Wat krijg je als je grofweg 3000 motorrijders, sneeuw, bier, glühwein en kampvuren mixed? Juist, het winterse Elefantentreffen in Solla, Duitsland. Wat een jaarlijkse traditie voor honderden die-hards is, lijkt een horrorverhaaltje voor menig motorrijder en toch spreekt het tot de verbeelding van velen.

Waarom zou je nu zin hebben om ettelijke uren in de vrieskoude te rijden of glijden naar een ondergesneeuwde camping? Dat was een vraag die we ons stelden toen we voor het eerst hoorden over dit wintertreffen. Om het antwoord op die vraag te weten te komen, trokken we zelf naar Solla om het uit de eerste hand mee te maken én onze eigen opinie te vormen, gezien de meningen over dit evenement nogal ver uiteen lopen. In 2015 werden we verliefd op de unieke sfeer van dit unieke wintertreffen. Als het kan én enkel als er sneeuw ligt pakken wij een editie mee.

Elefantentreffen

Onze eerste rit naar het Elefantentreffen was met de zijspancombinatie. Indertijd verzamelden we zoveel mogelijk informatie als we konden over kamperen in de sneeuw, hoe warm te blijven en welke faciliteiten er beschikbaar waren op het terrein. We hoorden over mensen die bevriezingsverschijnselen hadden na een bezoek en zelfs verhalen over afgezette tenen en vingers.

Heel vlug hadden we door dat deze verhalen niet alleen lichtelijk overdreven zijn maar ook heel vaak in de verkeerde context verteld worden. De persoon die een kootje van zijn vinger verloor, en niet zijn vingers, was eigenlijk stomdronken in het middag van de nacht voor zijn tent in de sneeuw in slaap gevallen, of KO gegaan, hoe je het zelf wilt bekijken. Wat alle verhalen van anderen over het Elefantentreffen gemeen hadden en waarheid is, is dat er een ongeziene gastvrijheid heerst onder alle deelnemende motorrijders. Bij aankomst wandel je geen tent voorbij zonder uitgenodigd te worden voor een hartverwarmend drankje en krijg je een plaatsje aan een kampvuur aangeboden.

Onze zijspancombinatie bracht ons zonder problemen naar Solla, dichtbij de Tsjechische grens. Eenmaal daar aangekomen gleden we zelfs naar het hart van de Heksenketel. De Ketel in de volksmond is het diepste punt van de vallei waar het Elefantentreffen gehouden wordt. Enkel te bereiken als je het aandurft om de lange hellingen naar beneden te af te dalen want van rijden is er absoluut geen sprake. Je zet het stuur in de juiste richting en de rest is glijden maar!

Bart kwam halverwege vast te zitten in een berg sneeuw maar dat wat geen probleem voor de omstaanders. Een duw en een trek later was hij terug op de glijbaan naar beneden. Volledig onwetend over wat ons de komende dagen te wachten stond, plaatsten we de tent rechtop en lieten we de sfeer over ons heenkomen. In de volgende dagen merkten we op dat we hevig overpakt waren. Ok, het was koud maar het was geen ‘we hebben twee motorpakken en flessen warm water nodig om ons warm te houden’-koud. Unaniem beslisten we toen al dat we bij een volgende editie het anders zouden aanpakken.

Nog een Elefantentreffen?

Tijdens het volgende jaar hoorden we van het bestaan van het Altes Elefantentreffen. Een soortgelijk treffen heel wat dichterbij huis op de camping van de Nürburgring in Duitsland. Heel wat luxueuzer dan in Solla. Met de aanwezigheid van verwarmde sanitaire blokken en warm zitten in het restaurant. Persoonlijk vinden we dat het wel iets van zijn back to basics charme verliest maar niettemin blijft het een hele mooie ervaring om al die motorrijders in de sneeuw te zien. Als je er een beetje voor openstaat, bouw je hele leuke internationale vriendschappen op in een korte tijd.

Ook al hoef je niet zo ver te rijden, het kan best spannend worden op de weg ernaartoe. Drie jaar geleden vertrokken we met onze motoren uit België en kwamen we terecht in een ware sneeuwstorm net over de grens met Duitsland. Na een uur ploeteren over slechts drie kilometer kwamen we tot de conclusie dat we die avond niet meer op onze eindbestemming terecht zouden komen maar we lieten ons hoofd niet hangen. We vonden een kleine opslagschuur voor hout en na enkele slokjes sterke drank om op te warmen legden we ons hoofd te rusten in onze slaapzak gezellig naast elkaar.

Bij zonsopgang kwamen de sneeuwruimers en konden we de laatste kilometers veilig en wel afleggen naar de Nürburgring. Het was wel ironisch want we dachten dat het Altes Elefantentreffen dat jaar zonder sneeuw zou zijn. Nogmaals een voorbeeld dat je voorzichtig moet zijn waar je om wenst!

Scroll opzij voor meer foto’s!

Echt Back To Basic

In januari 2017 had mijn man Bart het geniale plan om naar het Elefanten in Solla te vertrekken zonder een tent. We hebben het idee om een wereldreis te ondernemen met de motoren en we willen wel eens zien hoe het zit met het opzoeken van onze limieten en het grondig testen van ons kampeermateriaal in extreme temperaturen.

Met matig enthousiasme ging ik akkoord met zijn plan en een vriend van ons zag het ook wel zitten om eens extreem te gaan. Met enkel onze motoren, een zeil om een kampement te maken en een goed humeur vertrokken we uit Vlaanderen richting de Heksenketel. In tegenstelling tot onze vorige bezoeken bleef de temperatuur constant onder de vriestemperatuur vanaf het moment van vertrek tot thuiskomst, vijf dagen lang. We wensten terug naar de bodem van de Heksenketel rijden maar die keer waren we met motoren zónder zijspan dus had Bart afneembare ski’s gemaakt. Op die manier kwamen we glijdend naar beneden in plaats van sneeuwkettingen te gebruiken. De ski’s hadden uiteindelijk hun doel wel bewezen maar het gaat veel harder dan verwacht, met sneeuwkettingen kun je motorrem nog gebruiken maar de ski’s glijden gewoon lekker door

Onze aankomst was reeds in het donker en de voorraad hooi van de organisatie was volledig uitverkocht, we hadden dus geen andere optie dan te wachten tot onze Tsjechische buren dronken genoeg waren en we enkele balen konden ontvreemden om onze kerststal te maken. De volgende dag maakten we onze schuld wel goed met een gezellig gesprek. Tijdens die nachten zakte de temperatuur telkens tot -17°C maar ons materiaal liet ons niet in de steek. De combinatie van een bivybag, een dikke slaapzak en goede thermokledij was een succes. Dat jaar bezochten 3117 motorrijders van diverse Europese nationaliteiten het treffen. Elk met hun eigen taal, eigen verhalen én achtergrond. Zoals altijd was de kou slechts een upgrade aan de unieke sfeer van het evenement.

F.A.Q.

Wat is nu eigenlijk het verschil tussen deze twee treffens en waarom zijn er twee treffens?

Het originele treffen was op de Nürburgring, het is daar grofweg dertig jaar geleden uit de hand gelopen en na een onfortuinlijke schietpartij was er een dode gevallen. Het treffen werd er toen verboden en zochten de organisatoren een nieuwe locatie die ze vonden in Solla. Jaren nadien wensten ze de beroemde Elefanten terug te krijgen naar de Groene Hel (De Nürburgring) en richten ze het Altes Elefanten op. Zodus zijn er nu twee officiële Elefantentreffens. Er is trouwens nog een derde waar ik weet van heb en dat is het Anti-Fanten, een back to basics treffen ook in de regio van de Nürburgring.

Heb jij beide treffens bezocht en zit er een verschil tussen de twee treffens qua publiek?

Beide treffens heb ik meermaals bezocht. Het Elefanten in Solla, vanaf nu gewoon Solla, is meer basic. Geen camping dus, geen elektriciteit en onderin een kleine watervoorziening. De toiletten zijn hoogstens barakken te noemen, gelukkig is het er steeds koud zodat er geen geurtjes zijn. Prachtige locatie in een vallei waarbij het diepste punt de ‘Heksenketel’ genoemd wordt. Hier vind je allerlei soorten motorrijders, de die-hards, de nieuwelingen, de bezoekers die foto’s komen nemen, degenen die de moto boven laten staan, degenen die de motor/zijspan tot beneden rijden. Kortom voor elk wat wils en iedereen is vriendelijk.

Het Elefanten op de Nürburgring, vanaf nu Nurburg genoemd, is meer een sociale camping. Verwarmde blokken met sanitair zoals je kan verwachten van een goede camping en twee cafetaria’s om op te warmen en gezellig iets te eten en drinken. Het type motorrijder die je hier tegenkomt is gelijklopend als Solla maar gezien de kleinschaligheid zul je iets minder speciale/extreme motoren tegenkomen. Het samenhorigheidsgevoel doet absoluut niet onder van het treffen in Solla.

Waar gaar jou voorkeur naar uit qua gezelligheid?

Beiden! Ze hebben hun eigen unieke sfeer. Als ik dan écht moet kiezen, dan ga ik voor Solla. Het is uitdagender.

Zou het voor jou voor herhaling vatbaar zijn, of zeg jij 1x en nooit weer?

Voor mij is het één keer en altijd weer. Het is een unieke ervaring en telkens worden de momenten beter en beter. Het samenhorigheidsgevoel is niet te evenaren. Je weet ook nooit honderd percent hoe de condities zullen zijn wanneer je vertrekt, je kunt zonder problemen toekomen, je kunt ingesneeuwd raken, je kunt er niet raken. Het is een beetje een gokje dat je neemt maar met de goede voorbereiding komt altijd alles goed. Ik blijf erbij dat je er slechts een mening over kunt vormen indien je eens deelgenomen hebt aan een editie. En bij voorkeur een editie met sneeuw!

Wanneer kregen jullie te maken met sneeuw onderweg, was de hele weg naar het treffen goed te rijden en kregen jullie alleen te maken met sneeuw op het terrein zelf?

Dit is afhankelijk van het weer, je kunt dit niet voorspellen. De eerste maal naar Solla met het zijspan hadden we vanaf Neurenberg winterse buien tot aankomst. Dat zelfde jaar naar de Nürburgring was het niet echt koud genoeg om uitdagende situaties te creëren op de weg. In Duitsland zijn ze goed voorbereid op winters weer. De tweede maal richting Solla hadden we zowel op de weg ernaar toe als terug een constante van -7°C maar gelukkig geen winterse buien. Echter op weg naar de Nürburgring in 2017 werden we overvallen door de sneeuw en zijn we gedwongen geweest om ’s nachts te schuilen in een houtopslag.

Welke voorbereiding troffen jullie om grip te houden op de ijs en sneeuw wegen?

Niets, wij rijden winters/zomers met Heidenau Scouts or Mitas E-07. Tijdens één editie heeft mijn man wel eens ski’s gemaakt om te monteren langs de motor maar die waren enkel bruikbaar op het terrein van het treffen en absoluut overbodig erbuiten.

Reden jullie met sneeuwkettingen, krammen of spikes?

We hebben ons eens sneeuwkettingen aangekocht voor de eerste maal naar Solla op het zijspan, resultaat : kapotte schakels en een kapotte nummerplaat…

Ik las op de pagina van de BVDM dat er veel gestolen wordt uit de tenten en dat je goed op je persoonlijke spullen moet letten. Hebben jullie deze verhalen ook gehoord dat er veel gestolen is?

Geen problemen mee gehad, nog nooit iets gestolen en nog van niemand iets gehoord dat er iets gestolen werd. Je moet natuurlijk je waardevolle spullen niet tentoon leggen. Ik denk dat ze dit vooral verplicht zijn om te vermelden. Een beetje zoals de borden op de openbare parkeerplaatsen “Laat geen waardevolle spullen achter in de auto!”

Hoe zijn de voorzieningen op het treffen zelf qua eten en drinken?

In Solla kun je heerlijke Glühwein kopen voor een fluitje van een cent, hamburgers en ontbijt, thee met of zonder rum. Wij hebben meestal toch blikvoer mee en zelfs eitjes maar die zijn soms wel bevroren.

Nürburgring heeft twee cafetaria’s waar je kunt eten en drinken in een warme omgeving, toch worden er meestal kampvuren gemaakt om te braaien.

Kan je daar hout en hooi/stro kopen en wat is de prijs daarvan?

Op beide treffens kan je hout kopen, de prijs varieert maar je betaalt je zeker niet blauw. Op Solla kan je ook stro kopen, de Nürburgring doet dit niet meer gezien ze technisch gezien een camping zijn en het een beetje netjes willen houden. Het is dus echt niet nodig om dat zelf mee te zeulen. Op het hout kun je in de Nürburgring wel een beetje handelen, soms voor een euro meer voeren ze het hout met het zijspan naar je tentje. In Solla hebben we wel al gehad dat het stro en het hout al op was, vroeg bijzijn dus.

Weet jij nog mensen die het treffen eventueel willen gaan bezoeken?

Elk jaar zijn er duizenden motorrijders die afzakken naar één of beide van deze treffens, via sociale media vind je elkaar echt wel terug maar nog beter : overtuig je vrienden om eens mee te gaan naar dit evenement en geniet van elk moment!