Mijn motor en ik – Marion Hinrichs

Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Marion Hinrichs en haar passie voor motorrijden.

Naam:

Marion Hinrichs

Leeftijd:

53

Woonplaats:

Apeldoorn

Beroep:

Beheerder sporthal

Motor:

Suzuki GSR 600 (2006)

Hoe lang rijd je motor en wat was de aanleiding?

In 1988 heb ik mijn motorrijbewijs gehaald bij rijschool de Weerd in 3 maanden tijd. Vanaf die tijd rijd ik onafgebroken motor. Als klein meisje ging ik altijd langs de weg motoren kijken en tellen hoeveel Suzuki’s er voorbij kwamen. Mijn vriendinnetje deed dan hetzelfde met Honda’s omdat haar broer een Honda had. Toen mijn vriendje destijds 28 werd ging hij zijn motorrijbewijs halen en ik volgde toen ik 18 was. Alleen op advies van de rijschool heb ik eerst mijn autorijbewijs gehaald en direct erna mijn motorrijbewijs. Dat was een super goed advies van de rijschool, want zo had ik heel snel mijn rijbewijs. Ondertussen rijd ik dus al 33 jaar motor.

Wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

Uiteraard de vrijheid en spanning. Toen ik jong was ging ik samen met mijn vriend vaak naar motortreffens met een clubje uit Apeldoorn, RIOS genaamd. Daar was het altijd gezellig en leerde je veel mensen kennen. Het was super, met live bands en altijd wel iets spannends zoals net te grote kampvuren en burnouts op het podium. Echt een mooie tijd. In 1990 zijn we op de motor getrouwd en toen er kinderen kwamen in 1992, ben ik zijspan gaan rijden. Een geweldige tijd met de jongens en het hondje in het zijspan. Op vakantie met de motor met het gezinnetje. Toen de jongens groter werden, ging het zijspan eraf en konden ze bij ons achterop. De eerste keer dat ik weer solo reed, vergat ik bij de verkeerslichten mijn voet op de grond te zetten en kukelde ik heel langzaam om. Ik was het na 10 jaar zijspanrijden gewoon vergeten!

Hoeveel rijd je per jaar?

Ik rij puur voor de hobby, zo’n 10.000 kilometer per jaar. In 2010 heb ik Motor-Toer-Maatjes Apeldoorn opgericht. Dat deed ik met de bedoeling om oude vrienden van toen weer te ontmoeten en dat gebeurde zo ook. Echt leuk dat ik nu met vrienden rijd die ik al meer dan 30 jaar ken. Ook komen er mensen van buiten Apeldoorn die het gezellig vinden om mee te rijden met het clubje. Het is geen officiële motorclub, maar gewoon motorrijders die het leuk vinden om in de zomermaanden 1 keer per maand samen een ritje te doen. Soms heeft iemand een rit uitgezet maar soms rijd ik voorop en doen we maar zo een stukje in de buurt. Dan rijdt iedereen achter moeder de gans aan. Ook rijd ik regelmatig met mijn oudste zoon die ondertussen 28 is. Mijn kleinkinderen vinden het helemaal geweldig als papa en oma samen gaan motorrijden. Dan zwaaien ze ons uit voor de ramen en zeggen trots: ‘oma rijdt voorop met de Suzuki en papa met de groene Kawasaki.’

Lees ook: Blik op oneindig: Project ’47 bobber

Hoe is het voor jou om met je zoon op pad te gaan met de motor?

Als ik nu met mijn zoon op pad ga, voel ik me zo trots. Dat is echt een super gevoel en ook dat ik hem zelfs kan bijhouden op de dijk. Ik zeg wel altijd: ‘houd je wel een beetje rekening met je ouwe moeder.’ Maar we kunnen prima samen rijden.
Voor zijn verjaardag gaan we samen een dagje circuitrijden in Lelystad. Super veel zin in. En vorig jaar heb ik hem nieuwe uitlaten gegeven voor zijn verjaardag. Anders klonk hij zo lullig naast zijn moeder. Misschien ook nog leuk om te vertellen: toen mijn zoon even geen motor had omdat net zijn kindjes waren geboren, nam hij mijn motor nog wel eens mee om toch af en toe nog een stukje te rijden. Toen hij hem eens mee nam naar zijn werk zeiden zijn collega’s: ‘super vette motor Jeroen.’ Toen kon Jeroen met een grote glimlach zeggen: ‘Die is van mijn moeder!’ Trots, dat ben ik. En ik hoop dat we nog vele ritjes samen gaan maken.

Waarom juist deze motor?

Mijn eerste motor in 1988 was een Yamaha XS400. Daarna kwam er een Honda Silverwing, een Suzuki Savage, een Honda CBR, een Harley-Davidson Sportster, een Suzuki Katana, een Jawa met Velorex zijspan, een BMW zijspan en op het laatste een Suzuki Intruder 1400 met Watsonian zijspan. Toen de kinderen groot genoeg waren, ging het zijspan eraf en heb ik nog jaren solo gereden met de Suzuki Intruder. Maar ik miste de uitdaging in de bochten. Toen heb ik voor de Suzuki GSR gekozen: een heerlijk wendbare motor waarmee ik kan lezen en schrijven. Ik voel mij zo super ontspannen op deze motorfiets. Ik durf er alles mee, zo vertrouwd is het. Het is echt als mijn maatje. Ik hoef geen andere. Het was liefde op het eerste gezicht zeg maar. Vooral het geluid trekt me aan tot deze motor. Hij klinkt zo super vet!

Ben jij gek van motoren en wil je je passie voor jouw motor delen op Motorrijders.nl net als vele anderen? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!