Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Hans Veen en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Hans Veen

Leeftijd:

68

Woonplaats:

Barendrecht

Beroep:

Gepensioneerd

Huidige motor:

Harley-Davidson Electra Glide (2003)

Hoe lang rijd je motor en wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

“Ik rijd bijna 50 jaar motor. Het rijden is een pure enerverende belevenis. Iedere keer weer. Ik haalde eerst mijn motorrijbewijs bij Bastinck in Rotterdam en later mijn autorijbewijs. In de jaren ’70 was dat een hele goede rijschool onder leiding van twee échte motorrijders, Jan en Rinus. Naast gewone lessen ging je ook met een Honda 125 offroad in het zand en op een braakliggend terrein oefenen. Zij deden de eerste try-out met de motorpolitie voor wat nu een VRO-cursus heet. Bij die rijschool heb ik goed en veilig leren motorrijden.”

Zou je me iets meer kunnen vertellen over die ‘enerverende belevenis’ die het rijden op je motor volgens jou iedere keer is. Hoe beleef je dat precies?

“Mijn Harley Electra uit de garage halen is alsof je een paard van stal haalt. Het is dan een zwaar onwillig gevaarte. Ik heb nog de laatste uitvoering met carburateurs. Dus choke open, kraan open, paar keer aan de gashandel draaien en de startknop indrukken. Meestal start hij in één keer, briesend en stampend. Zodra de wielen draaien wordt de machine handelbaar en heeft ‘ie er zin in. Relaxte zit, boemelen met laag toerental, op temperatuur laten komen, choke dicht, gas open. En dan hebben we er beiden zin in.

Wind om je oren, aangename vibraties, lekker geluid; ultieme ontspanning. Alles uit de omgeving komt via de zintuigen binnen. Boslucht, zeelucht, berglucht, geur van een koude bergrivier, wisselende buitentemperatuur, dampig regenbuitje, zijwind. Genieten dus.”

Wat voor soort rijder ben je, en hoeveel kilometer rijd je per jaar/seizoen?

“Ik ben tegenwoordig een ontspannen toerrijder. Met mijn eerste motoren ging het soms hard. Maar altijd heb ik de voorkeur voor ruime binnenwegen gehad, in Frankrijk bijvoorbeeld op de prachtige d-wegen. De eerste jaren van mijn motorleven reed ik soms 7000 tot 10.000 km per jaar. Mijn vrouw Ria kocht een eigen motor. Konden we ook meer bagage meenemen. Woon-werkverkeer, ieder weekend met vrienden op pad, lange motorvakanties. Dan loopt het snel op.

Met die zware Electra ben ik ook wel een paar keer de fout ingegaan. In de Vogezen een modderig bospad ingereden en in de blubber weggezakt, een ploegje van motorhotel La Mouche kon mij vinden en uit de blubber trekken. Of in Spanje een dorpje ingereden waar de weg opeens veranderde in een lange trap naar het dorpsplein. Het ging nog net goed. Gelukkig werden bloembakken en buitenstoelen snel opzij gezet, want stoppen was niet zonder vallen verlopen.

Een paar jaar geleden begon mijn lijf te haperen. Na montage van twee nieuwe kniegewrichten en revalidatie stapte ik weer voorzichtig op de motor. Dat voelde onwennig. Na een geslaagde VRO-cursus van de KNMV kreeg ik het vertrouwen weer helemaal terug. Maar ik rijd nu veel minder dan vroeger. Met spijt.”

Welke motoren heb je nog meer gehad in de vijftig jaar dat je nu motorrijdt?

“Mijn eerste motoren waren een Suzuki GS550, Honda 750 K, Yamaha Virago, SR500 en een BMW K100. Misschien vergeet ik er nog eentje. De Honda 750 K was de beste en de meest betrouwbare van dat stel. De wegligging was bagger, het frame slap en de remmen matig. Maar het was een goede pakezel voor de lange motorvakanties. De K100 reed fantastisch, maar had af nieuw meteen al heel veel mankementen en het irritante geluid van een naaimachine. Na twee jaar snel weer verkocht.”

Over het algemeen is er tussen Harley-Davidsonrijders en het merk een sterke band. Hoe is dat voor jou?

“Ik zwaai naar alles op twee wielen, zeg maar. Wel ben ik lid van een gezellige gastvrije motorclub bij mij in de buurt: Rotterdam Chapter. Maar ik ga te weinig mee met ritten. Ik ben niet lid van een sekte. Gewoon leuke Rotterdammers met een fijn clubhuis. Bier, barbecue en af en toe een sigaar.

Marcel van Bike Hospital vertroetelt nu mijn Electra. Na ruim 125.000 km en 20 jaar is die technisch en qua uiterlijk in perfecte staat. Ik aarzel wel eens: zal ik de zware Electra verkopen en iets lichters aanschaffen? Mooie retromodellen tegenwoordig van Triumph bijvoorbeeld. Maar ik blijf de Electra trouw. Ik doe hem pas weg als ik echt niet meer kan of wil rijden.”

Ben jij net als Hans Veen gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!

Like

...

TwitterFacebookWapp

GEEF EEN REACTIE

Like

...

TwitterFacebookWapp