Geef Schaaf (32) een motor en hij haalt álles eruit wat erin zit. Niet voor niets groeide de Oostenrijker uit tot een absolute sensatie op YouTube. Zijn video’s zijn simpel: camera aan, motor aan en gaan! Zijn ongeëvenaarde rijstijl doet de rest en maakt iedereen jaloers; het is kunst. Zo hard als Schaaf tekeer gaat op een motor, zo relaxed is hij in gesprek…

Waarom ben je begonnen met motorrijden en hoe ben je een YouTuber, met inmiddels 125.000 (!) volgers, geworden?

Als we met het gezin onderweg waren zat ik als klein jochie al met mijn gezicht tegen het autoraam geplakt, omdat ik gefascineerd was door al die motorrijders die ons passeerden. Toen al was het voor mij duidelijk dat ik zelf ook ooit motorrijder zou worden.

Mijn broer kocht een brommer toen hij zestien werd en twee jaar later deed ik hetzelfde. Ik had een 102cc Vespa PK 50s uit 1986.

Dat was in 2006. Ik heb toen meteen mijn eerste onboardvideo opgenomen en op YouTube gezet. Ik had altijd al veel plezier met het maken van foto’s en experimenteren met camera’s, dus het was vanzelfsprekend dat ik mijn camera meenam tijdens mijn ritten.

In 2013 maakte ik een soort winterdepressie motorvideo die veel meer aandacht kreeg dan de belabberde onboardvideo’s die ik toentertijd maakte. Daarna ben ik YouTube wat serieuzer gaan nemen.

Je hebt leren rijden op een Honda CB500 en je rijdt er nog steeds op. Wat kan je ons over deze fiets vertellen?

Ik rij er nog steeds op omdat het tot voor kort de enige motor was die ik had. Maar ik voel me ook nog steeds erg tot deze machine aangetrokken. Vooral omdat-ie oud is en een carburateur heeft. Zo’n soort motor ‘leeft’ meer voor mijn gevoel. Het raakt mijn hart en ziel. Helemaal als je het gas dichtdraait. En de enorme wendbaarheid van deze motor, die sommigen zien als instabiliteit, is dankzij al mijn aanpassingen nog steeds iets unieks. Dat kom je niet tegen bij hedendaagse motoren met hetzelfde vermogen.

De CB500 heeft mij zeker geholpen om de motorrijder te worden die ik nu ben. Niet zozeer vanwege de wendbaarheid of het gewicht, maar vanwege zijn vergevingsgezindheid, gebrek aan elektronica en lage vermogen.

Ik kon stap voor stap mijn skills verbeteren omdat deze motor het tegenovergestelde van intimiderend is. Omdat er geen ABS of andere ‘tech’ op zit, leer je om veel oplettender te zijn en echt te luisteren en te voelen wat je motor doet.

“..Er is een heerlijke connectie tussen lichaam, bewustzijn en machine die ik soms kan voelen als ik op een mooie bochtige weg rij..”

In je video’s hang je vrijwel nooit naast de motor; je lijkt rechtop te zitten en beweegt alleen je hoofd en torso een beetje. Wat kan je ons vertellen over je rij-technieken? Gebruik je bijvoorbeeld ‘trailbraking’?

Trailbraking is een goede techniek omdat je meer druk op je voorwiel krijgt en daardoor meer grip. Toch gebruik ik het niet op de weg omdat ik het niet nodig heb voor mijn manier van rijden. Hetzelfde geldt voor hangen naast de motor; ik doe dat alleen op supersportmotoren omdat die geometrisch zo ontworpen zijn om dit te kunnen doen. Bij het rijden op andere type motoren vind ik het onnodig in mijn geval.

Mijn snelheden en hellingshoeken zijn simpelweg degene die voor mij goed voelen. Ik heb niet de neiging om mijn zwaartepunt te verleggen om nóg sneller de bocht te kunnen nemen. Bovendien vind ik het veiliger op de weg om met een neutrale lichaamspositie te rijden omdat je dan verder vooruit kan kijken en makkelijker kan reageren op mogelijke gevaren.

Heb je de neiging om sneller te rijden als de camera aanstaat, puur om je fans te entertainen?

Jazeker. Maar ik doe het meer voor mezelf dan voor de kijkers. Ik upload alleen video’s waar ik blij mee ben. Ik vind het frustrerend om clips te kijken waarin de rijder de mogelijkheden van de motor in kwestie niet benut. Ik kijk graag video’s waarin gereden wordt op een manier die past bij dat type motor. Dus enigszins snel als het gaat om performance motoren en meer relaxed als het gaat om bijvoorbeeld cruiser-achtige machines.

Maar voor mij is geluid het belangrijkst. Ik vind het gewoon heerlijk om een motor te horen waarvan het toerental opgejaagd wordt en er goed getimed geschakeld wordt. Dus door de camera ga ik op zo’n manier rijden dat ik de motor goed vind klinken. En dat verschilt dus per motor.

Je maakt reviews van de nieuwste motoren voor online magazine 1000 PS. Klinkt als een droombaan..

Op dit moment is het een geschikte baan voor mij, maar ik zou het geen droombaan willen noemen. Zoals vele baantjes heeft het veel goede, maar ook mindere kanten.

Veel van mijn taken zijn best saai en mijn salaris komt niet echt overeen met mijn toch wel unieke combinatie van kwaliteiten. Maar helaas krijg je nou eenmaal niet goed betaald voor een baantje dat veel mensen dolgraag zouden willen hebben. En op goede dagen komt het erop neer dat ik betaald krijg om te doen wat ik anders voor de lol zou doen. En dat is voor mij op dit moment bevredigend genoeg.

Na al die jaren zowel privé als professioneel gereden te hebben, wat trekt jou nog steeds aan in het motorrijden?

Toen ik op zestienjarige leeftijd begon met rijden, besefte ik al snel wat een geweldig ontsnappingsmiddel een motor kan zijn. Ik reed letterlijk weg van al mijn zorgen en problemen. Sinds mijn ongeluk kan ik niet meer zo snel rijden als ik toen deed, wat helaas betekent dat mijn hoofd de ruimte krijgt om zich zorgen te maken en me slecht te laten voelen, zelfs terwijl ik rij. Maar ik heb nog steeds mijn goede momenten op de motor. Vooral als ik een reis maak. Er is een heerlijke connectie tussen lichaam, bewustzijn en machine die ik soms kan voelen als ik op een mooie bochtige weg rij.

Meer zien van Schaaf? Volg zijn YouTube-kanaal, Instagram & Facebook.

Lees hier deel twee van het interview met Schaaf waarin hij o.a. vertelt over zijn ongeluk: “Ik reed de ene na de andere bocht met de voetsteuntjes schrapend over het asfalt. Ik gooide de fiets van links naar rechts als Marc Márquez en kwam super hard op een S- bocht af…”