Login voor premium content
Ben jij net als John Teheux gek van motoren en wil jij je passie delen op Motorrijders.nl net als vele anderen? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!
Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van John Teheux en zijn passie voor motorrijden.
- Naam:
- John Teheux
- Leeftijd:
- 59
- Woonplaats:
- Bocholtz
- Beroep:
- Zelfstandige
- Huidige motor:
- BMW K1600GT Sport (2017)
Hoe lang rijd je motor en wat was de aanleiding?
“Ik rij al motor vanaf mijn 16e jaar. Eerst met de brommer en daarna over naar een Jawa 350, weliswaar illegaal. Op mijn 18e heb ik mijn rijbewijs gehaald en ben ik eigenlijk altijd motor blijven rijden. Slechts gedurende een kleine tussenpoos toen mijn dochter werd geboren heb ik niet gereden, maar daarna begon het weer te kriebelen. Via een Jawa, meerdere Honda’s en een Yamaha uiteindelijk bij BMW uitgekomen.”
Wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?
“De vrijheid, de rust die je hebt als je gaat rijden. Geen telefoon, geen muziek, alleen de wind. Ik rijd bijna altijd met de klep van mijn jethelm open, waardoor het ruiken van de omgeving een extra dimensie geeft aan het motorrijden. Als ik een drukke dag heb gehad dan pak ik de motor en ga twee uurtjes rijden. Op andere dagen alleen, of met partner en evt. vrienden lekker touren in de Ardennen, Eifel, maar ook in ons mooie Limburg. Daarnaast gebruik ik mijn K-tje bij het begeleiden van wielerwedstrijden als wedstrijdcommissaris. Het mooiste vrijwilligerswerk dat je kunt doen in mijn optiek.”
Wat maakt dat vrijwilligerswerk zo mooi om te doen?
“Naast het motorrijden ben ik een fietsliefhebber. In mijn jeugd heb ik zelf ook wedstrijden gereden. Maar toen ik ging studeren in Eindhoven is dat op de achtergrond geraakt. Zelf fiets ik graag met mijn partner, maar puur recreatief. Het liefste gebruik ik de andere ‘fiets’. Het wielrennen heeft me altijd blijven boeien. Via een jeugdwedstrijd hier in het Limburgse, ben ik in aanraking gekomen met het jurywerk in de wielersport. Ik wilde altijd met de motor tussen die renners rijden. Nadat ik met de toenmalige consul van ons district gesproken had over het hoe en wat, heb ik via diverse cursussen de opleiding tot wedstrijdcommissaris gevolgd. Enkele jaren later mocht ik eindelijk op de motor tussen de renners. In eerste instantie als motorrijder van de tijdschrijver en nadien samen met een collega-jurylid achterop voor de ‘echte’ jurytaken.
De laatste jaren rijd ik als wedstrijdcommissaris (jurylid) alleen op de motor, en dan specifiek achter het grootste peloton. Het motorrijden in zo’n peloton vraagt natuurlijk wat van je rijkunsten, maar met meer dan 15 jaar ervaring lukt het goed om dit te combineren met het in goede banen leiden van wielerwedstrijden.
Hoeveel rijd je per jaar?
“Gemiddeld zo’n 20.000 km gemixt: wielerwedstrijden, vrije tijd, vakantie.”
Waarom juist deze motor?
“Deze K1600 is mijn derde BMW. Ik ben een liefhebber van zescilinders. Machtig mooie blokken maken ze, of dit nu voor in de auto of voor in een motor is: ik ben er helemaal gek van. Ik heb ook een paar keer op een Goldwing gereden van een vriend – tevens een dikke zescilinder – maar dat kon me toch niet bekoren. Na mijn heropstappen heb ik een Honda CBR 600f gereden, maar die was me eigenlijk te sportief. Daarna drie Varadero’s gereden en uiteindelijk de overstap gemaakt naar een K1200GT.
Maar bij de eerste proefrit heb ik die motor meteen teruggebracht. Ik was ervan overtuigd dat hij niet goed ontwikkeld was; ik zat er helemaal niet lekker op. Nadat de dealer mij overtuigd had dat de motor wel degelijk goed was, kreeg ik de K1200GT nog een hele dag mee. En na een paar uur was ik om: Wat stuurde die motor strak! Echt een gooi-en-smijt fiets. Daarna kwam die dikke zescilinder. Eerst een gewone K1600GT, nu de K1600GT Sport.
Deze motor is zo mooi gebouwd, dat hij ondanks een flink gewicht werkelijk met één hand makkelijk te rijden is. Als hij eenmaal op zijn twee wielen staat dan rijdt dit zo gemakkelijk. Je legt er gemakkelijk 1000 kilometer mee af op één dag; stap je ’s avonds nog fit af ook. Gewoon een genot om mee te rijden.”
Is er naast de K1600 nog een andere motor die je graag zou willen rijden?
“Nou, dat is een beetje een gewetensvraag. De K rijdt gewoonweg heerlijk, maar er zijn lichtere motoren die net zo goed zijn. Ik denk dat er weinig slechte motoren op dit moment te koop zijn. Onlangs een proefrit gemaakt op een KTM 1290 Super Adventure S. Ook een geweldige motor. Ik heb er lang over getwijfeld, maar ik blijf toch bij mijn K-tje.”
Hoe is het om motorrijder te zijn in het steeds toeristischer wordende Zuid-Limburg?
“Het is duidelijk dat het hier erg druk kan zijn, voornamelijk in de weekenden. Maar het zijn niet alleen de motorrijders, maar ook de wandelaars, fietsers, scooterrijders en auto’s. Neem daarbij nog eens het reguliere verkeer (en met name de vele bestelbusjes) en je kan je bedenken dat het druk is op bepaalde momenten in bepaalde gebieden. Er is een hele discussie gaande hoe je dit moet beteugelen, men bedenkt allerlei scenario’s. Of die gaan werken weet ik niet. Ik denk dat we ons allemaal een beetje moeten aanpassen en wat van elkaar moeten kunnen verdragen. In de media wordt met name vanuit Visit Limburg met een boze vinger naar de motorrijders gewezen, want die zouden niks aan omzet achterlaten. Ik denk dat dit een ongefundeerd argument is. Meer een aversie tegen motorrijders. Zelf rij ik nooit in het weekend door het heuvelland. We zijn heel snel in de Ardennen of de Eifel.
Lees ook: Een driestrijd om decibellen
Ik word er zelf niet op aangesproken maar zelf spreek ik andere rijders wel aan op ‘luide’ motoren, open uitlaten. Ik vind dat dat echt niet meer kan. Het is nergens voor nodig. Ik juich dan ook de geluidscontroles toe die men hier regelmatig houdt. De meeste ‘Limburgse’ motorrijders zal je dan ook niet snel hier op de weg vinden in het weekend.
Één ding waar ik wel een probleem mee heb: de hele discussie over deze overlast is gebaseerd op sentimenten en klachten. Met name dat laatste is een belangrijke pijler onder de discussie. Waarom gaat men niet meten? Hoeveel van welke voertuigen gaan op een bepaald tijdstip op een bepaalde plek de weg op. Ga dat eens onderzoeken. Meten is weten, toch?”
