Befaamd om zijn rijke natuur

We starten in Ermelo, van waar we naar het noordoosten gaan rijden. Na een aantal minuten rijden merk je al gelijk waarom de Veluwe zo ontzettend mooi is. De groene bossen en grote stukken heide komen na een paar bochten al tevoorschijn. In de volumineuze bossen zien we overal bordjes met ‘Geldersch Landschap & Kasteelen’ en na een korte online zoekopdracht zien we dat we in een bijzondere provincie staan. Befaamd om zijn rijke natuur en maar liefst 37 kastelen is dit als motorrijder echt de moeite waard een dag (of twee..) doorheen te rijden. Laat ons jou meenemen via de geschreven woorden en ga daarna vooral zelf op pad.

Even die snelheid eruit

Via het park ‘De Stakenberg’ rijden we de eerste kilometers. Het vizier open, de zon boven ons, we wanen ons echt even in het buitenland. Na een overhangend bomenlaantje rijden we niet veel later het volgende park in; ‘Zandenbos’. In deze directe omgeving heet trouwens alles ‘Zand’. Dat komt omdat het gebied ooit een grote kale zandverstuiving was met wat heidevelden. Gaandeweg is het terrein ontwikkeld met verschillende vegetatie en rijd je nu door prachtige stukken bos met kleine open vlaktes waar onder andere veel gepicknickt wordt. Net onder Nunspeet rijd je de Van Petersom Ramringweg op (gesloten tussen zonsondergang en zonsopgang), waar je het best even je snelheid mindert. Niet alleen vanwege de smalle weg, maar des te meer voor de schitterende omgeving.

Knus en toch groots en gezellig!

Even verderop komt het water steeds meer in zicht, net als Elburg-Vesting. We spotten gelijk een flink aantal geparkeerde motoren en de bijhorende rijders zitten aan een verfrissend drankje daarachter. Het is knus, maar doet groots en gezellig aan. Mede door de volle terrassen in het pittoreske haventje. We hebben nog geen behoefte aan een koffiestop, dus rijden wij nog even verder. Al snel volgt de Zomerdijk waar je in het begin nog naast rijdt en ineens sta je er bovenop! Boten, vissers, recreanten, iedereen is lekker zijn ding aan het doen. Zo ook wij terwijl ik foto’s sta te maken en vriendelijk gegroet wordt door een groepje fietsers.

Zelfs de N-wegen zijn mooi

We kronkelen tussen het water van de IJssel, de weilanden en de keurige rijtjes diverse bomen heen. Even doortuffen in de warmte is wel prettig, terwijl we wat ritsen hebben opengezet. Het maakt niet uit waar we rijden, de kleine landweggetjes, de dijken, zelfs de N-wegen zijn mooi! Je kunt om je heen kijken tot in de verste verte en ik merk dat ik van het weidse uitzicht geniet.

Nederland is echt nog niet zo volgebouwd als soms gedacht wordt. Laten we dat vooral zo houden denk ik bij mezelf. Al snel komen we de IJssel weer tegen en wordt het geleidelijk aan drukker op de dijken, niet alleen met motorrijders, maar er staan nog nét geen rijen bij alle ijskarren. Verhongeren doe je hier gelukkig niet. In de Hanzestad Hattem is er genoeg horeca om bij te tanken, maar we rijden nog steeds verder.

Verderop de dijk zit namelijk een leuk tentje waar wij willen gaan zitten. We rollen over de perfect geasfalteerde dijk en rijden bijna voorbij de Eet Tapperij Bijsterbosch. Niet omdat we niet opletten, maar we verwachtten een vol terras te zien.

Helaas is het helemaal leeg vanwege een besloten feest later die middag. Balen, dan maar verderop een stop eten. De buiken rommelen nog niet heel erg en we hadden nog wat verse gevulde koeken in de tas zitten. Na een pitstop met prachtig uitzicht op de Lebuinuskerk in Deventer aan de overkant van het water rijden we verder.

Het teken voor eten

We volgen nog even het water, maar dat komt eigenlijk steeds verder links van ons te liggen. We duiken de weilanden weer in, waar her en der wat vrijstaande huizen en boerderijen staan. Grazende koeien, schapen en paarden geven geen kik als we langsrijden en zo gaan we naar de zuidkant van onze route. Via Wilp, Teuge en vervolgens boven langs Apeldoorn komen we dan toch weer de bossen tegen.

Een mooi laatste stuk van de route en waar de Veluwe ook zo bekend om is. De geur van de bossen snuiven we gretig op, terwijl we de schaduw induiken. We spotten restaurant Triangel aan de rand van het bos, geven elkaar het teken en we parkeren de motoren. Dat koude drankje en die kroketten op brood gaan er goed in! Toch best een beetje honger gekregen na ruim drie uur rijden.

Vergapen aan de route

De groene achtergrond roept ons en onze motoren en het laatste uurtje van de route gaat in. De bomen hier zijn nog veel hoger dan in het begin van de route. Vergapend rijden we er doorheen, terwijl we onze ogen op de weg proberen te houden, want de vele bochten hebben onze aandacht wel nodig. Wat een lekker toetje! De verwelkoming op alle borden doen recht aan het gevoel dat wij hier hebben: we zijn ontzettend welkom en we komen zeker nog eens terug!

Gemakkelijk uitstapjes te maken naar:
Zwolle
Deventer
Apeldoorn
Hattem
Nationale parken in de Veluwe

Lekker eten bij:
IJskarren overal langs de weg
Eet Tapperij Bijsterbosch: https://www.eettapperijbijsterbosch.nl/
’t Nieuwe Diekhuus: https://tnieuwediekhuus.nl/
Restaurant Triangel: https://www.triangel.nu/
De vele horecamogelijkheden in de dorpen en steden waar je langs rijdt