Na eerder al een reis naar Italië gemaakt te hebben, is Sabrina nu op weg naar de Noordkaap. Dat doet ze op haar Ducati Panigale, in haar eentje en door her en der te kamperen in het wild. Volg haar avontuur!

Deel 1 gemist? Deze vind je hier: Naar de Noordkaap op de Panigale – Deel 1

Het is een uurtje of 6 in de ochtend. Ik rits m’n tentje open en geniet direct van deze prachtige plek te midden van de ongerepte natuur. Waar ik in eerste instantie bang was dat de kolkende rivier die vlak langs mijn tentje stroomt, mij de hele nacht wakker zou houden ervaar ik door deze natuurgeluiden juist een gevoel van rust en kom ik de nachten prima door.

Wordt de Noordkaap een Mission Impossible?

Na mijn uitrusting grotendeels ingepakt te hebben is het tijd om de route voor vandaag uit te stippelen zoals ik dat eigenlijk iedere ochtend globaal probeer te doen. Zodra ik de kaart erbij pak schrik ik van de afstand die nog afgelegd moet worden om de Noordkaap te bereiken. Ik ben al enkele dagen onderweg, maar wanneer ik naar de kaart kijk lijkt er met dit tempo geen einde aan te komen en wordt de Noordkaap een ‘mission impossible’.

Ik besluit er daarom een lange dag van te maken en snel op te stappen. Vanuit het Sogndal rijd ik in de richting van de Geirangerfjorden. Een adembenemende omgeving waarvan mijn mond letterlijk openvalt. Ik geniet intens van het indrukwekkende landschap en de waanzinnige uitzichten. Er vormt zich een afwisseling tussen een heus maanlandschap, imposante gletsjers en ijsschotsen die in het meer drijven. De schapen die in het Noorse landschap een lijdend voorwerp lijken te zijn toveren eveneens een lach op mijn gezicht.

Even verderop neemt het toerisme toe. Ik passeer diverse camperplaatsen en daarnaast zijn er een groot aantal uitzichtpunten aangelegd. Ondanks de drukte, voelt het in dit landschap alsof je even alleen op de wereld bent.

Trollstigen

Vanaf het uitzichtpunt zie ik de volgende haarspeldbochten al liggen en kan ik niet wachten om deze route voort te zetten en het waanzinnige landschap verder te verkennen. Ik rijd naar beneden om vervolgens de trap van haarspeldbochten omhoog te rijden.

Opnieuw passeer ik tal van watervallen en even verderop pak ik de ferry om op die manier de route te kunnen vervolgen. Ik nader de Trollstigen, een van de bekendste routes van Noorwegen. Een prachtige route en ook hier is het toerisme terug te zien. Bovenaan de bergpas is er een grote souvenirwinkel met daarbij een restaurant. Niet onbelangrijk, er is Troll ijs verkrijgbaar.

Vanuit de souvenirwinkel is een looproute aangelegd waarbij je, als je deze volgt een geweldig uitzicht op de bekendste waterval van de pas te zien krijgt. Deze korte wandeling, is dan ook de moeite waard! Wanneer ik de route via de andere kant van de pas naar beneden rijd kom ik door middel van enkele haarspeldbochten langs deze waterval. Het is er werkelijk prachtig.

Atlantic Road

Op zo’n 115 km van de Trollstigen ligt de eveneens indrukwekkende Atlantic Road. Ik besluit dat dit de afsluiter van deze fantastische dag wordt. Met nog een behoorlijke route te rijden en ga ik dan ook snel weer op pad.

Ik neem de ferry waarna het landschap langzaam maar zeker in een vrijwel vlak landbouwgebied veranderd. Het is een landschap dat ik nog niet van Noorwegen kende en met de vele hertjes in de velden kijk ik mijn ogen uit. Ik nader de Atlantische kust waarbij Vevang het startpunt van de wereldberoemde Atlantic Road vormt.

Via tal van bruggen word ik over vele eilandjes geleid wat op het moment van zonsondergang nog eens extra magisch aanvoelt. Halverwege de Atlantic Road vind ik een ietwat verstopt plekje waar ik perfect mijn tentje op kan zetten. Een plek als deze om te overnachten heb ik nog niet eerder gevonden en ’t geeft een geweldig gevoel. Zittend op de rotsen met daarbij een drankje geniet ik van de geweldige omgeving en de magische zonsondergang en ben ik benieuwd of het vervolg van de route naar de Noordkaap deze geweldige dag nog kan overtreffen.

Ultieme gevoel van vrijheid

Zodra ik de volgende ochtend wakker wordt aan de Atlantic Road ervaar ik direct het ultieme gevoel van vrijheid. Ongelooflijk indrukwekkend en de rust is heerlijk. Ik pak m’n spullen en geniet nog even van deze geweldige plek, om vervolgens de Atlantic Road opnieuw te rijden. Deze is immers maar enkele kilometers lang maar er is zo ontzettend veel te zien. Ik maak nog wat stops op de diverse eilandjes en vervolg hierna m’n route richting het noorden.

Ik kom als eerste uit bij Kristiansund. Een grote stad met een enorm winkelcentrum. Precies wat ik nodig had. Want hoewel de slaapplek van vannacht prachtig was, was het ook intens koud. Ik ga daarom opzoek naar een tweede slaapzak en sla daarna m’n slag voor wat extra warme kleding, ik ben immers de Arctic Circle nog niet eens gepasseerd, dus de echte kou moet nog komen.

In het winkelcentrum word ik geholpen door een vriendelijke vrouw en daarnaast een Noorse motorrijder. Ik blijf me verbazen over de vriendelijkheid en behulpzaamheid en hoe goed iedereen hier Engels spreekt. Na de reisuitrusting iets uitgebreid te hebben bedank ik de Noren voor hun hulp en vervolg ik mijn weg.

Strak asfalt met afwisselende landschappen

Ik volg de E39 in de richting van Trondheim, opnieuw een grote stad waar de route tijdelijk verandert in een stuk snelweg. Ik maak een korte stop in de stad en probeer zo snel mogelijk het stedelijke gebied te verlaten.  De “snelweg” vermijd ik hierbij. Doordat de uitbreiding van de reisuitrusting eerder vandaag best wat tijd in beslag heeft genomen ga ik niet veel later opzoek naar een slaapplek. Ondanks dat de slaapplek van afgelopen nacht moeilijk te overtreffen is, is het hier ook prachtig.

De volgende ochtend rijd ik opnieuw mijn route richting het noorden. Na kort de E6 gereden te hebben sla ik af en kom ik uit op een heerlijke kronkelweg. Het is een waanzinnig landschap zoals ik deze eerder in Noorwegen gezien heb. Adembenemende uitzichten en heerlijk strak asfalt die me door afwisselende landschappen leidt.

Hoewel ik vanaf mijn eerste dag in Noorwegen al langs diverse fjorden heb gereden gaan deze fjorden die ik ook nu weer tegenkom totaal niet vervelen. Iedere keer weer ervaar ik een wauw gevoel en geniet ik met volle teugen van deze geweldige ervaring. Langzaam maar zeker komt mijn route weer uit op de E6. En ondanks dat dit de hoofdweg is richting het noorden, is ook dit werkelijk waar prachtig.

Arctic circle in zicht

Ik rijd nog zo’n 100 kilometer over de E6, om vervolgens aan de rand van het bos m’n tentje op te zetten. Iets dat ik enorm spannend vind met de wilde dieren die hier rondlopen, maar met enkele tips in mijn achterhoofd houdend, komt het helemaal goed en kan ik de volgende dag mijn weg naar de Arctic Circle vervolgen. Iets waar ik heel erg naar uitkeek, en het vormt dan ook een mijlpaal gedurende de reis.

Naarmate ik de Arctic Circle nader daalt de temperatuur en wordt het weer slechter. Het landschap daarentegen wordt indrukwekkender en gebieden met sneeuw duiken op. Zodra het Arctic Circle Center in zicht komt sla ik af, ik en maak ik een stop op de Arctic Circle. Het is een plek waar niet veel te beleven valt maar toch voelt het voor mij als een geweldig moment.  Ik kijk wat rond en beklim een heuvel, om vervolgens terug te lopen naar de motor en daar nog een praatje te maken met enkele adventure riders die zich ook wagen aan een reis naar de Noordkaap. Ze geven nog enkele tips mee, wensen me heel veel succes waarna ik door hen word uitgezwaaid.

Nu ik mijn weg ten noorden van de Arctic Circle vervolg, krijg ik het gevoel wat meer in de onbewoonde wereld beland te zijn. Benzinepompen liggen wat verder uit elkaar en ook supermarkten bevinden zich op grotere afstand. Na nog enige tijd de E6 gevolgd te hebben sla ik af en rijd richting de kust. Ik rijd in de richting van Bodo waar ik opzoek ga naar een camping om me wat op te kunnen frissen en op te kunnen warmen.

Ik kom uit bij een camping met uitzicht op zee en daarnaast prachtig weer. Samen met mijn buren, vriendelijke GS rijders, geniet ik van deze geweldige avond en bespreken mijn rit naar de Noordkaap. Op tijd kruip ik in mijn tent, ik moet er op tijd uit om de ferry naar een schitterend deel van Noorwegen niet te missen.

Deel 3 van Sabrina’s avontuur naar de Noordkaap lezen? Deze vind je hier!