Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Chris Hermes en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Chris Hermes

Leeftijd:

66

Woonplaats:

Tilburg

Beroep:

Gepensioneerd

Huidige motor:

Yamaha Tracer 900 GT

Hoe lang rijd je motor en wat was de aanleiding?

“Mijn motorrijbewijs heb ik al 48 jaar, maar ik rijd eigenlijk pas sinds 18 jaar weer regelmatig. Het virus zat er al redelijk vroeg in. Nadat er in een bos in onze buurt een crossrondje was uitgezet voor de plaatselijke jeugd, kreeg ik op mijn 13de een oude brommer van mijn vader. Dat viel nog niet mee met die gladde banden, maar je leert snel bij.

Op mijn 16de kwam er een brommer om naar mijn werk te rijden en op mijn 18de heb ik een Ducati Monza Junior 160 van 6 jaar oud gekocht waarmee ik de buurt onveilig maakte. Niet veel later kon ik met een tijdelijke ontheffing en een L achterop mijn rijbewijs gaan halen. Hoe ik destijds reed was vaak onveilig: ik was veel te roekeloos en reed vaak te hard. Ik ben dan ook diverse keren onderuit gegaan, gelukkig zonder al te veel schade. Ik en de buurtbewoners hebben wat dat betreft gewoon veel geluk gehad. Mede vanwege het feit dat ik niet bepaald verantwoord met een motorfiets kon omgaan ben ik daarna overgestapt op de auto. Daarin werd ik geholpen doordat ik in militaire dienst ging en daar naast mijn vrachtwagenrijbewijs ook al mijn andere burgerrijbewijzen kreeg.”

Wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

“Het mooie van motorrijden is toch wel het één zijn met de machine, de techniek. Maar ook dat je kunt gaan en staan waar je wilt, wat ik als een ongekende vrijheid ervaar. Als ik motorrijd ben ik ook alleen daar mee bezig. Ik zit als het ware helemaal in het moment en hoef daarbij geen muziek of de stem van mijn navigatiesysteem te horen; het motorgeluid is genoeg. Ik ben helemaal zen als ik terugkom van een rit, heerlijk! Maar het allermooiste vind ik toch wel lekker bochtjes rijden in de bergen.”

Hoeveel rijd je per jaar?

“Ik rijd gemiddeld 6000 kilometer per jaar waarbij ik de motor alleen in mijn vrije tijd pak. Nu ik sinds vorig jaar met pensioen ben, hoop ik wat meer kilometers te rijden en meer motorreizen te maken. In de Alpen ben ik alle grote bergpassen al een keer opgefietst, maar ik wil deze ook een keer met de motor rijden.

De mooiste reis die ik tot nu toe gemaakt heb was in Zwitserland met Horizon Motorreizen. Daar reed ik met een groep 3500 km in 9 dagen. Dat kreeg ik als cadeau van mijn vrouw omdat zij plotseling moest werken in onze vakantie. Op de laatste (extra) dag liep de route van Davos naar Interlaken, dwars door Zwitserland. Die rit blijft met stip de mooiste motordag die ik tot nu toe heb beleefd. Alle passen, de natuur en weidse uitzichten waren overweldigend. Wat een mooi land.

De motorreis naar Zwitserland, wat tevens mijn eerste motorreis, was echt een eyeopener. Flink buiten mijn comfortzone bleek het een heerlijke en leuke reis te zijn. Iets dat sindsdien elk jaar op mijn verlanglijstje staat. Voor deze vakantie begon werd er een groepsapp aangemaakt en kreeg ik contact met Rob uit Koedijk. Voor de reis begon is hij een nachtje bij ons komen slapen en zijn we de dag erop gezamenlijk naar het Zwarte Woud gereden richting Zwitserland. Met Rob heb ik inmiddels al meerdere vakanties ondernomen. We spreken ook vaker af om een rit te rijden. Ik rij ook vaak met mijn schoonvader, hij heeft mijn Triumph Tiger overgenomen. Daarnaast ben ik lid bij Motorclub Baronie omdat ik toch graag ook met andere mensen rijd en gezellig even wat lunch of ga drinken.”

Wanneer ben je weer begonnen met rijden?

“Ik had al vaker zitten denken om het motorrijden weer op te pakken, maar het kwam er nooit van. Het virus of ‘the need for speed’ heeft er altijd wel ingezeten. Ik doe al 45 jaar aan wielrennen, vroeger ook wedstrijden, en heb ooit in 3 jaar 300 parachutesprongen gemaakt. Maar toen ik in 2004 49 werd, bedacht ik me dat ik weer wilde gaan genieten van het motorren. Mijn vrouw noemde het destijds een midlifecrisis, maar ik zag het gewoon als het oppakken van mijn oude hobby.

Bij Pols Motoren in Waalwijk heb ik een heropstapcursus gedaan. Ik kon een motor huren voor twee uur waarbij iemand achterop stapte die mij aanwijzingen gaf. Toen ik achttien was had ik wel een aantal (hele simpele) motorlessen gehad, maar de bijzondere verrichtingen waren bijvoorbeeld nieuw voor mij. Daarbij waren de motoren er flink op vooruit gegaan wat betreft vermogen en remmen. Ter indicatie: in mijn tijd moest je nog een hand uitsteken als je wilde afslaan. Mijn bijrijder gaf me aanwijzingen over afstand tot de voorligger, positie op de weg, inhalen enzovoort. Ik hield me daarbij heel netjes aan de snelheid, maar op de snelweg kwam er van achter ineens naar voren die de gashendel eens opendraaide. Daar moet ik nog steeds om lachen, even lekker doortrekken hoorde er wel bij.

Na deze rit werd ik wel heel enthousiast en heb ik daar ook een motor aangeschaft. Ik ben toen gestart met een Honda Transalp van 12 jaar oud. Daarna volgde een Suzuki DL650, Triumph Tiger 800 en ten slotte mijn huidige motor, de Yamaha Tracer 900 GT.”

Waarom deze motor?

“Hoewel ik zeer tevreden was met de Tiger, merkte ik na verloop van tijd dat mijn ogen langzaamaan begonnen te speuren naar een opvolger. Voor motorblad MotoPlus deed ik mee aan een lezerstest van de Yamaha Niken, die met twee wielen aan de voorkant. Ik vond de Niken een machtige machine met een heerlijk motorblok, een motorblok dat hij deelt met o.a. de Tracer 900. Zodoende gingen mijn oogjes inderdaad richting de Tracer. Het is gewoon een hele mooie motor. Het feit dat hij geen knalpijp aan de zijkant heeft zitten vind ik heel mooi. Daarnaast is het ophangsysteem voor de zijkoffers mooi geïntegreerd in het design en zit er gelukkig geen lelijke topkoffer op. Hij is perfect, van deze motor ga ik nog heel lang plezier hebben. Na diverse testen gelezen te hebben, kocht ik deze begin 2021 om de start van mijn pensioen te vieren. Tot nu toe is dit de mooiste, leukste en pittigste motor die ik in mijn bezit gehad heb.

Met elke motor heb ik bijgeleerd en ben ik beter gaan motorrijden. Ik volg bijna ieder jaar een training zoals een regentraining, VRO’s en bergtrainingen. De cursus Risico herkennen heeft echt mijn ogen geopend. Als daar het kwartje valt, rijd je een stuk veiliger. Ik rijd nu, met veel plezier, gelukkig een stuk veiliger en met meer zekerheid dan toen ik mijn motorcarrière begon met de Ducati Monza Junior 160.”

De Tracer zal je nu je met pensioen vaak richting de Alpen gaan brengen. Wat zijn je plannen voor al die vrije tijd?

“Pensioen is heerlijk, dat gun ik iedereen. Ik heb vijftig jaar gewerkt en mijn bijdrage inmiddels wel geleverd, dus nu heb ik heel veel tijd om uitgebreid al mijn hobby’s te beoefenen. Zoals geschreven ben ik gek op Alpenpassen en -cols. Mijn favorieten zijn de Col de la Croix de Fer, Col du Telegraphe, Col du Galibier en Alpe d’ Huez. Dit viertal is in een rondje van 200 kilometer te rijden, dus die wil ik een keer links- en een keer rechtsom rijden. Uiteraard ben ik ook al van plan om meerdere andere ritten in die buurt rijden. Daarvoor ben ik nu al van alles aan het uitzoeken. Hopelijk kan ik deze ritten in september gaan rijden.

Eerst ga ik in juni vier dagen naar Luxemburg voor een bergtraining met Horizon Motorreizen. Daar ga ik in mijn eentje naartoe, maar je hebt in mijn ervaring al heel snel aansluiting met een groepje. De Alpen ga ik waarschijnlijk in mijn eentje rijden, even kijken hoe dat bevalt. De tweelingzus van mijn vrouw woont in Frankrijk, in Cremieu. Dit ligt een beetje tussen Lyon en Grenoble in. Een mooie uitvalsbasis om van alles te gaan rijden in die buurt! En ik wil ooit naar de Dolomieten, ik vind bergen rijden het leukste wat er is.”

Ben jij net als Chris gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!