Voor allerlei bizarre en mooie reisverhalen kan je je hart ophalen bij Nikki van der Spek. Waar ze vorig jaar nog in Nieuw-Zeeland bij de BMW Motorrad GS Trophy stond te ploeteren in het International Female Team is ze in Nederland ook altijd hard aan het werk om nog betere motorrijders van haar cursisten te maken.

Beelden: Leonoor Fisher en Nikki van der Spek

Goed voor de ontwikkeling

Het motorrijbewijs was al snel binnen, nadat Nikki achttien was geworden. “We hebben het clichéverhaal van de leerling en rijinstructeur. Stephan zei dat hij mij wel les wilde geven. Ik moest alleen even een motor regelen, die stond binnen een paar dagen in de tuin.” Ondanks dat er geen fanatieke motorrijders in de familie voorkomen, lijkt het motorvirus al vroeg aangewakkerd te zijn bij Nikki.

Wie nog ontkent dat een cursus na het behalen van je rijbewijs toegevoegde waarde heeft, moet wellicht eens bij Nikki gaan trainen. Kort na het behalen van haar rijbewijs heeft zij kennis gemaakt met de Supermoto sport, waarbij een wedstrijd uit 70% asfalt en 30% offroad bestaat. “Je rijdt op een aangepaste crossmotor met slicks in plaats van noppenbanden. Deze afwisselende sport is onwijs goed voor jouw algehele motor gevoel.”

Hierna heeft ze niet stilgezeten en is zij doorgegaan met MotoGymkhana, een vorm van motorsport waarbij je zo snel mogelijk een parcours moet afleggen. Deze wordt uitgezet met pylonen en bevat figuren als slaloms, achtjes en cirkels. “Wie zich het snelst over dit parcours weet te verplaatsen, wint de competitie. Het is heel goed voor je behendigheid en kortere bochtenwerk.” In 2016 wordt ze Europees kampioen in de damesklasse en ik 2017 tweede in dezelfde klasse. Door tijdgebrek moest Nikki helaas stoppen, maar de rijervaring neemt ze mee in al haar andere kilometers.

Freelance instructeur

Samen met haar vriend Stephan heeft Nikki Motorcursussen.nl opgericht. Stephan werkte altijd al als freelance instructeur en op haar twintigste begon Nikki een motorrijschool. “Dit heb ik vijf jaar met heel veel plezier gedaan, maar toen we onze reis naar Zuid-Afrika gingen maken, ben ik daar mee gestopt.”

“Wij organiseren in principe alles voor ná het rijbewijs op twee wielen zonder trappers. We geven trainingen voor de openbare weg, bochten, allroad, offroad, behendigheid en motorcross. Indien gewenst inclusief huurmotor en waar nodig beschermende kleding. Sinds 2020 zijn we ook begonnen met het organiseren van allroad reizen door de Pyreneeën en de Alpen. De afwisseling in trainingen en de cursisten is wat mijn werk zo ontzettend leuk maakt, want geen dag is hetzelfde.”

Trip van Nederland naar Zuid-Afrika

Een bucketlist dingetje voor wellicht niet elke motorrijder: een serieus lange motortrip. Wat dacht je van Nederland – Zuid-Afrika? Nikki en Stephan zijn op hun Honda XRV750 Africa Twins ongeveer drie en een halve maand onderweg geweest waarin zij ruim 20.000 kilometer hebben gereden. “Een oersterke motor met weinig elektronica. Iets wat in dit continent echt wel nodig is.”

In Italië gingen zij aan boord van een vrachtschip richting Israël en daarna via de hele oostkust van Afrika naar beneden. “Bij Zambia gingen we via Botswana naar Namibië om bij ons eindpunt in Kaapstad uit te komen. Het was een prachtige, indrukwekkende, maar ook zware reis. Het rijden was geen probleem, maar de lange dagen en elke avond zoeken naar een fatsoenlijke en vooral veilige slaapplaats was pittig. Zorgen voor genoeg water en eten is ook niet onbelangrijk, evenals genoeg benzine meenemen in onze jerrycans.”

Met een actieradius van ongeveer 600km (inclusief jerrycans) is het meerdere malen voorgekomen dat de benzine op was. De waanzinnige natuur en wildlife beleven vanaf de motor stond niet in verhouding tot de zorgen van de dagelijkse rompslomp. “Deze ervaringen pakt niemand ons ooit meer af.” Natuurlijk kunnen ze ook nog steeds gewoon genieten van een tripje naar Duitsland, Frankrijk of Spanje.

BMW Motorrad GS Trophy

“Al zolang ik weet van het bestaan van de Trophy wilde ik altijd al een keer proberen hieraan mee te doen. Helaas moest ik altijd via internet toekijken, omdat Nederland niet mee deed.” Toen in 2019 bekend werd gemaakt dat er een Nederlands team zou gaan rijden heeft Nikki zich direct ingeschreven voor de kwalificaties. “De kwalificaties zijn in Wales gehouden. Daar hebben ze ruime ervaring met de organisatie ervan. De Nederlanders Peet, Xavier en Jaap hebben zich gekwalificeerd voor het mannelijke team, wat uiteindelijk een goede match was door de verschillende persoonlijkheden en talenten.”

Nikki was de beste vrouw in de vrouwelijke kwalificaties en mocht samen met Petra Kroon richting Spanje om mee te doen. Totaal reden 32 vrouwen mee aan de driedaagse Female Qualifier. “Omdat ik wist dat velen al eerdere kwalificaties hadden gedaan en er echt hele goede rijdsters bij zaten, ging ik er zonder verwachtingen heen. Tot mijn verbazing stond ik na de eerste dag al op de tweede plaats. Die focus moest ik vasthouden, wilde ik kans maken op mijn plekje voor Nieuw-Zeeland.” Met een eerste plaats op de tweede dag, hoefde ze alleen de finale nog foutloos uit te rijden. Door het late starten en dus lange wachten namen de zenuwen wat toe. “Het parcours ging goed, maar het laatste stukje was na 30 deelnemers zodanig omgeploegd dat ik mijn GS helaas moest neerleggen. Ik kwam iets te hard aanrijden. Dit kostte me wat punten, maar desondanks heb ik het International Female Team gehaald!”

Samen met een Colombiaanse en een Franse werd zij één team. Helaas was Engels spreken niet zo’n sterke tweede natuur als motorrijden, maar communiceren is alsnog gelukt. “Nieuw-Zeeland is een schitterend motor land en het is werkelijk bizar om te zien wat er allemaal bij zo’n groot internationaal evenement komt kijken. Ik zal dit avontuur nooit vergeten!”

“Waar zijn we nu weer beland?”

Op reis maak je altijd wel wat mee. Met twee motorrijders in een ver land is dat geen uitzondering. “Onze benzine en contante geld was op. We kwamen langs een menigte waar boze dorpelingen in de lucht schoten. We vroegen aan iemand aan de zijlijn of er ergens in de buurt een pinapparaat en benzinepomp was. Hij gebaarde dat we achter zijn fiets moesten aanrijden. We werden in één of ander vaag wijkje een tuin in geloodst waar we moesten wachten in gezelschap van een man met een geweer.

Lees ook: De Zijderoute, de belangrijkste verbinding tussen Oost en West.

We keken elkaar aan en dachten echt: waar zijn we nu weer beland? Achter een golfplaten schuurtje met een gordijn stond een pinautomaat en de bewapende man bleek een bewaker te zijn. Uiteindelijk hebben we op de zwarte markt een emmer, ja echt, met benzine gekocht. De schoten werden afgevuurd, omdat het een feestdag bleek te zijn waarbij boze geesten op die manier weggejaagd werden.

Heb je het goed gedaan of is het maar net goed gegaan?

 Natuurlijk komt elke extreme sport niet zonder gevaar: “als je nooit valt, rijd je niet hard genoeg” is dan ook een veelgehoorde uitspraak in de motorsport. “Bij grenzen verleggen hoort af en toe een bodemonderzoek. Ik heb mijn stuitje en pols al eens gebroken en door een klap op een stratencircuit eindigde ik met een gat in mijn trommelvlies. Honderden blauwe plekken en eindeloze spierpijn krijg je cadeau.”

Stephan heeft ook een aardig lijstje: gebroken ribben, een aantal hersenschuddingen en drie knieoperaties. “Leuk joh, motorsport!” – uiteraard met een knipoog. Op de weg is het erg belangrijk te weten waar de risico’s zitten en wil je het vallen liever beperken. Tijdens de openbare weg trainingen wordt hier goed op gelet. “Zodra je weet waar en hoe de meeste motorongevallen ontstaan, kan je jouw rijgedrag hier enorm op aanpassen. Heb je het goed gedaan of is het maar net goed gegaan? Zelfvertrouwen is heel belangrijk tijdens het motorrijden. Tijdens de trainingen wordt daarom niet alleen gelet op het vergroten van de vaardigheden, maar ook de inzichten.”

Volg Nikki via haar Instagram en via Facebook.