Ben jij net als Bert ten Brink gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!
Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Bert ten Brink en zijn passie voor motorrijden.

- Naam:
- Bert ten Brink
- Leeftijd:
- 66
- Woonplaats:
- Hoogeveen
- Beroep:
- Gepensioneerd
- Huidige motor:
- Honda CB650F (2016)
Vanwaar die passie voor motoren, wat maakt die machines zo interessant?
“Ik rijd nu al zo’n 48 jaar motor. Vroeger hadden mijn ouders een motor want een auto was te duur. Dat was een Jawa 250 twin. Zondags gingen wij vaak met dat ding uit toeren. Wij zaten dan met zijn vieren op die motor, een kind tussen pa en moe en een kind op de tank. Dat kon toen nog in die tijd. Op mijn zeventiende ben ik begonnen met een brommer, een Kreidler. En ach, zo nu en dan stiekem op de Honda CB 90 van een oom gereden. Die was iets sneller dan de Kreidler. Vervolgens een Suzuki GT 250 gekocht bij een motorzaak.
Enige probleem: ik had nog geen rijbewijs. Dus, hoe krijg ik dat ding thuis? De motorhandelaar zei toen: ‘wij zetten de motor in onze bus en dan breng je hem zo maar naar huis. Kom je daarna de bus maar terugbrengen.’ Onderweg bedacht ik mij dat ik later met de motor naar het politiebureau moest lopen voor een oefenvergunning, dus toen gelijk maar doorgereden naar het politiebureau. De dienstdoende agent vertelde mij dat ik op hun terrein een rondje moest rijden. Ik zei tegen hem dat hij mij dan wel even moest helpen om de motor uit de bus te halen. Daar had hij alleen geen zin in op zaterdagmiddag, dus ik kreeg zo mijn oefenvergunning. Met de oefenvergunning moest je in je eigen woonplaats blijven maar dat lukte meestal niet. Op deze Suzuki later ook mijn rijbewijs gehaald, na een ritje van een half uur.”
En toen de weg op! Welke motoren zijn zoal de revue gepasseerd in die 48 jaar?
“Na een paar jaar heb ik een Honda CB550F gekocht. Het was wel even wennen om van een tweetakt naar een viertakt te gaan. De CB heb ik later ingeruild voor een Honda CBX550F, maar toen kwam de nieuwe Yamaha XJ 600 Diversion uit en heb ik die Honda toch maar ingeruild. De Diversion had helaas niet zoveel vermogen. Na er twee jaar mee gereden te hebben, heb ik die motor ingeruild voor een nieuwe Honda CBR600F. Dat ding stond toen nog in een krat en werd keurig bij thuis – gemonteerd – afgeleverd. De sportieve zithouding was flink wennen na die comfortabele Diversion. Deze motor heb ik een jaar of tien gehad. Ik denk dat dit toch wel de beste en de mooiste motor is geweest die ik tot nu toe heb gehad.
Na tien jaar was ik er bij de CBR wel achter dat je toch een beetje moest doorrijden om je armen wat te ontlasten. Daarom koos ik toen toch (weer) voor een CB vanwege de betere zithouding, een CB600F om precies te zijn. Na negen jaar heb ik die dan weer ingeruild voor een Honda VFR800X Crossrunner. In juni van dit jaar heb ik ingeruild voor mijn huidige motor, de Honda CB650F. De Crossrunner beviel wel goed, maar omdat ik altijd een beetje moet manoeuvreren om de motor achter het huis weg te krijgen was hij eigenlijk te onhandig. Een tip: als je een proefrit maakt op een motor, loop er dan ook een eindje mee als je met zo’n ding zoals ik moet manoeuvreren. De huidige motor is veel handiger wat dat betreft!”
Hoeveel kilometer maak je gemiddeld per jaar, en rij je altijd alleen of het liefst met een groep?
“Ik rijd nu ongeveer 2000 kilometer per jaar, maar omdat ik nu meer tijd heb vanwege mijn pensioen ga ik toch weer meer rijden. Ik kom bijna nooit met de motor op de snelweg, de meeste kilometers maak ik op binnenwegen met veel bochten. Ik heb lange tijd veel gereden met mijn motorclub, maar de laatste jaren rijd ik alleen. De reden dat ik niet meer bij de motorclub rijd is omdat een aantal oudere leden gestopt zijn en doordat je met een toertocht toch al gauw een hele dag weg bent.”
Je schrijft als verkeersregelaar geholpen te hebben tijdens een wielerronde. Wat is daar zo leuk aan?
“Ja ik heb ongeveer 25 jaar meegeholpen bij de ronde van Drenthe als verkeersregelaar op de motor. Het mooiste vond ik toch wel het snel naar voren rijden om vervolgens weer een nieuwe plaats aangewezen te krijgen om te blijven staan. Zodra de wielrenners in de buurt komen, moet je maken dat je wegkomt om je weer aan te sluiten bij de groep motorrijders die vooraan rijdt. Het allerleukste was – natuurlijk – dat je bepaalde dingen mag die normaal uit ten bozen zijn. Overal door het rode verkeerlicht rijden bijvoorbeeld.”


Goed verhaal, en heeeel herkenbaar, vooral die oefen vergunning, koste dacht ik 2 gulden 50 , tja alleen in je woonplaats rijden, maar dat gaat al snel wat anders worden, 1x per jaar in het midden van een groep naar de Motor rai in amsterdam, een belevenis, en weinig verkeer op de snelweg…. was een mooie tijd toen… Nu is alles anders, niet slechter, maar anders. Geniet nog steeds elke dag van mn motoren (ben 65) en zal dit hopelijk nog lang doen…
Heel herkenbaar verhaal. Ook begonnen met een 250GT Soes ergens begin jaren 70. Toen was het nog rustig op de weg. Is nu wel eens anders. De laatste 20 jaar daardoor wel file-expert geworden 😆.
Na 38 jaar niet meer gereden te hebben wilde ik weer opstappen en deze “kanjer” gaf mij in 2018 goed advies dat leidde tot de aanschaf van Yamaha Diversion 600XJ. Inmiddels is die vervangen door een Kawasaki Versys Grand Tourer 650. Bert, veel veilge km’s.