In de rubriek Motormodel zetten we steeds een ander type motor in het zonnetje. Over twee weken lees je het verhaal achter de beroemde Yamaha MT-01. Heb jij een mooi verhaal bij onze gezochte lijst met motoren, meld je dan nu aan via deze pagina!
De één vindt de rust op een lekker ploffende cruiser, terwijl de ander helemaal wild wordt van een schreeuwende superbike… We hebben allemaal dezelfde hobby, maar er is gelukkig een flinke diversiteit onder motorrijders en motoren. In de rubriek Motormodel zetten we steeds een ander type motor in het zonnetje. Ditmaal de MV Agusta F4 750 S.
Je hebt van die motoren die gelijk een onuitwisbare indruk achterlaten, die je haast achterover doen laten vallen door hun pure schoonheid. Dat geldt zeker voor de F4 van MV Agusta: de ultieme droom op twee wielen voor de sportieve motorrijder. Ook Dries Juffer bezwijkt eind jaren negentig voor de F4 na het zien van de eerste foto’s, ruim voordat de motor in een showroom te bekijken is. Hij raakt stapelverliefd op de Italiaanse superbike.
“Vanaf mijn achttiende rijd ik motor. Ik begon op tweetakten en ben daarna op de Italiaanse toer gegaan. Ik kwam toen uit bij een Ducati 888 die in 1995 opgevolgd werd door een gloednieuwe 916SP. Dat was natuurlijk ook een fantastische motor en met de wijsheid van nu had ik die eigenlijk nooit weg moeten doen. Maar ja, dat wist ik destijds niet en de verkoop was uiteindelijk ook wel echt nodig om mijn volgende droommotor te kunnen bereiken. Vanaf het eerste beeld dat ik van de MV Agusta F4 zag, was ik helemaal van slag. Ik was via de 916 al in aanraking gekomen met het prachtige werk van designer Massimo Tamburini, maar de F4 vond ik toch wel weer next level.”

Bovenaan de lijst
Begin 1998 wordt Dries’ liefde voor de F4 nog meer in vuur en vlam gezet, te danken aan de MotorBeurs in Utrecht. De inmiddels 53-jarige verkeersongevallenanalist van Politie Midden-Nederland is er als de kippen bij als de superbike van MV Agusta voor het eerst buiten Italië te zien is.
“Donderdagochtend vroeg stond ik voor de nog gesloten haldeuren. Toen die geopend werden, stoof ik gelijk naar het draaiplateau waar de F4 op stond. Ik wist het gelijk: dit moet ‘m worden. Ik heb de rest van de beurs ook nog wel bekeken, maar ik kwam telkens toch weer uit bij de ingang waar de MV Agusta stond. Naderhand ben ik ook gelijk naar mijn toenmalige dealer gereden om aan te geven dat ik er eentje wilde hebben. Hij moest maar proberen om me ergens op een inschrijflijst te krijgen, want dealers waren er nog niet. Dat moest allemaal nog geregeld worden.”

Rode loper en champagne
Het lukt zijn dealer om Dries Juffer bovenaan de lijst voor de MV Agusta F4 750 S te krijgen. Allereerst wordt in 1999 het Serie Oro-model geleverd, maar die exclusieve F4 is Juffer te gortig qua prijs. Zodoende moet hij nog iets meer geduld tonen, maar aan het einde van datzelfde jaar kan hij dan eindelijk de sleutels van zijn F4 in ontvangst nemen. De feestelijke overdracht vindt zelfs plaats bij importeur Jan Ykema.
“Rode loper uitgerold en champagne om te proosten met vier andere eigenaren. Volgens mij waren het zelfs de allereerste S-versies die uit de fabriek van MV Agusta kwamen rollen. Honderd procent zekerheid kan ik niet geven, maar ik dacht dat Jan zelf naar Varese is geracet om die eerste exemplaren op te halen. Hij had namelijk te horen gekregen dat ze klaar waren.
Uiteindelijk is op een later moment de motor bij de dealer op naam gezet en dat wilde ik per se nog in 1999 doen. Veel eigenaren deden dat na de jaarwisseling, zodat het wellicht gunstiger zou zijn bij een eventuele verkoop. Daar had ik maling aan. De motor kwam uit 1999, dus zo moest dat ook op de papieren staan. Hartje winter heb ik niet met de F4 gereden, maar de motor kwam daarentegen in huis te staan. Bank een beetje aan de kant geschoven en op die manier kon ik in de woonkamer genieten van een prachtig kunstwerk.”

Slechts vijf jaar productie
Als de eerste lente na het millennium aanbreekt, besluit Juffer om zijn eerste rit op de F4 te gaan maken. “Dat was geweldig, echt een feest. Uiteraard moest ik nog wel erg wennen aan het karakter van de hoogtoerige MV, aangezien ik daarvoor op een Ducati 916SP reed. Ook een echte Italiaanse sportmotor, maar die moet je op een heel andere manier benaderen.”
Na verloop van tijd raakt de liefhebber van Italiaanse tweewielers gewend aan de MV, voorzien van een prachtige parel als krachtbron. De 749 cc viercilinder wordt namelijk ontwikkeld door de technici die zich daarvoor met het Grand Prix-project van Cagiva bezighielden. Zelfs Ferrari heeft invloed op het blok. Hoewel veel oorspronkelijke technieken van de Italiaanse autofabrikant niet doorgevoerd worden, komen de vrij unieke radiale kleppen uiteindelijk in het rauw lopende F4-blok terecht.
De 126 pk sterke viercilinder ontvangt daarnaast een injectiesysteem van Weber-Marelli én een cassette-versnellingsbak. Zoals het MV betaamd gebruiken ze enkel de beste onderdelen. Zodoende zie je een high-end voorvork van Showa en achterschokbreker van Sachs terug op de F4 750 S, evenals stevige zeszuigerremklauwen van Nissin.

Echt genieten
Na vijf jaar productie moet het 750-model uiteindelijk ruimte maken voor de sterkere 1000. Een relatief kort tijdperk, maar dat weerhoudt MV er niet van om alsnog redelijk wat verschillende versies van de F4 750 op de markt te brengen. Naast de al genoemde Serie Oro en S zijn dat de S 1+1, S Evo 2, Senna, S Evo 3, SPR en de SR. Ook is er een SP-01 Viper leverbaar geweest, als upgrade-kit voor de 750S. Door de korte leveringsperiode en de beperkte productieaantallen zal een MV Agusta F4 750 altijd een exclusief en prachtige icoon blijven.
Hoewel Dries Juffer tegenwoordig niet meer heel veel kilometers met zijn superbike maakt, blijft de beleving groot als hij weer eens de rauwe vierpitter aan het werk zet. “Hij moet een beetje de ruimte krijgen, maar als die er is… Dan is het wel echt genieten, hoor. Plus, na al die jaren vind ik het nog steeds een geweldig mooie motor om te zien, met een tijdloos ontwerp.” Het is ook de reden waarom Juffer nog niet in de verleiding is geweest om zijn Italiaanse schoonheid in de verkoop te zetten.
Hoewel de inzet van de MV tegenwoordig dus beperkt wordt tot zomerse ritjes, denkt hij er niet aan om een andere eigenaar voor z’n F4 te zoeken. “De nood moet dan echt vreselijk hoog zijn. Alleen als ik in financieel noodweer zou komen, gaat de MV eruit. Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar in principe gaat ie dus nooit meer bij me weg.”

Mooi! Ook om me zelf terug te zien op 1 van die foto’s. Het was een mooie dag in Giessenburg 🙂
zelf een jaar gereden op de F4, had hem nooit moeten inruilen ,maar hem erbij moeten houden. Deze motor had maar een nadeel als je ging tanken had je een half uur nodig zoveel bekijks en vragen kreeg over de F4. Nu rij ik een FJR 1300.
Mooi verhaal! Heb ook een Gele 1999 Suzuki SV650S waar ik ook weer verliefd op ben geraakt (na R1-en Gsxr ren) rijdt geweldig en ik mis niets! Leuk om te zien dat sommige ontwerpen gewoon helemaal goed zijn! En tevredenheid met wat je hebt is erg rustgevend.. ,)
Heb nog een nieuwe staan met nul km. In Duitsland gekocht en nooit iets mee gedaan. Is trouwens te koop