Ben jij gek van motoren en wil je je passie voor jouw motor delen op Motorrijders.nl net als vele anderen? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!
Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Mathiske van der Donk en haar passie voor motorrijden.

- Naam:
- Mathiske van der Donk
- Leeftijd:
- 31
- Woonplaats:
- Oss
- Beroep:
- Zelfstandig ondernemer
- Huidige motor:
- Honda CBR600F (1994)
Hoe lang rijd je motor en wat was de aanleiding?
“Ik rijd nu 1,5 jaar motor. Na jaren bij mijn man achterop gezeten te hebben, wilde ik erg graag zelf gaan rijden. Tijdens of na zo’n ritje achterop droomden wij er steeds vaker van om samen te kunnen gaan rijden. Dus toen ben ik begonnen met lessen. Echter bleek niet lang nadat ik begonnen was dat ik zwanger was. Tot halverwege de zwangerschap heb ik nog gelest. Na de zwangerschap ben ik weer verdergegaan met rijlessen en in januari 2020 heb ik mijn rijbewijs behaald! Mijn opa en oom hebben wel altijd veel motor gereden, maar ondanks dat kom ik niet uit een echte ‘motorfamilie’.”

Je werd al vrij snel na het behalen van je roze pasje aangereden, hoe ging dat?
“Op een turborotonde werd ik over het hoofd gezien en aangereden. Tot overmaat van ramp reed de bestuurster door terwijl ik daar op de rotonde lag, in de regen. Gelukkig kon ik het kenteken onthouden. Nadat de politie erbij geweest was, is er toch een schadeformulier ingevuld. Mijn motor was helaas niet meer te redden – alle kappen op links stuk en gescheurd – maar ook een flinke tik op het deksel van de dynamo waardoor er een flinke ratel in het blok zat. Overigens kwam ik er zelf ook niet zonder kleerscheuren vanaf: mijn gebroken pols moest geopereerd worden en ik heb paniekaanvallen gehad. Het hele moment verwerken heeft best wat tijd gekost. Inmiddels ben ik weer opgestapt.”
Inmiddels rijd je gelukkig weer. Heb je nu nog moeite met bepaalde situaties?
“Ja, ik mijd die rotonde sindsdien. Verder vind ik andere rotondes daardoor echt nog wel spannend. Na een rondje (wederom) achterop bij mijn man dacht ik: ‘dit kan ik zelf ook.’ Het eerste ritje reed mijn man in de auto achter me aan. Met een Bluetooth- communicatiesetje konden we een gesprek voeren. Daarna hebben we het verder opgebouwd doordat hij met de motor achter me aanreed. Inmiddels durf ik zelfs weer alleen op pad!
Of ik gedacht heb aan een heropstapcursus? Nou, ik heb gedacht aan een paar rijlessen bij mijn oude rijschool. Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan omdat ik het heel erg confronterend vond om weer het hele ongeluk uit te moeten leggen.”
Hoeveel rijd je per jaar?
“Nu al ruim 2000 km erop zitten. Overigens rijd ik niet het hele jaar door, maar ik heb het ook niet gauw koud. Ik heb ook niet zo’n moeite met een regenbuitje, maar zodra er zout ligt gaat mijn motor veilig aan de acculader.”
Waarom juist deze motor?
“Al vanaf moment één wilde ik een zelfde motor als mijn man. Ik wilde graag een ouder model omdat ik dat gewoon erg tof vind en zo kunnen we er ook zelf aan knutselen. Ik heb een zwak voor jaren 90 auto’s en motoren. De nieuwere CBRs liggen buiten mijn budget toen ik voor mijn eerste motor ging kijken. Doordat mijn man een CBR heeft wilde ik zo’n zelfde motor, als een echt ANWB-stel. Qua houding en vermogen vind ik hem erg fijn en zo’n vier-in-lijn klinkt gewoon erg lekker. De Castrol-uitvoering maakte dat ik gelijk verliefd werd toen ik haar op Marktplaats zag!
Mijn motor bleek een iets groter projectje dan we verwacht hadden. Inmiddels hebben we er al veel aan geknutseld. De voorvorken zijn gedaan, carburateurs gereinigd, remleidingen en blokken vervangen, tank gereinigd en gecoat, nieuwe banden, nieuwe tandwielen en kettingset en er zit nu een sportdemper op. Omdat er nu zoveel tijd en moeite inzit, mag hij blijven. Onder het motto: ‘als je het een naam geeft, ga jij je er aan hechten.’ Liefkozend noem ik mijn CBR mijn mokkel.”

Hoe ziet een ideale dag motorrijden er voor jou uit?
“Dat begint voor mij al met de kindjes wegbrengen en alles klaarmaken. Vizier poetsen, leren pak aan, motoren naar buiten terwijl het ‘s morgens nog iets fris is. Langzaam de zon tegemoet rijden en tussendoor ergens op een terrasje lunchen en wat drinken. Lekker decadent aan een alcoholvrij wijntje en dan weer via een route zonder snelwegen naar huis. Het lijkt mij ook heerlijk om op pad te gaan richting de Eifel of het Zwarte Woud en daar een stuk te toeren.”
Lees ook: De magie van de Eifel
Wat is de mooiste ervaring die je tot nu toe hebt meegemaakt op de motor?
“Dat zijn er meerdere! Met de CBR-club een rondrit, ik kon toen na mijn ongeluk niet zelf rijden maar heb er achterop zo van genoten. En de toffe contacten via Instagram die je hebt met alle motorrijders, daar heb ik echt onwijs leuke dames leren kennen. Gewoon het gevoel van vrijheid – even gewoon ‘zijn’ – voelt heel erg prettig, ook al is het maar een klein rondje.”


Leuk verhaal. Heb zelf ook een keer een aanrijding gehad met m’n PAN. Na herstel van een botbreuk in m’n hand, heeft ’t wel een tijdje geduurd voordat ik weer ontspannen op, een nieuwe, PAN European zat. Nu nog steeds extra alert met regenachtig weer.