Login voor premium content
Vroeger droomde ze van backpacken in Thailand. Maar Sabrina de Wit (26) moet daar eigenlijk niet meer aan denken. Ze doet niets liever dan lange reizen maken op haar Ducati 959 Panigale. “Mensen verklaren mij voor gek als ik zeg dat ik duizenden kilometers reis op mijn Duc, maar er is geen andere motor waar ik op zou willen rijden.”
Ze reed al naar de Noordkaap, maakte een rondreis van 9.000 kilometer in 31 dagen door Europa en verkende de bergpassen in de Pyreneeën en de Dolomieten. In landen op de Balkan zoals Bosnië, Servië en Kroatië voelt ze zich thuis en de wegen in Tsjechië en Polen kennen weinig geheimen voor haar. En nu wil ze haar vleugels uitslaan. Marokko staat op haar verlanglijst, net als Singapore. Op de motor. Dat had niemand om haar heen zien aankomen.
‘Ik had helemaal niets met motoren’
“Ik kom uit een echte motorfamilie, beide ouders rijden. Maar eerlijk gezegd had ik tot mijn twintigste helemaal niets met motoren”, lacht Sabrina. “Toen ik zes jaar was gingen we op vakantie naar een camping in Zuid-Frankrijk. De motoren gingen op een trailer mee. Zij wilden daar rondrijden en als kind moesten mijn broer en ik verplicht mee. Zo voelde dat destijds.”
De motor is eigenlijk helemaal buiten beeld als ze op haar 18e haar autorijbewijs haalt. Maar in plaats van een auto koopt ze een scooter. En die is haar na een paar maanden eigenlijk veel te traag. “Toen ik tegen mijn ouders zei dat ik mijn motorrijbewijs wilde halen, waren zij helemaal verbaasd.” Er komt een motor, een Suzuki Bandit. Niet helemaal haar keus, maar het was de beginnersmotor van haar broer en die wilde hem verkopen.
Op de Bandit rijdt ze haar eerste buitenlandse kilometers. Eerst in de Vogezen, later in de Dolomieten. Maar het zijn sportieve motoren die haar trekken. Een R1, maar die staat bij nader inzien op elke straathoek. Daarop ontdekt ze de Ducati 848 EVO. “Iedereen adviseerde mij om er eerste een testrit op te maken, maar ik had het juiste rijbewijs nog niet. Ik was zo gek op die motor, ik heb hem gekocht. Ook als ik hem wel had getest en hij reed ruk, dan nog had ik hem waarschijnlijk genomen.”
Twijfels over de Ducati
Die vakanties met haar vader en broer in de Dolomieten en aan de Middellandse Zee zijn leuk, maar het avontuur lonkt. “Ik had niet echt mensen om me heen, behalve mijn vader en broer, die mee konden op motorvakantie. Maar ik heb me er niet door laten terughouden. Ik ben solo op vakantie gegaan naar Normandië. Een route langs de Belgische kust richt Le Mont Saint Michel. Van daar ben ik via Parijs , Luxemburg en door de Eiffel naar huis gereden.
“Zo’n reis op een Ducati, mensen vinden het raar. Maar voor mij smaakte die reis naar Normandië naar meer. Ik wilde heel Europa zien”, zegt Sabrina. Al die mensen die haar voor gek verslijten om dit op een Ducati te doen, doen toch iets met haar. Ze begint te sparen voor een Honda Transalp. “Maar toen las ik het verhaal van Peter Muurman. Hij is op een Ducati naar Tokio geweest en stond op het punt om een reis te maken naar Zuid-Afrika. Als hij dat op een 998 kan, dan moet een reis door Europa toch zeker op mijn 848 kunnen.”
Off road op de Duc
En dat kan zeker. Rijden over de Balkan is geen probleem en ook stukjes off road gaan prima. “Ik heb ervaren dat het op een Ducati hartstikke goed te doen is. Het is leuker dan rijden op een all road.” Het is eigenlijk precies wat R1 Sjaak ook zegt, de Limburger die op een Yamaha R1 over de hele wereld heeft gereden. Volgens de Brabander is de motor waarop jij je thuis voelt de beste motor voor een wereldreis. Sabrina: “Mensen als Sjaak en Peter, die inspireren mij. Die laten zien dat het gewoon kan. Je moet alleen af en toe creatief zijn. Zo is de het bagegerek op mijn Duc helemaal op maat gemaakt.”
Opmerkelijke combinatie
“Mensen kijken wel even raar op als ik van mijn Ducati afstap. In Italië voel je een stukje trots. Zo was ik eens in een restaurant in Milaan. Op het moment dat ze erachter kwamen dat ik op die Duc reed, waren ineens alle drankjes van het huis. Daar kwam ik niet onderuit. Maar ook in Noorwegen komen heel veel mensen even naar je toe met een duimpje omhoog.”
De 848 EVO is inmiddels ingeruild voor een nieuwe Duc. “Mensen vonden het verstandig dat, als ik toch zo graag wilde reizen met de Ducati, ik zou overstappen op een Multistrada. Maar ik ben nog jong, ik kan nog op een sportieve motor rijden. Misschien is dat iets voor over twintig jaar. Maar nu is het een 959 Panigale geworden en daar wil ik nog veel mooie reizen op maken.
En dat trillen dan? Volgens Sabrina valt dat best mee. “Als ik op de motor op vakantie ga, dan rij ik de eerste dag zoveel mogelijk kilometers richting mijn doel. Van daaruit maak ik dagtrips. Dan rij ik gemiddeld zo’n 300 kilometer op een dag. Als je dat verdeelt over zes uur rijden, dan valt de afstand die je aflegt heel erg mee. Net als het trillen van de motorfiets.”
Volg Sabrina
Sabrina de Wit schrijft regelmatig over haar avonturen op de motor. Dat doet zij op haar website travelwithsab.com.
Mooi om te lezen dat je lekker je eigen plan hebt getrokken. En daarbij Ducati als reismaatje gevonden hebt. Dat van die trillingen snap ik niet helemaal, dat heet emotie en is één van die dingen die voor mij in elk geval het motorrijden zo mooi maakt.