Mijn motor en ik – Ruud Wagemakers

Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Ruud Wagemakers en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Ruud Wagemakers

Leeftijd:

60

Woonplaats:

Esch

Beroep:

Horecaondernemer

Huidige motor:

Honda VFR 750 F '94

Hoe lang rijd je motor en wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

“De reden om aan deze hobby te beginnen was vooral omdat mijn bromfietstijd me zeer goed bevallen was. Ik rijd motor sinds 1979. In dat jaar kocht ik mijn eerste motor, nog voordat ik mijn rijbewijs had. Vervolgens reed ik circa duizend kilometer in mijn eigen gemeente waarvoor in die tijd nog een oefenrijbewijs werd verstrekt. Daarmee mocht ik voor een periode van drie maanden kilometers maken in eigen omgeving om vervolgens op rijexamen te gaan met mijn eigen motor, een Honda CB 550 Four K. Ik was meteen de eerste keer geslaagd.

Een andere reden dat ik begon met motorrijden is dat ik ooit een valhelm cadeau gekregen. Die kreeg ik van een kennis die zijn motorhobby aan de wilgen had gehangen en hoorde dat ik plannen in die richting had. Het was een AGV-helm met een Agostini-logo, in die tijd de maatstaf voor een ‘echte’ helm. Een andere niet onbelangrijke reden was de liefhebberij voor de muziek van de band Normaal, die met hun hit ‘Oerend hard’ een cult begonnen rond de motor. Ik was in ons gezin een trendsetter, daar niemand voor mij ooit iets had gehad met motoren.”

Je noemt twee motoren die een significante rol in je leven hebben gehad: de CB550 K en VFR 750 F. Zou je jezelf omschrijven als een echte Honda-man?

“Honda heeft wel een grote rol gespeeld. Het begon met die CB550. Na een paar jaar met veel plezier met die 550 gereden te hebben kwam er een auto en was het financieel even niet mogelijk om twee vervoersmiddelen te bekostigen. Maar de motor kwam weer snel terug, ditmaal in de vorm van een CB 750K2 uit ’72. Daarna kwam er nog een GL1000 K2 Gold Wing naast te staan, waar ik iets later een Vetter-kuip opbouwde met dito driedelige kofferset. Daarmee was hij echt af.

Later, in de jaren negentig, begint mijn interesse naar custom motoren te groeien. Ik kies er daarom voor om een Yamaha Virago aan te schaffen. Maar na één zomer in de wind door te brengen met een tegenvallende snelheid, rijd ik naar Enschede om daar bij Piet van Dijk een proefrit te maken met een CBR1000 van twee jaar oud in Rothmans-kleuren. Ik was direct verkocht.

Na een paar jaar ruilde ik de 1000 in voor een hagelnieuwe CBR600 om de uitdaging weer op te zoeken met een middelzware sport-toermachine. Die moest na een paar seizoenen het veld ruimen voor een VFR750 omdat ik mijn huidige partner Natascha had leren kennen en zij met haar lengte niet veel comfort ervaarde achterop de CBR600. Die VFR deed dat beter. Zo goed zelfs dat we er onze huwelijksreis mee beleefde naar Wenen.”

Hoe komt het dat die VFR na bijna 25 jaar nog steeds in je bezit is?

“Eind 1999 werd de motor veelal geparkeerd ‘achter’ de kinderwagen van onze dochter Maxime. In totaal ben ik nu drie dochters rijker, alsmede vele vakanties zonder motor. Pas twee seizoenen geleden kregen we na lange tijd weer vaker de mogelijkheid om de handschoenen weer op te pakken en zo de hobby nieuw leven in te blazen. Door de vrijheidsbeperkingen die we de afgelopen jaren hebben doorstaan, werd motorrijden een welkom alternatief voor onze vrije tijd. Vaak heb ik op het punt gestaan om onze VFR te verkopen, maar dan haalde Natascha me toch weer over om het niet te doen. Ik zou volgens haar dan wellicht ontmoedigd raken om ooit nog opnieuw te gaan rijden.

Deze (inmiddels) oldtimer heeft al 43.000 kilometers met een glimlach voltooid en gaat bij mij nog niet met pensioen. Echter merken we wel dat het comfort voor een 50-plusser en 60-plusser op de lange afstand minder wordt. We hebben het idee om binnen een jaar of twee meer buitenlandvakanties op de motor te gaan ondernemen, als een soort nazomer van het motorleven. Een Yamaha FJR, Kawasaki GTR1400, Honda ST1300 of wellicht een Gold Wing zouden een goede opvolger zijn, maar daar denken we nog over na. Daar zullen we ook nog wel enkele proefritten voor gaan maken. Of de VFR dan wordt ingeruild is nog de vraag, misschien houd ik hem aan voor solo-ritten.”

Zie je de motor in die zogenaamde nazomer ook nog op andere manieren terugkeren in je leven dan met die verre reizen?

“Mogelijk gaat Natascha nog motorrijlessen doen, maar mocht dat niet zo zijn dan zal onze hobby er niet minder om worden. Na duizenden kilometers achterop is het nog steeds goed toeven! We hebben inmiddels al nieuwe systeemhelmen aangeschaft met daarin een nieuw Cardo headset, waarmee we gezellig kunnen kletsen onderweg. Ik weet alleen nog niet hoe ik hem onder het rijden kan uitzetten wanneer het gepraat teveel wordt… Het is sowieso een wens om vele uithoeken van Europa aan te doen, er is nog genoeg om te zien. Zelfs voor iemand die al dertig jaar lid is van de KNMV!

Leuk om nu te zien is dat onze oudste dochter een vriend heeft die motorrijdt. Samen met hem is ze dit jaar naar Zwitserland geweest per motor, so the story goes on… Vele leuke dingen die je onderweg meemaakt vertel je je vrienden en medemotorrijders, maar het mooiste is toch dat ik in alle fasen van het leven het motorrijden opnieuw beleef. Van solo naar rijden met mijn partner en later met mijn kinderen als duo. Er zal vast nog veel volgen!”

Ben jij net als Ruud  gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!