo’n acht jaar gebouwd. Sjon Dragtsma uit Avenhorn ziet juist wel de charme van de Yamaha in. Al ruim tien jaar voelt hij zich geprezen met de MT-01, eentje uit 2008. “Het is juist één van de redenen dat ik ‘m in 2011 heb gekocht, dat je ‘m niet vaak op straat voorbij ziet komen. Het is echt een bijzondere motor, vind ik. Vooral door die vreemde combinatie. Dat trekt mij juist aan. Als je een logisch besluit moet nemen voor een volgende motor, dan koop je geen MT-01.”
De 58-jarige gebouwbeheerder geniet met volle teugen van zijn excentrieke Yamaha, mede te danken door de stevige krachtbron die flink om aandacht schreeuwt in het ontwerp van de MT. De 1670 cc V-Twin wordt in diezelfde periode ook in de XV1700 Wild Star gebruikt, waar hij in eerste instantie voor ontwikkeld is. Toch ziet Yamaha ook een andere mogelijkheid, door het krachthonk in een naked te lepelen.
Het karakter van het luchtgekoelde blok wordt licht aangepast, zodat het beter past bij de bedoelingen van de MT-01. Wat die zijn, weet de eigenaar precies te vertellen: “Het is een enorm koppelmonster”, meent Dragtsma. Vreemd is dat niet als je de cijfers van de MT-01 kent. Op papier geeft Yamaha aan dat de MT-01 een goede 150,1 newtonmeter levert, bij slechts 3.750 toeren per minuut.
Benieuwd naar de voorgaande motormodellen? Je vindt ze hier!
De Noord-Hollander weet echter dat er meer schuilt in de explosieve V-Twin, te danken aan de speciaal uitgegeven kits voor de MT-01. In drie stappen is de naked nog krachtiger te maken. “Zelf heb ik het stage 1-pakket op mijn Yamaha zitten en ik was eigenlijk wel benieuwd wat de Akrapovic-uitlaten als extraatje geven. Zodoende heb ik de motor weleens op de vermogensbank gezet. Daar rolde uit dat ik zelfs over 170 newtonmeter beschik.”

Sportieve genen
Maar het is niet alleen het motorblok dat de MT-01 zo uniek maakt. Ook andere onderdelen doen een duit in het zakje, zoals de gehele voorpartij. Die is namelijk afkomstig van Yamaha’s superbike, de YZF-R1. Zodoende vind je onder meer een volledige instelbare 43 mm upsidedown-voorvork van Kayaba en radiaal opgehangen vierzuigerremklauwen die ingrijpen op een stel 320 mm remschijven. Ook achter zie je de sportieve genen terug, zoals een identieke swingarm aan de R1. Sjon: “Dat vind ik zo grappig, dat ze gewoon racespul op deze MT-01 hebben gezet.”
Hoewel Sjon Dragtsma heel graag met zijn Yamaha MT-01 rondrijdt, weet hij ook heel goed dat deze motor niet bij elke rijder past. Te danken aan het bijzondere karakter. “Je moet zo’n MT-01 wel snappen”, geeft hij aan. “Je moet lekker laag in de toeren rijden en veel mensen vinden dat al moeilijk genoeg. Die stappen dan op zo’n Yamaha, zitten continu tegen de toerenbegrenzer aan en vinden het daardoor een onding. Het vraagt echt om een andere benadering, zeg maar. Als je nagaat dat zijn maximale koppel onder de vierduizend toeren zit, veel motoren komen juist op dat moment pas een beetje los.”
Hoewel het rondrijden in lage toeren door veel motorrijders als een probleem gezien wordt, is dat voor Dragstma niet aan de orde. Wat dat betreft kan hij eigenlijk slechts één enkel nadeel benoemen. “Hij is wel redelijk zwaar, met 265 kilo. Gelukkig verdwijnt dat hoge gewicht als je eenmaal rolt, maar stilstaand is het een flinke jongen. Als je net een beetje te ver kantelt, dan heb je wel een probleem om ‘m rechtop te houden.”

Vrij simpel
Veel verschil tussen een eerste en laatste versie is er niet te vinden. In de looptijd van acht jaar is er eigenlijk slechts één serieuze upgrade doorgevoerd. Vanaf het 2007-model zijn er zeszuigerremklauwen op de krachtige naked terug te vinden, meeliftend op diezelfde wijziging die de R1 rond die tijd onderging. Hoewel de MT-01 van Dragtsma uit 2008 komt, vind je bij zijn motor vierzuigers terug, zoals bij de eerste generatie te zien is. “Mijn motor is eigenlijk een 2005-versie, maar die is pas later op kenteken gezet. Waarschijnlijk hadden ze er nog een paar staan.”
Verder wordt de MT-01 redelijk met rust gelaten door Yamaha. Alleen in 2009 weten ze nog eens de aandacht op het model te vestigen met een SP-uitvoering. De Japanners houden het vrij simpel: met veerwerk van Öhlins, Pirelli Diablo Rosso-rubber en een specifiek kleurenschema met rode en witte accenten.
De nieuwverkoop van de Yamaha MT-01 heeft nooit bijster hard gelopen, wellicht ook door de toch wel stevige aanschafwaarde van € 15.999,-. en het moeilijke inzetbereik. Uiteraard zijn de prijzen van de huidige occasions een stuk aantrekkelijker, maar de MT-01 weet zijn waarde goed te behouden. Juist door zijn unieke karakter en het feit dat het geen dertien in een dozijn-motor is.
Wil je nu een fraai exemplaar bezitten, dan moet je rekenen op een uitgave tussen de zes- en achtduizend euro. “De prijs van een tweedehandse blijft redelijk op niveau. Ik ben inmiddels een goede tien jaar in het bezit van mijn MT-01 en sindsdien heb ik er niets op verloren. Ik zou er nog hetzelfde geld voor KUNNEN krijgen, maar ik heb geen zin om ‘m in te ruilen op een andere motor. Waarom zou ik ook? Deze MT is veel te leuk om zomaar weg te doen!”

Ik deel de mening van Sjon. Ik rijd ook een MT-01. Je koopt zo’n motor voor de looks, exclusiviteit en de rijbeleving. Die is niet met een andere motor te vergelijken. Ik heb al eens de vraag gehad of ik mijn motor zou willen verkopen maar die heb ik vriendelijk afgewezen. Ik hoop nog jaren plezier te hebben van deze bulderbak. Gezien de algehele bouw en de gebruikte hoogwaardige materialen bij de bouw van deze motor lijkt me dat geen enkel probleem.
Ik heb inmiddels m’n 4e MT01, ik heb er een haatliefde verhouding mee. Ik vindt ’t geen motor voor lange ritten al heeft dat meer met mijn lengte en slechte knieën te maken maar kan ook niet zonder ‘m. Het koppel is verslavend, het geluid is het mooiste wat er uit een motor kan komen en dan vooral met de Akra’s erop.
Hij staat gewoon in de hoek naast m’n 2 andere motoren en af en toe rij ik er eens mee voor de kick. 😁
Geweldige motorfiets, volop genieten. Je kunt er rustig met rond tokkelen en ook vlot en strak een bocht mee aan remmen en uit accelereren. Snel rijden is hard werken maar wat een beleving met stage-2 set. Minder geschikt voor vakanties. Na het ronden van de Stevio ben je echt kapot. Nieuw gekocht in 2005 als tweede fiets en gaat nooit meer weg. Hij heeft al meerdere “eerste” fietsen overleeft..