Een oude Royal Enfield Bullet die naar Nepal moet. Zo begint de bijzondere reis van Pieter Grimminck en Mandy Brander uit Utrecht door zes deelstaten in Noordoost-India. Aan de hand van Pieters reisnotities en Mandy’s foto’s herbeleven we hun ongeplande avontuur. En blijkt zo’n Enfield behalve een vervoermiddel eerst en vooral een verbinder te zijn.

TEKST: PIETER GRIMMINCK • BEELD: MANDY BRANDER

IMPHAL, NOORDOOST- INDIA, 15 FEBRUARI

‘Een helse motorbende moest het zijn. Mannen met ruige baarden, norse blik­ken en een minachting voor nieuw­komers. Althans in onze fantasie. De leden van Royal Riders Manipur die ons in Imphal, Oost-India, verwelkomen blijken het tegenovergestelde: hartelijk, open en gastvrij. Ze helpen ons zelfs bij het zoeken van een hotel. Want een onderkomen voor de nacht hadden we nog niet. We zijn, zoals zo vaak op onze reizen, het avontuur aangegaan. Zonder planning,  we wilden eigenlijk Zuidoost- Azië ontdekken, want dat is het leukst.

Het zit zo. We waren op reis in Myanmar en ik wist dat een Deense reisvriend in de buurt moest zijn. Toen ik hem vroeg of we elkaar ergens konden ontmoeten, vertelde hij dat hij in Londen zat, voor werk. Zijn Royal Enfield motorfiets stond echter nog in de Indiase grensstad Imphal. Of we die even naar Nepal kon­den rijden, waar de motor geregistreerd stond. Het antwoord was meteen: ja. We waren immers in de buurt, had­den de tijd, houden van motorrijden én avontuur. Nog een bijkomstigheid: mijn broer woont in Nepal. Het was een puzzel die precies in elkaar paste. En zo togen we naar de vriendelijke Royal Riders Manipur, waar de Enfield uit 1995 tijdelijk geparkeerd stond.’

IMPHAL, NOORDOOST – INDIA, 28 FEBRUARI

‘We zijn nog niet op pad, maar verma­ken ons hier best. De Royal Enfield Bullet – een ééncilinder 350cc met kickstarter – bleek namelijk in niet zo’n beste staat en we hebben de eerste twee weken gebruikt om de motor op te lappen. Of beter gezegd: op te laten lappen. Onze technische kennis is on­voldoende om ’m klaar te maken voor de lange reis en de Enfield-garage hier staat erop dat ze ons helpen.

Terwijl de motor de nodige verbeteringen krijgt, drinken wij thee met leden van de Royal Riders Manipur, die de hele dag bij de garage binnendruppelen. Ze nemen ons mee voor ritjes achterop en we worden zelfs uitgenodigd voor twee bruiloften van leden. Wat een belevenissen en wat een ongelooflijke gastvrijheid! Als je Enfield rijdt, hoor je bij de club, zelfs al ben je twee wildvreemde Neder­landse toeristen.’

IMPHAL, NOORDOOST – INDIA, 8 MAART

‘Na drie weken te zijn opgetrokken met de Royal Enfield-club van Manipur valt het afscheid zwaar. Bobo, Murfie en al die anderen: het zijn de afgelopen tijd echte vrienden geworden. Maar we willen door, Mandy en ik, naar andere staten. Niet om zo snel mogelijk de En­field terug naar huis te rijden, maar om daar andere Enfield-clubs te bezoeken. Want de broederschap die we in Mani­pur hebben ervaren, geldt ook op al die andere plaatsen, is ons verzekerd. Bijna elke stad heeft een eigen Enfield-club. Van de Royal Riders Manipur hebben we in ieder geval allerlei adresjes op zak.

Het plan is om alle zeven zuster­staten aan te doen onderweg naar ons einddoel Nepal. De noordelijke staten worden als ‘sisters’ gezien omdat ze cultureel, historisch en geografisch met elkaar zijn verbonden.’

Lees ook: De wonderbaarlijke terugkeer van Royal Enfield

LUNGLEI, NOORDOOST – INDIA, 18 MAART

‘We zijn in de staat Mizoram om het motorfestival van Lunglei te bezoeken. Vanuit heel de regio én ver daarbuiten komen motorrijders naar deze meeting toe. Verbroedering staat voorop. Een paar dagen eerder nog stonden we stil bij de werkplaats van ‘Hot Wheels’, in provinciehoofdstad Aizawl.

Onze oude hengst had wat reparaties nodig. Als je een Bullet rijdt, moet de monteur je beste vriend zijn. Inmiddels zijn we al zo gehecht aan onze Enfield dat hij een koosnaampje heeft gekregen. ‘Derk Bolt’, heet hij, naar de presentator van het televisieprogramma ‘Spoorloos’. Zoals hij in alle uithoeken van de wereld op zoek gaat naar missende familiele­den, zo gaat onze Bullet ons helpen de Zeven Zusters te ontdekken.’

GUWAHATI, NOORDOOST-INDIA, 1 APRIL

‘Wat een fantastische week ligt achter ons. Met de Bulls of Assam, de regionale Royal Enfield-club hier, ben ik – Mandy ging niet mee – met een groep van twaalf man naar de grens met China gereden. Niet helemaal tot de grenspost, want buitenlanders mogen niet binnen 12 kilometer van de grens komen. Onderweg zijn we Tawang gepasseerd, hoog in het Himalaya-gebergte van Arunachal Pradesh. Het letterlijke hoogtepunt van deze round­trip, want op de top van de Sela-pass belandden we in de sneeuw.

De wegen op onze reis zijn overigens beter dan verwacht. Natuurlijk komen we dramatische trajecten tegen met diepe gaten, maar ook veel stukken die prima te berijden zijn. Zeker in het noordoosten rondom Imphal. Boven­dien kunnen we met de Enfield toch niet hard. Het overige verkeer geeft je wel van tijd tot tijd een hartverzak­king: een vrachtwagen haalt een bus in terwijl net op dat moment een jeep die vrachtwagen passeert. En daar rijd jij dan naast. Of tussen.’

SOHRA, NOORDOOST – INDIA, 3 APRIL

‘Nog even relaxen bij de watervallen van Meghalaya, de natste plek op aarde. Bijna klaar om het laatste deel van een nu al onvergetelijke motorreis te maken richting eindbestemming Nepal. De Enfield doet het nog steeds, maar het had weinig gescheeld. Toen er plots een busje voor ons schoot, brak de remhendel af, met een botsing tot gevolg. Het busje snelde ervandoor, ons verbaasd en geschrokken achterlatend. In de adrenaline om snel te stoppen had ik de rem- en de schakel­hendel met elkaar verward. Je schakelt op een Enfield immers rechts, en links zit de rem.

Compleet tegennatuurlijk. Ook zijn we een keer van een berg gerold. Niets ernstigs, maar samen op een Enfield met flink wat bepakking, dat kon het ouwe beessie niet aan. En we waren nog zo gewaarschuwd door een opvallend bordje langs de wegkant: Bro, 3 dangers of the road: liquor, speed and overload. Om heelhuids de bergen over te komen hebben we ‘Derk Bolt’ laten aanpassen. Kost je drie dagen, maar dat is helemaal niet erg. Weer een mooi moment om vrienden te maken in een Enfield-garage ergens in Noord-India!’

KATHMANDU, NEPAL, 9 APRIL

‘De Bullet is weer thuis na 3.994 kilo­meter in 54 dagen. We gaan hem ver­kopen en vliegen terug naar Nederland. Het waren twee bijzondere maanden in een regio waar tot voor kort geen reiziger zich waagde. En nog altijd zijn toeristen er zeer schaars. Zes van de zeven Noordoost-Indiase zuster-staten hebben we doorkruist, op onze oude Enfield. Een paar keer moest hij worden opgelapt, maar hij heeft het gehaald.

Maar vooral hebben we – naast het vervullen van de aanvankelijke opdracht: de Bullet naar Nepal rijden voor onze Deense vriend – nóg een reis volbracht. Eentje die niet gepland was, maar die spontaan ontstond na de hartelijke ontvangst door de Royal Riders Manipur op de startlocatie. Aangestoken door hun gastvrijheid en hun adresjes zijn we langs een aantal Royal Enfield-motorclubs van Noord- India gereisd.

Vaak waren de lokale motorclubs ingeseind dat we eraan kwamen en werden we al ver buiten de stadsgrenzen onthaald. Een keer kregen we zelfs een politie-escorte. Hoe hecht de Royal Enfield-clubs van Noord-India zijn, bleek ook op die ene dag dat ik alleen strandde in een bergdorpje. Eén whatsappje en via-via stond er binnen twee uur een jongen met een Enfield voor mijn neus. Eerst hielp hij mij, waarna hij mij bij hem thuis uitnodigde.

Het was verbazingwekkend om te zien dat alleen het rijden van een bepaalde motorfiets, de Royal Enfield, zo’n sterke band gaf. De mensen van de motorclubs waar we langsgingen kenden ons niet, maar namen ons op in hun midden alsof we een van hen waren. En dat ging nog een stuk verder. De clubs staan open voor iedereen, onafhankelijk van je achtergrond. Waar je vandaan komt of wat je etniciteit is, maakt niets uit. Zolang je maar een Enfield rijdt.

Motorrijden gaat voor hen niet alleen over ontspanning en plezier, maar staat ook voor dienstverlenend zijn, naar andere mensen én naar hun staat. De Royal Riders Manipur verzorgen tevens gezondheidskampen en ritten voor het goede doel. Allemaal geïnspireerd door hun gezamenlijke slogan, hun mantra bijna: ‘Serving with Adventure’. Precies zoals wij zelf feite­lijk ook hebben gedaan: een vriend uit de brand helpen door zijn motor terug te rijden. En intussen te genieten van een onvergetelijk avontuur.’

Deze en meer verhalen lees je in het lifestyle magazine GRIP

Dit verhaal komt uit GRIP; het ledenblad van de KNMV. Leden krijgen dit blad vol inspiratie, tips en acties 4 keer per jaar.  Check alle voordelen van het lidmaatschap op KNMV.nl en join the club!

Like

...

TwitterFacebookWapp

GEEF EEN REACTIE

Like

...

TwitterFacebookWapp