Kunstenaar. Zo zou hij zich het liefste omschrijven. En als je naar de motoren en helmen kijkt die Erik Weersing in kleurrijke designs heeft gespoten, dan zullen er velen zijn die zijn werk mooier vinden dan de Nachtwacht van Rembrandt van Rijn. Alleen de Belastingdienst denkt daar anders over. Maar wat maakt het uit wat voor beroep er achter zijn naam staat?

Het bedrijfspand is anoniem op een grauw bedrijventerrein in Assen. Maar binnen hangt de sfeer van vakwerk. Het kantoortje in de werkplaats van PW Painting, zoals het bedrijf van Weersing heet, hangt vol met foto’s. Een springt eruit vanwege een bedankje dat erop is geschreven. Het is een actiefoto van veelvoudig wereldkampioen zijspan Tim Reeves met zijn passagier Kevin Rousseau. Beiden dragen een spectaculaire gespoten helm. Werk van Weersing.

“Je begint met een helemaal witte helm. Die schuur je en dan spuit je er de basislaag op”, begint Weersing enthousiast uit te leggen. “Vervolgens plak je er sjablonen op en elke keer breng je een nieuwe verflagen aan. Als het ware creëer je laagjes. Als finishing touch kan ik met airbrush techniek nog details aanbrengen, zoals bijvoorbeeld een schaduw. Natuurlijk, op gevoel. Vervolgens de blanke lak erover en de helm is klaar.”

Het klinkt eenvoudig en het ziet er ook niet zo ingewikkeld uit, als Weersing begint te plakken. Er komt een rolletje met dun tape tevoorschijn en binnen de kortste keren staat er een creatief blauw lijntje op de helm. Maar vergis je niet, het is een heel proces van schoonmaken, ontvetten en kleur bepalen. “Hoe ingewikkelder het motief, hoe langer ik er mee bezig ben. Het begint allemaal met het ontcijferen van het design en daarna kun je langzaam gaan bouwen. Soms doe ik twee helmen op een dag, soms één in twee dagen.”

‘School was niets voor mij’

Het spuiten van motoren en helmen zou je een uit hand gelopen hobby kunnen noemen van de Assenaar. School, daarvoor is Weersing in zijn jonge jaren niet in de wieg gelegd. Leren vindt hij moeilijk, tekenen doet hij daarentegen graag. Hij moet naar het speciaal onderwijs en leert daar zijn passie ontdekken, schilderen.

“Maar kunstenaar word je niet zomaar. Ik kwam terecht op de opleiding metaalwerk en zo ben ik begonnen als leerling bij een autoschadehersteller. Dan spuit je een keer een tank van de motor van je buurman en daar is een vriend van onder de indruk en vraagt je ook iets te spuiten. Zo ontdek je langzaam je passie. Ja, misschien is mijn werk wel een uit de hand gelopen hobby.”

Van klussen in het schuurtje achter zijn ouderlijke huis tot een eigen werkplaats. Die jongen die niet kon leren, flikt het toch maar mooi even. En uit die werkplaats komen nu de mooiste creaties.

Zijspan van Egbert Streuer

Een heel bijzonder project was de zijspan van Egbert Streuer. Die moest worden teruggebracht in de originele kleuren, waarna die maanden op een expositie over Nederlands succesvolste wegracer aller tijden in het Drents Museum stond.

Daarnaast worden motoren gebracht van meer dan honderd jaar oud die hun traditionele kleurtje weer moeten krijgen of sommigen waarbij eerste een schade moet worden weggewerkt. Maar ook motorfietsen die een complete make over verdienen. En dat wordt allemaal gedaan door een jongen die lange tijd niet zoveel met motoren had.

“Ik kom uit een dorp en daar voerden we met de vriendenclub brommers op en dan zo hard mogelijk over landweggetjes scheuren. Maar ik was helemaal niet bezig met rijden op de openbare weg. Als je dan zoveel motoren krijgt die je onderhanden neemt, dan komt er ook een moment dat klanten aan je vroegen of je ze niet even wil uitproberen. Natuurlijk wilde ik dat, maar ik had helemaal geen rijbewijs. Daarom heb ik die ook maar gehaald.”

‘Motorrijders zijn trots op hun hobby’

“Niet alleen spuit ik motoren en helmen, ik doe bijvoorbeeld ook auto’s. Het mooie aan motoren is dat ze eigendom zijn van iemand van wie het de hobby is. Zij trekken er in het weekend lekker op uit, zijn er trots op. Het is vaak veel meer dan een vervoersmiddel. Ik heb met mensen te maken die een motor opknappen in schuurtje achter het huis en mij vervolgens het spuitwerk laten doen. Ik help hen bij het realiseren van hun fantasie. De een komt met een heel plan, de ander laat mij mijn creativiteit meer gebruiken.”

Die fantasie kan alle kanten op gaan. Voor Weersing kan het niet gek genoeg. En tegelijkertijd is dat ook moeilijk. “Zoals een motorfiets in de winkel staat, daar zit een complete grafische gedachte achter. Daar is heel goed over nagedacht. Dat maakt het lastig om voor iemand iets te bedenken en te maken.” Toch doet hij dat wel, door te kijken naar de lijnen of door helemaal los te gaan. “Ik gebruik matjes en bijvoorbeeld gaas uit de bouw als sjabloontjes. Per ongeluk kom je daar eens achter en dan blijf je het gebruiken. Vernieuwen vind ik ook belangrijk, want je kunt niet altijd hetzelfde blijven maken. Je moet durven. Daarom zoek ik grenzen op, doe ik wat er in mijn hoofd zit.”

Van het spuiten van een Harley in mooie klassieke kleuren tot spuiten van een Yamaha in de stijl van een monster. Alles wat de eigenaar wil. “Soms komt hier ook wel eens iemand die per se iets wil, maar waarvan je weet dat het niet gaat werken. Daarom denk ik graag mee. We willen allebei hetzelfde, een sprankelende motorfiets.”

De grote kunst is het vinden van de juiste kleur. Want hoewel er met kleurnummers wordt gewerkt, is elke kleur net even iets anders. En dat betekent puzzelen voor Weersing. Hij scant de kleur en met zijn verfmengmachine zorgt hij dat er een kleur ontstaat die hieraan voldoet. “Dan test je dit en dan blijkt toch dat de kleur net niet helemaal overeen komt. Dat betekent weer heel licht aanmengen met een andere kleur. Net zo lang tot ik het heb gevonden.”

Van custom bike tot pilotenhelm

“De zijspan van Streuer, dat is het mooiste project waar ik denk ik aan heb gewerkt. We hebben hem helemaal teruggebracht naar zijn glorietijd in de jaren tachtig. Maar ook sommige custom bikes die ik onder handen heb genomen, daar ben ik trots op. En ik heb eens een helm gespoten voor een bekende techno DJ. Dat zijn mooie dingen.”

Niet alleen de helmen voor motorrijders worden onder handen genomen door Weersing, ook die van Apache-piloten. “Voor hen heb ik allemaal een persoonlijk design gemaakt, heel tof. Of die Ford Mustang Eleanor die ik onlangs heb gespoten in de kleuren zoals in de film Gone in 60 seconds. Daar kwam nog wel even iets meer bij kijken. De hele bodykit moest worden aangepakt, echt gaaf!”

En dan rolt er weer een kunstwerk naar buiten. Geen Rembrandt, maar een echte Weersing. Niet voor in het Rijksmuseum, maar in de meeste gevallen gewoon voor op de weg. Zodat iedereen van zijn kunst kan meegenieten.