Mijn motor en ik – Ben Hansen

Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Ben en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Ben Hansen

Leeftijd:

67

Woonplaats:

Rijen

Beroep:

Pensionado

Huidige motor:

Honda ST1100 Pan European (2001)

Hoe lang rijd je al motor?
“Sinds 1995. Altijd wilde ik al mijn motorrijbewijs halen en op mijn negentiende ben ik gaan lessen. Maar door omstandigheden werd het belangrijk om eerst mijn autorijbewijs te halen. Pas in 1995, na mijn scheiding, ben ik weer motorrijlessen gaan volgen en heb ik mijn rijbewijs alsnog gehaald. Sinds die tijd rij ik veel.”

Waar komt dat gevoel voor motorrijden vandaan?
“Dat zat er van jongs af aan al in. Als er een motor bij ons voor het huis langs reed, dan ging ik als kind kijken. Van wie ik dat heb, ik weet het niet. Niemand in de familie was met het motorvirus besmet. Op de middelbare school kocht ik een Mobilette en dankzij een paar vrienden reed hij zo’n 65 kilometer per uur. Die passie voor twee wielen zat er al vroeg in.”

Waarom een Honda PanEuropean ST 1100?
“Mijn eerste motor was een Yamaha Virago 700. Een paar jaar later heb ik mijn eerste Honda Pan European ST 1100 gekocht. Dit is een echte toerbuffel, maar heel anders dan de toerbuffels van bijvoorbeeld BMW. Het model maakt hem voor mij speciaal.

Vanaf het eerste moment was ik hier gecharmeerd van. Later kon ik een Harley Davidson Heritage Softail uit 1989 overkopen van een collega. Deze motor heb ik enkele jaren echt gebruikt als een toermotor, terwijl ik de Pan European had voor het woon-werkverkeer. Uiteindelijk heb ik deze machine verkocht, omdat er een nieuwe auto moest komen.

Tegenwoordig rijd ik mijn tweede Pan European, nadat ik met de eerste een ongeluk heb gehad. Ik kreeg last van aquaplaning toen ik een noodstop moest maken. Hij was total loss. Terwijl mijn hand nog in het gips zat, heb ik een nieuwe Pan European gekocht. En een week nadat ik mijn hand uit het gips had, heb ik daarop mijn eerste kilometers gereden.”

Hoeveel kilometer per jaar rijd je?
“Ik rij tegenwoordig zo’n 5.000 kilometer per jaar. Hiervoor gebruikte ik hem ook om naar mijn werk te rijden en voor werk gerelateerde afspraken in het land. Ook in de winter rij ik door. Alleen bij sneeuw en ijzel laat ik hem staan. Wanneer er een mooie dag is, dan kleed ik me goed aan stap ik graag op de PanEuropean om te gaan toeren. En dat hoeft ook niet hard te gaan. Het gaat om het genieten onderweg.”

“In 1997 heb ik op de MotorRai een prijs gewonnen. Ik mocht een jaar later een reis maken door de Verenigde Staten. Dat is een van de mooiste reizen geworden die ik ooit heb gemaakt. En als klap op de vuurpijl kreeg ik bij toeval ook nog de kans om de rit te maken op een Harley Davidson Heritage Softail.

De route startte in Los Angeles. Via San Diego, ging het een stukje Mexico in, om via Arizona en Nevada naar San Fransisco te gaan en terug naar Los Angeles. Onderweg kwamen we langs de Grand Canyon, over de Sierra Nevada en door Yosemite National Park. Schitterend.”

Wat trekt je zo aan in motorrijden?
“Voor mij is motorrijden een soort van therapie. Het onafhankelijke, het gevoel van vrijheid blijheid en de ontspanning. Ik heb jarenlang gewerkt als operatieassistent. Soms was je zes tot negen uur non-stop aan het werk en wanneer je klaar bent, voel je ineens je rug. Dan belde ik naar huis om te vertellen dat ik iets later thuis kwam. Eerst ging ik een rondje maken. Niet alleen heeft het rijden een therapeutische werking op mijn rug, je ontspant er ook geestelijk door. Als ik thuis kwam, was de batterij weer helemaal opgeladen.”