It begjint yn Overijssel

Waar de Elfstedentocht start in Leeuwarden, kiezen wij voor de Koperen Hoogte bij de Lichtmis. Het iconische restaurant langs de A28, tussen Zwolle en Meppel, afslag Ten Kate Motoren. Inderdaad, deze tocht der tochten start niet in Friesland, maar net daar buiten.
Je kunt Friesland via de snelweg binnenrijden, maar wij kiezen ervoor om de banden alvast warm te draaien op de dijkweggetjes in die richting.
Dat brengt ons al snel in het eerste stadje van deze route: Hasselt. We rijden stapvoets door het centrum van deze eeuwenoude Hanzestad om vervolgens het Zwarte Water over te steken en te beginnen aan het eerste dijkweggetje dat ons in de tweede stad van deze route brengt, Genemuiden. Daar steken we het Zwarte Water nog een keer over, dit keer met het veerpontje, waarna we een kleine lus maken door alweer het derde stadje, Vollenhove. Dat schiet lekker op, en we zijn nog niet eens in Friesland!

We naderen Friesland, maar stoppen eerst nog even in Blokzijl. Een ontzettend fijne pauzeplaats op deze heerlijke voorjaarsdag. Hoewel dit pas het 35-kilometerpunt markeert is dit een prima plek voor de cafeïne- of nicotineverslaafde motorrijders onder ons. Met name op de Bierkade is het op een zonnige dag prima wezen. Zin in een decadent weekendje? We rijden in Blokzijl langs Michelin-sterrenrestaurant ‘Kaatje bij de Sluis’. Vooraf reserveren is hier wel aan te raden.

Friesche variatie!

Genoeg Overijssel, we komen langzaam in de buurt van de eerste van een ketting van Friese steden. Via Nederland (echt waar!) rijden we iets voorbij Ossenzijl de ‘provinsje Fryslân’ binnen. We volgen de natuurlijke grens tussen Overijssel en Friesland, het riviertje de Lende. Een prachtige omgeving die ons vriendelijk maar onweerstaanbaar uitnodigt om opnieuw het loopvlak van onze banden rond te rijden.

Klaar om je stempelkaart te pakken? Vanaf hier gaat het in rap tempo via Lemmer naar Sloten en vervolgens langs het IJsselmeer naar Stavoren. Heb je op dit traject een hongerklop? Dan biedt Paviljoen ’t Mirnser Klif uitkomst. Daar ontvangen ze regelmatig groepen motorrijders, dus zijn ook je vrienden, en ben jij van harte welkom. Stavoren dus, eindpunt van menig treinreiziger, het meest westelijke plekje in Friesland en ruim over een kwart van onze trip. Na Hindeloopen trekken we landinwaarts richting Bolsward. Toerbuffels als we zijn kiezen we niet voor de doorgaande weg, maar voor wegen tussen de maisvelden door langs Parrega, Dedgum en de grote boerderijen van Arkum. Een verrijking voor je topografische kennis. Met mooie overzichtelijke wegen, grotendeels geasfalteerd en langs rustige watertjes.

‘Je hebt het gevoel dat je nog nooit verder van huis bent geweest, en je bent pas halverwege!’

Bolsward is alweer de achtste stad op onze route. We rijden dwars door het centrum, dat misschien niet barst van de terrasjes, maar wel een prachtig gemeentehuis heeft. Gebruik dit fotomomentje om even de benen te strekken, want straks krijg je 20 kilometer dijkjes richting Harlingen en daarna via Franeker en Sint Annaparochie richting Nije Altoenae. Schrik niet: hoewel je het gevoel hebt dat je het eind van de wereld hebt bereikt en je de Waddenzee al begint te ruiken, kunnen we hier ook nog rechtsaf richting Dokkum.
Dit is het breekpunt van de tocht. We passeren hier onder meer Bartlehiem. Een beruchte naam en dat is niet voor niks. Tijdens de Elfstedentocht, die tocht die alleen wordt gereden als je motor in de schuur staat, worden mensen hier gek. Dit is het punt waar de schaatsers twee keer langskomen omdat ze naar Dokkum moeten. Mentaal kun je hier kapot gaan, ook op de motor. Je hebt tijdens deze monsterrit het gevoel dat je nog nooit verder van huis bent geweest, en je bent pas halverwege!

(Uitgerust) verder!

Verstandige motorrijders plannen de rit zo dat ze in het gezellige stadje Dokkum een hapje eten en in deze omgeving blijven overnachten. De volgende ochtend begin je dan fris aan de route naar Leeuwarden, Europa’s culturele hoofdstad van 2018 en derde op de internationale lijst van ‘steden om te ontdekken’ van Lonely Planet. Voor schaatsers het einde, maar wij gaan nog even door. Leeuwarden is pas de 12e stad, dus we zetten koers naar Sneek. Voor automobilisten een klein stukje, maar wij gaan eigenwijs binnendoor, omdat het zo lekker is! Hulp van bovenaf kun je vergeten, Geert Mak heeft uitgebreid beschreven hoe God verdween uit Jorwerd, een van de plaatsen waar we nu doorheen trekken. Met nog 100 kilometer voor de boeg is dit het moment dat je blij bent met dat extra zachte zadel waar je vrienden je voor uitlachten.
Kort na Sneek is IJlst de laatste, maar zeker niet de minste stad die we tijdens deze tocht aandoen. Om de cirkel echter rond te maken, genieten we van de kleine 100 kilometer die ons weer terugbrengt naar startpunt De Koperen Hoogte. Over vlotte wegen rijden we langs het Tjeukemeer richting Giethoorn. Het Venetië van het Noorden verdient een bezoekje nu we toch in de buurt zijn. We pakken nog een prachtig stukje van Nationaal Park Weerribben-Wieden mee en komen dan via Zwartsluis weer in de buurt van de Lichtmis.

Bucketlist

Een trip om nooit te vergeten. En – zeg het maar – om nooit te herhalen? Maakt niet uit: sommige dingen doe je maar één keer in je leven. En de beloning is enorm. Als jij deze monstertoer hebt volbracht, en iemand begint ooit over de Elfstedentocht, dan kun jij minzaam glimlachen en terugdenken aan deze prachtige ronde. In stilte. Of er vol trots over vertellen…