Update 28-02-22: Na een tip van een volger kregen we het advies om de route binnen de grachtengordel aan te passen. Hierin zijn op dit moment veel wegen afgesloten en niet toegankelijk. Ook liep de oude route over een deel van de Dam wat niet meer toegankelijk is. Hierdoor is het routebestand aangepast naar de huidige mogelijkheden, maar dit kan per dag verschillen door de wegwerkzaamheden. Let op: is er een weg afgesloten, volg dan de omleidingsborden en rij niet door over een afgesloten weg! Hier wordt streng op gecontroleerd en levert je een boete op.

Roestig goud

Angela en ik spreken af bij Rusty Gold Motorshop, op de Overtoom. Een (web)shop met zorgvuldig geselecteerde motor lifestyle items en accessoires van over de hele wereld. Op het moment dat ik aan kom rijden, zwaait Zoran al naar me terwijl hij bezig is zijn motoren en shopbord buiten te zetten. We doen een bakkie en in de verte hoor ik de HD van Angela pruttelen, die is niet te missen. In de hoek van de shop staat een projectje en boven de etalage hangen vintage helmen en jassen. Echt een heerlijk sfeertje wat je van dichtbij moet komen proeven. We lopen nog wat rond, kletsen wat over grafisch design, motorkleding en gaan ons daarna klaarmaken om te gaan rijden.

Het eerste stuk is nog vrij rustig, maar hoe meer we in de buurt van het Museumplein komen, des te harder de typische Amsterdamse geluiden worden, precies zoals ik het mij herinner vanuit mijn studententijd. De door de rails glijdende trams, geroezemoes van alle mensen op straat en er vliegen fietsers en scooters voorbij. Het lijkt ieder voor zichzelf en toch hangt alles samen. Niet veel later rijden we langs de Heineken Experience op de welbekende Stadhouderskade. Wist je dat dit de eerste Heineken brouwerij is? Sinds 1988 is deze niet meer in functie als brouwerij, omdat deze niet meer aan de groeiende vraag voldeed.

We beginnen vrijwel gelijk daarna aan een van de drukste stukjes van de route in de Negen Straatjes. De straatnamen herinneren bezoekers aan de ambacht van leerbewerking, daarom zal je hier onder andere de Huiden-, Run- en Wolvenstraat tegenkomen. Deze negen straatjes zijn klein in oppervlak, maar groot in personaliteit. Als tienermeisje ging ik met de trein naar Amsterdam om hier te komen shoppen, overal zitten tweedehands winkeltjes, boetiekjes en gezellige eettentjes. Je kunt hier uren zoet zijn. Uren hebben we niet, dus pruttelen we lekker door. Echt hard zal je niet kunnen rijden in de drukbevolkte straten.

Kruipen langs de opstoppingen

Ergens hadden we er al rekening mee gehouden, maar natuurlijk komen we ook wat verhuizers tegen. Blij dat we op de motor zitten, zeggen we nog tegen elkaar. Terwijl ik al langs de vrachtwagen ben gekropen en even snel een foto probeer te maken van de Westertoren links van me, hoor ik Angela in de intercom een gilletje geven. In de veronderstelling dat ik de foto had die ik nodig heb, draai ik me om en maak ik snel een foto van hoe zij zich door de nauwe ruimte worstelt. Thuis kwam ik er dan achter dat de Westertoren niet scherp is, maar die waanzinnig mooie boom links daarvan in beeld. Met een helm op fotograferen heeft zo zijn nadelen.

Inmiddels is de temperatuur ook gestegen en heb ik spijt van mijn mid-season handschoenen die mij iets te warm worden na het kachelen door de binnenstad. We rijden de negen straatjes uit en kunnen nu wat meer doorrijden. We gaan met een omweg de Westerdoksdijk op. Mocht dit je niets zeggen, dan heb je vast meer aan de informatie dat we richting het Centraal Station van Amsterdam rijden. Tussen alle strakke rechte lijnen van omliggende architectuur zien we de bogen van het Centraal Station opdoemen in de verte.

Liever de rust opzoeken? De polders van Amsterdam

Niet enkel drukke winkelstraten

We kunnen helaas niet met het pontje, want deze is alleen voor voetgangers en fietsers. Angela voegt zich na het station even naast mij en onze Tomtoms geven aan dat we via de Prins Hendrikkade daarna de IJ-tunnel in gaan, waar we NEMO Science Museum boven ons zien verdwijnen.

Nu heeft zo’n stad echt niet alleen maar drukke winkelstraten. Ook net buiten het centrum is genoeg te doen en te beleven. We rijden via de pittoreske wijk Kadoelen langs een heerlijk rustig groen stukje Amsterdam, waar de koeien in de wei staan te grazen en een gekleurde woonwijk gebouwd is. Eventjes verderop komen we op het NDSM terrein terecht, een hotspot voor jong en oud, waar elke week wel activiteiten gepland staan. Ook hier kan je eventjes stoppen voor een drankje en hapje, maar wij rijden een klein stukje verder naar het Eye Restaurant, met uitzicht op het Centraal Station vanaf de andere kant van het water.

De zon breekt door en we besluiten buiten op het grote terras te gaan zitten. Er gebeurt van alles op het water en aan de overkant zie je de drukte van de stad en waar we net gereden hebben.

“Geef mij maar Amsterdam”

Na de moeilijke beslissing weer verder te rijden, want we zitten wel echt heel erg lekker, rijden we via Zeeburg de oostkant van Amsterdam weer in. We slaan af naar de grachtengordel. Dit keer pakken we de Herengracht, zwaaien we eventjes naar de DEUS store, hebben we een aantal omleidingen vanwege wegwerkzaamheden, maken we nog wat foto’s en rijden we daarna richting de Jordaan.

Automatisch hoor ik het liedje “Geef mij maar Amsterdam” van Johnny Jordaan in mijn hoofd en begin ik te neuriën. Deze wijk bruist, dat merk je gelijk. Maar ja, welk deel van Amsterdam doet dat eigenlijk niet? We hebben wel een koud drankje verdiend en parkeren de motoren voor het eerste bruine café wat we tegenkomen.

Tips:

Rusty Gold Motorshop – www.rustygold.nl
De Negen Straatjes – de9straatjes.nl
Eye restaurant – eyefilm.nl/nl/restaurant
DEUS store – www.deus.amsterdam/store