Gas open, gas dicht!

Shhh…. The beast is sleeping! Zo tref ik vandaag de motor aan die model mag staan voor deze route van Rotterdam naar een nieuw verkregen stuk land van ons kleine landje. Als je aan de kant van de landsgrenzen niet meer ruimte kunt krijgen, pik je het gewoon in van de zee! De route eindigt vandaag op de 2e Maasvlakte, een gebied ter grootte van de stad Gouda, gewonnen door zand op te spuiten uit de zee om ruimte te bieden voor een nog grotere haven.

Terug naar het kleine dorpje Heinenoord. Hier start de route en kunnen we na een snelle oprit direct genieten dat gekke gevoel dat je krijgt als je in een tunnel rijdt! Bijna alsof je even in een ander wereldje bent. Genoemd naar het dorpje van het startpunt rijden we door de Heinenoordtunnel om maar direct de snelweg weer te verlaten. De oren mogen weer wennen aan een natuurlijke omgeving en krijgen nog even wat rust voor we de havens en woonwijken gaan verblijden met de opvallende SuperDuke 1290 met bijpassende rijder.

Dat de motor opvalt, merken we direct in Rotterdam, waar we aanspraak krijgen van een ouder paar dat aan het genieten is van de zon en skyline van Rotterdam. Groot gelijk, dat hadden wij ook wel willen doen. Maar we moeten verder, want de hamburgers roepen en we zijn benieuwd naar de rest van de route. Via de tweede tunnel, de oudste van Nederland, duiken we de Maastunnel Noord in en vervolgen de weg via een serie tunnelbakken. Surrealistisch rustig en leeg.

Hoppaa, weer een opstopping! Wie had dit tijdstip ook alweer verzonnen? De fotograaf dus, fijne vent! Leermomentje voor de volgende keer: buiten de spits rijden! We duiken de snelweg op om even wat tijd te winnen en aan onze file-rij-skills te werken. De KTM met breed stuur en uitstekende spiegels maakt het wat lastiger, maar we passeren net de drukte als we bij de derde tunnel inrijden. De Beneluxtunnel heeft vier banen, twee aan twee, en wij kiezen de rechter twee banen. De mensen rondom ons hebben niets te kiezen; ze zijn al blij als ze bij het uitrijden van de tunnel de ergste opstopping achter zich kunnen laten.

Nederlands meesterwerk

Wij zijn inmiddels al een eind verder: op de snelweg richting de op één na laatste tunnel van deze route, de Botlek. Het wordt rustiger om ons heen, en we naderen een wonderlijk stukje Nederland: de landtong van Rozenburg is een lange rechte weg die je tussen havens en water langs een van Neerlands meesterwerkjes brengt, de Maeslantkering. Twee onwijs grote deuren die de Maas kunnen afsluiten bij hoogtij en fikse stormen, om de voeten in het achterland droog te houden. Op het einde van deze landtong is het een vreemd gezicht dat zowel de havens links als Hoek van Holland rechts ongeveer 800 meter van je verwijderd zijn, maar je er minimaal 40 minuten voor moet rekenen om er te komen.

Inmiddels zijn het onze magen die als lege tunnels aanvoelen. Snel rijden we verder naar Oostvoorne voor een Old Dutch en een Howly Cow bij de lokaal beroemde Cafetaria Oostvoorne. Dat betekent 200-grams hamburgers met extra kaas, extra bacon en een extra uitje. Hier kun je lekker eten voor een schappelijke prijs. Wil je net dat beetje extra, rij dan door naar Restaurant Aan Zee. Daar zit je nog net wat relaxter, met een prachtig uitzicht. Rechts de havens van de Maasvlakte, links de natuur van Voorne-Putten met zijn mooie dorpjes zoals Oostvoorne en Rockanje.

Weer terug naar Rotterdam

Na de laatste hap rijden we naar de Maasvlakte om bij Strand Slufter de banden te laten werken op een strak stukje asfalt. Let wel op: door de zeewind waait duinzand hier het asfalt op. Eerst een korte verkenning maken is wel aanbevolen! De weg vervolgt hierna naar het museum over het vergrote havengebied, Futureland, maar door de drukte komen we 3 uur na sluitingstijd aan. De medewerkers zijn al naar huis en wij gaan dat op dit punt ook maar doen. Maar de werkzaamheden bij het verlaten van havens gaan onverstoord verder; 24 uur per dag, 7 dagen in de week, 365 dagen per jaar. Een coole, bijna surrealistische omgeving.