Groener dan groen

Na Nuenen duik je een heerlijke N-weg op waarbij je het vizier gerust open kunt gooien. De bossen zijn niet alleen rijkelijk groen, ze ruiken ook heerlijk, zelfs in de zomer. Vanaf deze vlotte weg duik je de ventweg op, waar de eerste weilanden in het zicht komen. Hier zijn de grasmatten ontzettend groen, iets wat op zal blijven vallen gedurende de rest van de route.

Stevige trek?

Mocht je nog niet gegeten hebben, dan kan je in het gezellige en horecarijke centrum van Aarle-Rixtel jouw eerste slag slaan. Bakkerijen, lunchrooms, ijssalons en pizzeria’s, het is hier dan wel klein, maar voor wie honger heeft is er keuze zat! Stevig ontbeten of nog geen trek? Dan gaan we verder. Het is op het moment dat ik de route rijd zo’n 29 graden, dus doorrijden is gewenst om de wind door de kleding heen te laten waaien.

Hierna wordt het alleen maar beter

De ene na de andere wegomleiding duikt voor mij op. Rondom Bakel wordt geasfalteerd, voor mij dikke pech, maar het kan hierna alleen maar nog beter worden dus. Ik pak de alternatieve route richting Milheeze en bij de Peeldijk pak ik de weg weer op. De groene velden wisselen zich af met kleinere wegen. Het grind en de plakkaten van de trekker banden zijn op de weg te vinden. ‘Kop erbij houden’ zeg ik tegen mijzelf, nadat mijn achterwiel in een scherpe bocht uitbreekt.

Daar wil ik best even onder staan…

Overal staan sprinklerinstallaties in de velden, wat begrijpelijk is met deze hitte. De velden lijken er in ieder geval nóg groener door. Terwijl ik de zoveelste keer onder de nevel doorrijd van zo’n sprinkler betrap ik mij op de gedachte dat ik er best even onder zou willen staan. Zelfs mijn doorwaaikledij helpt niet en ik zweet me rot. Niet veel later zie ik de Maas opdoemen en voel ik een sterke verkoeling komen. Al snel daarna passeer ik Wanssum. Ik rijd de brug over en zie naast mij een recreatieplas waar jongeren zwemmen. Hoewel afkoelen met mijn voeten in het water een heel aantrekkelijk idee is, rijd ik door. Mijn lunchstop is nabij en ik ben bijna op de helft van de route.

Tante Jet is je-van-‘hot’

Het is gezellig druk bij Veerhuys Tante Jet, waar de lagergelegen bijhorende camping bomvol staat. Terwijl ik aan mijn tafeltje in de schaduw schuif, zie ik de pleziervaart passeren en parkeren grote vriendengroepen hun fietsen waarna zij genieten van vlaai en koffie. Ondanks dat het een doordeweekse dag is, voelt het als weekend. Wat een gezelligheid en warmte hier! Mijn salade smaakt, evenals het koude colaatje en ik maak me gereed om weer op te stappen. Na wat vragen en complimenten van motorrijders op het terras over mijn machine maak ik mij klaar om die warme helm weer op te doen. Nog even snel dat colletje natmaken en we kunnen weer. Een partij heerlijke bochten met ditto asfalt wachten mij op en ik versnel naar de veerpont.

Er is BIER… aan de overkant!

Eigenlijk direct nadat je de pont af rijdt, zie je het Hertog Jan logo al pronken. Combineer jouw motorrit met een rondleiding in de brouwerij. Niet zoveel zin om rond te slenteren? Misschien zelfs trek in wat zoets? Dan moet je IJssalon Clevers in Arcen absoluut niet overslaan! Wanneer je met jouw ijsje doorloopt richting de bocht, kan je op het bankje genieten van jouw smakelijke bollen én het uitzicht over de Maas.

Flora en fauna voor de liefhebber

Je passeert de (maar liefst 15) Kasteeltuinen van Arcen, een van de meest veelzijdige bloemen- en plantenparken van Europa met bijhorend Kasteel Arcen. Verderop waag ik mij aan een wel heel klein weggetje en eindig bij een hek. Een aangepaste route en wat sproeiers, vee in ’t veld en veerponten over de Maas verder nader ik langzaam Venlo. Schuif aan in de vele cafés of ga voor een snelle snack. Ik kijk op de TomTom en zie een kronkelige route voor mij. Ik stuit niet kort daarna op een zeer rustige en nieuw geasfalteerde slingerweg. Hoewel het asfalt fantastisch rijd, is de hitte wat minder op zo’n zwarte plak. Gelukkig kan ik met mooie vaart rijden en begint het zelfs een beetje te regenen.

Imposante stukken bos

Door talloze dorpjes vervolg ik mijn weg. De weilanden, kleine plukjes bossen en hoge maisvelden liggen als losse puzzelstukjes bij elkaar. De lucht is dreigend, maar zet niet door. ‘Jammer!’ zeg ik hardop. Niet genieten van de regen, dan maar van mijn mooie uitzichten tussen Dubbroek en Someren. Her en der duikt er een niet-geasfalteerde weg op, wat ik persoonlijk niet zo erg vind. Het hoort er hier gewoon bij en is goed begaanbaar met straatmotoren. Ik kan heerlijk doorrijden over de kleine wegen en naast mij zie ik Nationaal Park De Groote Peel verschijnen, maar ook snel weer verdwijnen. Niet veel later worden de groene weilanden dan toch verruild voor imposante stukken bos. Het voelt buitenlands aan, de schaduw is zeer welkom en de geur doet herfstig aan. De Stabrechtse Heide staat nog mooi in bloei en de paarden rennen door de grassen. Ik eindig bij Kasteel Heeze en ok, schiet nog een laatste plaatje.

Gemakkelijk uitstapjes te maken naar:
Eindhoven
Venlo
Hertog Jan Brouwerij
Kasteeltuinen Arcen

Lekker eten bij:
Talloze bakkerijen en ijssalons over de gehele route
Eetcafe en Pannenkoekenhuis Museumzicht
Veerhuys Tante Jet
IJssalon Clevers Arcen: