Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Henk Ockers en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Henk Ockers

Leeftijd:

66

Woonplaats:

Gulpen

Beroep:

Gepensioneerd

Huidige motoren:

Triumph Explorer (2014), Suzuki Burgman 200 (2018)

Hoe lang rijd je motor en wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

“In mijn jeugd was ik al gefascineerd van motoren. Al mijn zakgeld ging op aan motortijdschriften en het bezoeken van de straatraces die er toen veel gehouden werden. Menig fotorolletje heb ik daarmee volgeschoten. De broer van mijn vriend had toentertijd een Kawasaki Z 900. Ieder schroefje heb ik wel gefotografeerd, en af en toe mocht ik hem helpen met poetsen. Daardoor voelde ik mij ook een beetje biker. Met zestien jaar kwam er natuurlijk een brommer: een Kreidler Florett. Ik was er dolgelukkig mee. Maar daar bleef het toen bij.

Een motor was altijd nog mijn grote wens, tot ik in 2000 de mogelijkheid kreeg om een Yamaha 600 Diversion te kopen. Er was maar één probleempje: ik had nog geen motorrijbewijs. Met rijlessen soms drie uur achter elkaar gereden en zo had ik, binnen twee maanden, mijn rijbewijs. Ik weet mijn eerste rit op de Diversion nog goed. ‘Is dit nu echt, of droom ik nog steeds van een motor?’ Na al die jaren had ik eindelijk een motor.

Met de Diversion heb ik van oktober 2000 tot mei 2001 dik 17.000 km gereden. Ik was zo blij dat mijn droom eindelijk was uitgekomen! Soms als ik om vijf uur ’s morgens moest beginnen met werken, vertrok ik al een uur eerder om van tevoren nog een kleine rit te maken. Of als ik ‘s nachts om één uur klaar was, maakte ik nog een rondje Eifel. Dan lag ik pas om drie uur in bed. Ik kon er niet genoeg van krijgen.”

Inmiddels rij je dus alweer flink wat jaren. Hoe bevalt het motorrijden je nog?

“Ik geniet nog van iedere kilometer die ik rij en hoop dat er nog vele zullen volgen. Ik woon in Zuid-Limburg en mijn dagtochten gaan altijd richting Duitsland, België of Luxemburg of een combinatie van die drie landen. Van hieruit is een dagtocht naar het noorden van Frankrijk ook goed te doen. Het liefst ga ik meerdere dagen op pad en dan zijn Sauerland, het Zwarte Woud en de omgeving van de Moezel mijn favoriete bestemmingen. Gaat het verder, dan zijn Frankrijk of Oostenrijk meestal mijn bestemming.

Lees ook: 5x een weekend NIET naar de Eifel

In 2016 heb ik zes weken op een camping gewerkt in Castelane, Frankrijk. Meestal was ik rond 13.00 uur klaar en één dag in de week vrij. In die vrije tijd heb ik dan ook veel kilometers gereden door de bergen en zo verschillende passen van de Route du Grande Alpes gereden, tot San Remo in Italië aan toe! Een schitterende tijd was dat.”

Wat vind je zo gaaf aan je Explorer?

“Na verschillende motoren – de Yamaha Diversion, Kawasaki GPZ 900, Suzuki RF 900 en Honda X 11 – gehad te hebben, rij ik nu sinds 2014 een Triumph Explorer. Voor mij de ideale reismotor. Ik heb er nu 90.000 km mee gereden en hij rijdt nog steeds geweldig. Ik heb al drie jaar een Burgman 200 erbij om hier in de omgeving te tuffen en had nooit gedacht dat ik zoveel lol met dat ding zou hebben. Ik ben er zelfs al een paar dagen mee op pad geweest langs de Moezel. Met de Triumph rij ik gemiddeld 10.000 per jaar en met de Suzuki Burgman 3.000.

Zelf zie ik mij als een motorrijder die graag tempo rijdt, maar ik ben absoluut geen racer. Ik heb altijd respect voor andere weggebruikers en rij – zeker in de bebouwde kom – niet sneller dan toegestaan en niet met hoge toeren.”

Heb je nog een bepaalde droommotor waarvoor je de Explorer ooit zou inruilen?

“Ik had er inderdaad wel eens over gedacht om de Triumph in te ruilen. Zeker niet omdat ik erop uitgekeken ben, maar omdat er inmiddels bijna 90.000 km op de teller staat. Nu krijg ik er nog wat voor terug, maar als ik over de 100.000 ga wil niemand hem meer inruilen of kopen. Ook gezien mijn leeftijd, nu 66, dacht ik om dan te kijken voor een nieuwe Suzuki Burgman 400 zodat ik de komende jaren vooruit kan. Ik had er al eens op gereden en hoewel de meeste motorrijders het maar niks vinden, is het zeker op binnenwegen in de Eifel en Ardennen – waar ik wekelijks rij – meer dan voldoende vermogen. En moet je een keer over de autobaan dan is het ook nog snel genoeg. Daarbij heeft zo’n machine een zeer relaxte zithouding en niet te vergeten een zee van bergruimte.

Een paar weken geleden heb ik daarom besloten om de Triumph in te ruilen op een Burgman 400. Om een lang verhaal kort te houden: de Burgman 400 heb ik twee dagen in bezit gehad. Hoewel het super rijdt merkte ik pas toen ik de Triumph niet meer hoezeer ik eraan gehecht was.”

‘Een man, weet niet wat hij mist..’ En toen!?

“Na negen jaar, 90.000 km en veel avonturen, had ik erg veel spijt dat ik hem ingeruild had. Met Motoport in Echt, een hele fijne motorzaak, heb ik een goede regeling kunnen treffen en mijn Triumph Explorer weer terug kunnen kopen. Gisteren met mijn vrouw, die ook heel blij is dat hij terug is, weer een prachtig rondje Eifel en Ardennen gemaakt. Ik hoop dat ik de komende jaren nog veel toeren kan maken met de Explorer. Als hij dan dik over de 100.000 km gelopen heeft en qua inruilen niet veel meer waard is, hebben wij er in ieder geval maximaal van genoten!

Voor dit jaar staat in ieder geval weer het Zwarte Woud op het programma. Hier rij ik heel graag en kom ik soms wel tweemaal per jaar. Verder nog een trip naar Oostenrijk met een bezoek aan de Stelviopas in Zwitserland. Verder zien we wel! Als de weersvoorspelling een paar goede dagen voorspelt, is een trip van een paar dagen naar de moezel ook niet te versmaden. Het is eigenlijk overal mooi, als ik maar op de motor zit!”

Wat is het verhaal achter dat varkentje op je dashboard?

“Dat is een aandenken aan mijn avontuur met een wild zwijn, zo’n drie jaar geleden. Ik zal dat nooit meer vergeten. Mijn vriend, die achter mij reed door de bossen langs de Moezel, zag het allemaal gebeuren. In mijn ooghoek zag ik van de linkerkant twee zwijnen komen aanrennen, waarvan er één nog net voor mijn Triumph langs kon, maar Knor – die achterop rende – vloog tegen mijn voet en valbeugel op. Ik kon de motor nog net in balans houden. Mijn vriend heeft nog gezocht naar het dier, maar Knorremans was niet meer te zien. Gelukkig heeft hij er waarschijnlijk niet te veel aan overgehouden. Mijn schakelpedaal stond iets scheef na de aanvaring, en mijn voet was wat pijnlijk, maar we konden gelukkig verder rijden. Een paar dagen erna kreeg ik van mijn vriend Knor cadeau. Als mascotte gaat die vanaf dat moment elke toer mee.”

Ben jij net als Henk Ockers gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!

Like

...

TwitterFacebookWapp

GEEF EEN REACTIE

Like

...

TwitterFacebookWapp