Ben jij gek van motoren en wil je je passie voor jouw motor delen op Motorrijders.nl net als vele anderen? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!
Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Jos en zijn passie voor motorrijden.

- Naam:
- Jos Klijn
- Leeftijd:
- 48
- Woonplaats:
- Herpen
- Beroep:
- Fotograaf
- Huidige motoren:
- Ducati Monster 900 I.E. (2002) en Vespa Sei Giorni (2018)

Wanneer ben je begonnen met motorrijden?
“Pas 5 jaar geleden. Maar de vonk sloeg al veel eerder over dankzij mijn broer Corné Klijn. Hij is onder meer bekend als dj op de radio en was commentator bij de RTL Grand Prix. Corné raakte een jaar of twintig geleden besmet met het motorvirus. Hij stortte zich volledig op de MotoGP en gaf commentaar bij de wedstrijden op RTL.
Met Corné ben ik eens mee geweest naar de GP van Catalunya. Hij regelde een mediakaart voor me en ik mocht een weekend lang overal komen en fotograferen. Dat was zo gaaf! Daarna wilde ik zelf ook mijn rijbewijs halen en rijden. Maar eerst kwamen er kinderen en in 2008 startte ik mijn eigen bedrijf, waar veel tijd in ging zitten. Ongeveer rond die zelfde tijd kwam ik in een groepje vrienden terecht die oude Vespa’s opknappen.
In januari 2015 heb ik uiteindelijk mijn vrouw een proefles voor haar verjaardag cadeau gegeven. Samen zijn we daarna gaan lessen. In september haalden we allebei ons roze pasje.”

Was het moeilijk om op oudere leeftijd te gaan lessen?
“Dat heb ik niet als een probleem ervaren. Sterker nog, misschien werkte het zelfs wel in mijn voordeel. Ik ben behoorlijk competitief ingesteld. Maar ik kan me tegenwoordig redelijk beheersen. Ik zoek de grenzen niet op. En op deze leeftijd heb je gewoon een beter verkeersinzicht en een iets rustigere rijstijl.
Mijn vader waarschuwde me al op jonge leeftijd: pas op met die snelheid. Ik had nog maar net mijn rijbewijs en ik nam de Golf GTI van mijn broer mee. Een keer reed er een Renault turbootje achter mij die me wat aan het opjagen was en ik ging daarin mee. Daardoor keek ik niet goed naar de stoplichten. Het stoplicht voor afslaan stond op groen, maar ik reed rechtdoor en dat stoplicht stond op rood. Op dat moment kwam er een motorrijder van rechts. Gelukkig lette hij goed op en kropen we beiden door het oog van de naald.
Dat was een goede les. Het heeft me direct op scherp gezet. Gelukkig liep het met een sisser af, maar voor mij was daarna wel duidelijk: het verkeer is geen spelletje.”
Wat was je eerste motor?
“Mijn vrouw en ik hebben gelijk na het behalen van ons rijbewijs allebei een Ducati aangeschaft. Zij een Scrambler, ik een Monster 900 I.E. Als testrit had ik op een iets oudere machine gereden, maar toen bleek de 900 I.E. ook net binnen te zijn. Die reed zo lekker; Ik was verkocht. Mijn vrouw heeft de Scrambler inmiddels ingeruild voor een Vespa GL-A uit 1964. Dat is toch even iets makkelijker als je naar de stad gaat. Ik rij nog altijd mijn Monster, maar heb er een Vespa bijgekocht. Maar die Monster, dat is een heerlijke motor. Hij heeft een prachtig geluid en dat koppel, super.”
En die Vespa?
“Ik heb een Vespa 300 Sei Giorni. Het is eigenlijk heel relaxt om daarop te rijden. Maar ik voel me een motorrijder. Je moet er ook een motorrijbewijs voor hebben. Het grappige is dat wanneer ik op mijn Duc rij, alle motorrijders me onderweg groeten. Op de Vespa word ik toch niet helemaal serieus genomen.
Met onze Vespa club ben ik een keer naar Spanje geweest. Daar heb ik meegedaan aan de Picos Rally in de omgeving van Santander. Dat was geweldig. En in 2019 hebben mijn vrouw en ik de Vespa’s meegenomen naar Italië, waar we te gast waren op een bruiloft. We hebben daar heerlijk getoerd door Toscane. Erg leuk.”

Wat trekt jou zo tot motorrijden aan?
“Het heerlijke gevoel van vrijheid en snelheid. Ik hou van mooie bochtige weggetjes en dijkjes. Snelwegen heb ik niets mee. Zelf woon ik in de buurt van de Maas met mooie wegen. Samen met vrienden rijd ik regelmatig een mooie route en ook de jaarlijkse motorvierdaagse in Oss sla ik niet over.
Motorrijden is voor mij ontspanning. Ik krijg er een fijn gevoel van. Je bent even los van de realiteit van de dag en zeker met de coronamaatregelen was het fijn om even de deur uit te zijn. Het is alleen jammer dat er steeds meer weerstand tegen motorrijders komt, hoewel sommige motorrijders er ook erg hun best voor doen. Zelf probeer ik andere verkeersdeelnemers zo min mogelijk tot last te zijn. Dus als ik over die dijk rijd en er wandelt of fietst iemand, dan ga ik even van het gas en knijp ik de koppeling in. Want die performance uitlaat van Monster maakt veel lawaai.”
Hoeveel kilometer rij je per jaar?
“Gemiddeld zo’n 5.000 tot 6.000 kilometer per jaar, verdeeld over de Duc en de Vespa. Ik mag er graag even op uittrekken, zo lang het maar niet regent. De meeste kilometers maak ik tijdens plezierritten. Dat wil ik ook blijven doen. Motorrijden is te leuk om alleen nog maar de Vespa te pakken.”
Wat zou je nog heel graag eens willen rijden?
“Zo’n absurd dikke 4 cilinder. Ik heb eens op een Ducati S4RS gereden en dat was al heftig als je het gas losdraaide. Maar ooit eens een supersport in toom houden, dat geeft wel een enorme kick. Tegelijkertijd ben ik ook voorzichtig. Ik zal hem niet helemaal uitproberen. Nee, dan ga ik liever een keer een veiligheidstraining doen op Lelystad. Dat vind ik interessanter dan voluit rechtdoor.
Ooit heb ik eens op een Can-Am gereden, maar dat hoeft van mij niet weer. Met een motorfiets ben je in een soort flow, je bent één met de bochten. Op een Can-Am blijf je juist rechtop zitten in de bocht en dat is zo gek. Die machine deint niet mee en dat voelt tegenstrijdig. Tegelijkertijd gaf het me wel een gevoel van vrijheid, net als op de motor.”
