De Moto Guzzi V50 NATO. Voor de meeste motorrijders is het niet een motor waar zij al jaren over dromen. Een militair uiterlijk, een beetje lomp, geen chroom en al tientallen jaren oud. Mark Wilmink uit het Twentse Borne zweert er echter bij, net als een kleine groep andere motorrijders in Nederland. Jaarlijks houdt hij samen met een kleine 50 enthousiastelingen een Moto Guzzi V50 NATO motortreffen in Enter.

“De liefde voor Moto Guzzi ontstond dankzij een buurjongen. Ik was een jaar of 12 toen hij enkele Falcones kocht”, kijkt de nu 41-jarige Wilmink terug. “De Falcone is een eencilinder machine die door de Italiaanse politie werd gebruikt. Ik heb mijn buurjongen in die tijd regelmatig geholpen bij het sleutelen aan die motoren. Vervolgens mocht ik achterop en maakten we tochtjes.”

Maar als Wilmink 18 wordt, komt er geen motorrijbewijs. “Ik heb jaren aan wrakduiken gedaan op de Noordzee. Toen ik hier mee stopte, heb ik in 2007 alsnog mijn motorrijbewijs gehaald. En daarna moest er een nieuwe hobby komen.”

‘Mooie knetterpot’

Geen Falcone voor de Tukker, maar een V50 NATO. Of eigenlijk direct maar drie stuks. Een om op te rijden en twee opknappers, waarvan hij een machine bouwde. Wilmink: “In mijn jeugd liep ik ook graag in groene legeruitrustingen en spaarde ik legerzaken. Dan kom je al snel uit bij de V50 NATO als je motor wilt rijden.”

“Ik omschrijf deze machine altijd als een mooie knetterpot”, lacht de organisator van het motortreffen. “Dat rauwe uiterlijk, die leren tassen, prachtig! En ik houd van het veerblok en het geluid dat hij produceert. Dit in combinatie met het legerverhaal, maken hem voor mij de mooiste motor. Het leuke is dat als je hiermee een weekendje weggaat, elke motorrijder even komt kijken. Want dit is geen standaard fiets.”

Opvolger van de Triumph 3TA

Eind jaren zeventig besluit de Koninklijken Landmacht dat de Triumph 3TA, waar de motorordonnansen op rijden, vervangen moet worden. Belangrijk voor het leger is dat de opvolger van de 3TA een cardanaandrijving heeft. Twee motoren komen hiervoor in aanmerking. Naast de Moto Guzzi V50 is dat de BMW R45. Uiteindelijk kiest Defensie voor de 500cc zware Moto Guzzi. Speciaal voor het Nederlandse leger worden 1.385 exemplaren gebouwd van de V50 NATO.

Omdat de motor niet veel privé wordt gereden is er ook weinig over bekend. Wilmink moet alles zelf uitzoeken en begint daarom een website om zijn kennis te delen. Hij scant handleidingen in, maakt foto’s en verzameld nog meer informatie. “En dan wordt je op een gegeven moment gevraagd om ook wat revisiewerk voor anderen te doen. Van het een kwam het ander”, lacht de liefhebber.

In 2013 besluit Wilmink officieel een bedrijf te beginnen, naast zijn werk als leraar. Twee jaar later opent hij een eigen werkplaats in zijn woonplaats en wordt hij helemaal zelfstandig. Inmiddels werken er meerdere mensen in zijn bedrijf.

Wegrotten in schuurtjes

“Er bestaan nog best veel exemplaren van de V50 NATO. Maar in veel gevallen staan deze in schuurtjes weg te rotten en komen pas tevoorschijn als iemand verhuist of overlijdt. In veel gevallen komt ie uiteindelijk dan bij mij terecht, waarna ik hem als nieuw maak. Het is hard werken, maar ik heb echt de leukste baan die er is.”

Maar het harde werken zorgt wel voor een probleem. Wilmink heeft zelf amper nog tijd om op zijn V50 te toeren. “Ik rij echt te weinig kilometers voor mijn plezier. Niet dat ik helemaal niet meer rij. Voor mijn werk zit ik nog dagelijks erop, maar dat is toch anders.”

Moto Guzzi V50 NATO Treffen

Het motortreffen in het Twentse Enter was in 2020 de zevende editie. “Zeven jaar geleden wilden we met een groepje liefhebbers eens een dag bij elkaar komen. Toen zeiden ze: ‘Mark, organiseer jij het maar, want jij kent de meeste mensen’. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een heel weekend.”

“Weet je, de deelnemers zijn zo verschillend. We hebben motorrijders uit de bouw, uit het leger, mensen met een eigen bedrijf, studenten en een dierenarts. Maar de V50 verbindt hen. Er staan op vrijdagavond zo’n 40 NATO’s en nog een kleine tien andere motoren die door het leger zijn gebruikt. Het zijn geweldige weekenden.” Wilmink ziet het helemaal zitten: “Als iedereen dan op zondag weer zonder ongelukken en met een glimlach naar huis vertrekt, dan ben ik een gelukkig man.”