Login voor premium content
Kun je je het voorstellen dat BMW in de jaren zestig van de vorige eeuw overwoog om te stoppen met het produceren van motorfietsen? Dat de productie zelfs helemaal werd stilgelegd in 1967? Onmogelijk, zouden we nu zeggen. Maar even leek het erop dat het merk zou verdwijnen. Dit is het verhaal van de succesvolste motorproducent van de laatste tien jaar die elke crisis wist te overleven.
De iconische boxermotorblokken die ervoor zorgen dat elke motorliefhebber een BMW al vanaf tientallen meters afstand herkend. Het blauwwitte logo, dat op elke motortank schittert en het geluid dat de fan kippenvel bezorgt. BMW kent een grote schare fans. Niet vreemd, want van een degelijke machine is het in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een stijlicoon. De avontuurlijk R 1250 GS, de snelle S 1000 RR of de stijlvolle R 18, het Duitse merk lijkt de plank niet meer mis te kunnen slaan.
Crisis
Maar hoe glansrijk het merk er tegenwoordig op staat, hoe anders was dat in het verleden. Crisissen overwinnen, daarvan lijken ze bij BMW een specialiteit te hebben gemaakt. En uit een van die crisissen is de motorfietsentak ontstaan.
Honderd jaar geleden. De Eerste Wereldoorlog is achter de rug en het Verdrag van Versailles is getekend. Duitsland is schuldig en moet onder meer enorme herstelbetalingen doen. Ook economisch zijn er verschillende maatregelen. Zo mogen er geen militaire vliegtuigmotoren meer worden gebouwd. Een enorme klap voor Bayerische Motoren Werke, dat een paar jaar eerder nog door het leven gaat als Bayerische Flugzeug Werke. De poorten van de fabriek gaan dicht.
Wat doe je als je geen vliegtuigmotoren meer mag bouwen? Dan concentreer je je op het produceren van remmen voor spoorwegwagens onder een andere naam. Na weer een overnamen keert de naam BMW terug bij het Bayerische Flugzeug Werke. Geen vliegtuigmotoren worden er meer geproduceerd, wel motoren voor andere apparaten.
Briljante ingenieur
Binnen het bedrijf werkt een ingenieur die internationaal al bekendheid geniet: Max Fritz. In 1914 wint Christian Friedrich Lautenschlager de GP van Frankrijk met een auto waarbij Fritz het motorblok heeft ontworpen. In de Eerste Wereldoorlog ontwikkelt Fritz de BMW III en BMW IV vliegtuigmotoren. Eind 1922 krijgt hij de opdracht een motorfiets te ontwerpen. Binnen vier weken ligt er een ontwerp op ware grootte op zijn tekentafel: de R32.
Het model mag gerust revolutionair worden genoemd. Hij voldoet aan de kwaliteitsstandaard van BMW en mag daarom als eerste motorfiets de merknaam dragen. Bij de presentatie tijdens de Salon de Automobile in Parijs is iedereen het erover eens. Dit is motorfiets van de toekomst. Wie had destijds kunnen bedenken hoe gelijk zij hadden. Die o zo herkenbare boxermotor, bijna honderd jaar laten zien we die nog steeds terug in het design.
Legendarisch record
De R32 is een stimulans voor BMW. Het ene na het andere succesvolle model rijdt in de jaren daarna de fabriek in Beieren uit. Robuust sterk en snel. In 1937 pakt het merk een legendarisch record. Ernst Henne racet met een snelheid van 279,5 kilometer per uur over de Autobahn Frankfurt-Darmstadt. Dit record blijft maar liefst 14 jaar staan!
Nieuw onheil
Maar nieuw onheil staat voor de deur. Als in 1939 de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, ligt de productie van motorfietsen voor consumenten vrijwel stil. Er moeten weer vliegtuigmotoren worden gebouwd voor het leger. Ondertussen heeft de Sovjet-Unie de hand weten te leggen op de BMW R71 zijspancombinaties. Zij vormen de basis voor hun Ural en Dnjepr motoren. Motorfietsen worden nog wel gebouwd, alleen in opdracht van de Wehrmacht. De R75 Wehrmachtsgespann moet in grote getale worden geproduceerd produceren. Dat gebeurt in de fabriek in Eisenach.
Als halverwege de oorlog het tij keert, ontkomen de BMW fabrieken ook niet aan bombardementen. Na de Duitse nederlaag staat het bedrijf voor nieuwe problemen. De fabriek in Eisenach ligt in de DDR en is niet meer bereikbaar vanuit het Westen. Daarnaast zijn de fabrieken in Berlijn en München ontmanteld. Dit lijkt het einde van BMW.
Maar opnieuw weten de Duitsers creatief door te blijven werken. Er worden herstelwerkzaamheden voor het Amerikaanse leger verricht en huishoudelijke apparaten geproduceerd. Drie jaar na de geallieerde overwinning rijdt de eerste BMW motorfiets weer uit de fabriek in München. Een wonder op zich. BMW moet machines lenen van andere bedrijven om de R24 te bouwen en heeft toestemming nodig van de geallieerden. Maar het lukt en de productie neemt snel toe.
Van Wirtschaftswunder tot tobber
In de jaren vijftig is BMW weer ongekend snel terug op niveau. Het Wirtschaftswunder is geslaagd. Maar de creativiteit blijft achterwege. En komen in rap tempo nieuwe modellen op de markt, maar sexy zijn ze niet. Wel degelijk, betrouwbaar en waardevast. En dat zijn doorgaans geen positieve termen. Daarop valt de ontwikkeling stil in de jaren zestig.
De motorfietsenfabriek verhuist in 1966 naar Berlijn en ondertussen bestaan er in München grote twijfels. Moet er nog wel worden doorgegaan met de productie van nieuwe motorfietsen? De nieuwe 5 serie in 1969 brengt een nieuwe ommekeer. BMW Motorrad leeft nog.
En hoe. Waar Britse motormerken en masse het loodje leggen door de opkomst van de Japanners, komt BMW goed door de jaren zeventig heen. In de jaren 80 komt het met de R 80 G/S op de markt. Een allroad die in de dertig jaar daarna zich ontwikkeld tot een van de populairste motormodellen. Sterker nog, de BMW R1250GS/Adventure mag zich tegenwoordig veruit de populairste motor van Nederland noemen en BMW is het meest verkochte motormerk.
De term degelijk valt al lang niet meer. Over betrouwbaar en waardevast wordt niet meer gesproken. En toch. Iedere motorrijder weet wat hij in huis haalt met een BMW. Een buitengewoon betrouwbare machine. Maar vooral een motor waar het avontuur vanaf straalt. En dat is lekker meegenomen, in een markt waarbij gevoel een heel belangrijke rol speelt.
Net als bij alle andere merken kun je ook met een BMW al eens pech hebben. Ben zelf aan mijn vierde toe, die ik allemaal een 10-tal jaren gebruik vooraleer ik ze van de hand doe en ik mag daar hoegenaamd niet over klagen. Mijn eerste R90/6 uit 1976 is momenteel in het bezit van een collega-liefhebber en is nog steeds rijvaardig. Alleen met mijn voorlaatste machine (R1200RT) heb ik enkele onvoorziene dure herstellingen gehad (kogellager in versnellingsbak en lek aan flens benzinepomp) maar voorts alleen maar goeds over het merk. Dat BMW zeker niet slechter of minder betrouwbaar is dan andere merken, bewijst het feit dat deze motorfietsen de voorkeur krijgen van heel wat politie- en andere korpsen waar ze wereldwijd massaal worden ingezet in de meest uiteenlopende omstandigheden en dat zou beslist niet het geval zijn als ze niet degelijk betrouwbaar waren. Beroepshalve mocht ik het geluk ervaren om verschillende merken en types van motorfietsen te besturen, maar op een BMW stappen geeft telkens weer het gevoel van thuiskomen.
In 2000 weer op de motor gestapt als herintreder. Begonnen met een R1100R van 1996, Vervolgens een R1200R van 2007, en momenteel een R1200R LC van 2015 met 125 pk en 125 Nm koppel. Waar de vorige boxers nog wel het zgn. fahrruckeln probleem kenden, maar op zich heerlijk allrounder nakeds waren, is de 2015 watergekoelde boxer een droomfiets die zowel in stedelijke en landelijke omgeving alswel op de snelweg probleemloos is. Je stapt na een dag in de bergen af zonder rugklachten, en in de bergen rijdt je door zijn koppel de meeste hoog toerenfietsen bergopwaarts zoek. Er zijn wellicht wat meer sexy high performans nakeds, maar de huidige boxers zijn werkelijk top. Geen trillingen, 1:20 verbruik, stabiel maar zeer wendbaar, quickshifter omhoog en omlaag, RDC, LED, ESA, En volgens een 50.000 km duurtest in het grootste motorblad van NL top betrouwbaar. Voor mij geen ander merk meer.
Toen ik buiten mijn woonplaats werk vond kwam er al snel een motor. Een r90s. Wat een beer. Alleen loei koud in de winter, zonder de moderne kleding, dus toen ik hem kon ruilen in 1978 kwam er een r100rs van net een jaar oud. Op deze motor rij ik nu ruim 40 jaar en heb hem nog steeds. Een paar jaar geleden een f800gs bij gekocht. Aan beide motoren ben ik verknocht en nog steeds een enthousiaste motorfan op mijn 81 jaar en hoop nog een aantal jaren van mijn 2 bmw,s te genieten.ab de jutter
Fantastisch dat u op 81 jarige leeftijd nog steeds zoveel plezier beleeft aan uw BMW’s en het ermee rijden!!
Vroeger maakte BMW degelijke betrouwbare gebruikers motors. Tijden ( want mensen) veranderen en BMW heeft helemaal zijn oude filosofie losgelaten. Ik rij zelf een K75RT, waarvan gezegd wordt dat het het beste is wat BMW ooit gemaakt heeft. De K100 en de K75 waren zo goed dat ze zo goed als nooit bij de dealer terug kwamen. Dat is commercieel niet interessant voor BMW natuurlijk en BMW (met ook een nieuwe generatie aan het stuur…) is bewust minder goed gaan produceren. Ook zijn ze volledig de Jappen achterna gegaan ( Tegenwoordig kun je niet meer zien of het een japanner of een BMW is, maar dat zal ook door het onpersoonlijke CAD/ CAM ontwerpen komen) ze hebben hun eigenwijze vernieuwende filosofie losgelaten. De K75/ K100 was de eerste motor met ABS, de eerste motor met brandstofinjectie en de oude R was de eerste motor met volle kuip. De K75 is 11 jaar in productie geweest, de K13 slechts 2 jaar Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van zo’n goeie oude lobbes, Maar persoonlijk vind ik de K75 ontzettend mooi en prefereer verre de toegepaste autotechniek en de betrouwbaarheid. Dit is mijn 2e K75, de eerste had 320K op de teller. Bij 50.000KM zijn ze pas goed ingelopen. Er zijn mensen die zo’n K kopen om hem dan zo goedkoop mogelijk de grond in te rijden om hem vervolgens op marktplaats te ‘pleuren’. Zulke mensen weten in mijn optiek zulke motoren niet te waarderen, Zonde. Toch is er gelukkig ook een kleine schare fans, waaronder ik, Ik rij mijn K tot ik mijn been niet meer over het zadel krijg. Maar de nieuwe generatie moet ik inderdaad ook niets van hebben. Overigens zijn ze ook ‘ schofterig’ duur geworden. Als je je motor bij de dealer inlevert, dan niesen ze dit er bij en ze niesen dat er even bij en dan kunnen wij de snot van de hoge rekening afvegen zeker…
Nee….. BMW heeft wat mij betreft zijn beste tijd gehad.
De Duitsers zouden zeggen: “Finger weg!”
Eindelijk een lofzang op het beste wat BMW ooit geproduceerd heeft…
Reed als joch de boxer, er was niets beters, R60/6 enz enz
Toen ik mijn lief leerde kennen bleek zij een rugprobleem te hebben, waarop ik de boxer verkocht voor n auto.
Zoals we allemaal weten : de tijd vliegt, en ineens werd ik 60, waarop mn lief melde “je hebt ooit een liefde aan de kant gezet voor mij, en het is tijd dat je die terug krijgt” .
Er was geen poen voor n boxer, die waren giga in prijs gestegen, dus t werd een K75.
Wat een genot, wat een luxe, wat een patser!
Het is mooi hoe BMW door de tijden heen overleeft heeft.
Aan mijn lijf echter geen BMW.
Ik heb een keer de fout gemaakt een R1100RT te kopen.
Heb daar veel aan verbeterd maar het ding liep gewoon niet mooi rond.
De zit was fijn, maar het blok liep gewoon niet naar het zin.
Dealers naar laten kijken.
Een BMW specialist naar laten kijken.
Die vonden dat hij beter liep als nieuw.
Maar als dat beter is als nieuw, laat BMW dan maar zitten.
Liever een motor die wel mooi rond kan lopen.
Ligt het aan mij ??
Wel, wat mij opviel is dat iedereen die motoren de hemel in prijzen, totdat je op BMW fora gaat graven.
Je komt overal ellende tegen
Een blog tegen gekomen van iemand die zo een R1100RT nieuw gekocht had en er 120.000 km mee had gereden en alles had bij gehouden.
Die vond het een fantastische motor.
Als ik dan zijn blog doorkijk, zie ik dat hij al die tijd nooit meer als 2000km aan een stuk gereden heeft zonder problemen.
Hij had zelfs de bak al een keer laten vervangen.
En zo ben ik meer tegen gekomen.
Een directe collega had ook een BMW.
Als hij een rit wilde gaan maken, ging de motor eerst naar de dealer voor een reparatie. Voor die motor had hij geen garage nodig, die stond vaker in de werkplaats van de dealer als bij hem thuis. En die motor was moderner, en had hij nieuw gekocht.
Op de een of andere manier zijn de meeste BMW rijders blind voor de ellende die ze er mee hebben.
Mijn conclusie: een BMW voldoet zeer goed als status symbool.
Je kan zo een ding alleen rijden als je over veel geld beschikt,
want je komt veel, erg dure reparaties tegen.
Greez,
Moh
Ja ja, bij alles waar het over BMW gaat steken ook BMW haters de kop op. Het merk doet iets met mensen. Love it or hate it. En op internetfora wordt graag overdreven, zoals ook door U.
Tsja…………
Overdrijven is ook een vak 🙂
De laatste 12 jaar rij ik BMW en ben in die tijd nooit naar de dealer hoeven te gaan voor een mankement. Uitsluitend voor het jaarlijkse voorgeschreven onderhoud.
Och ja, natuurlijk, ik ben die uitzondering op de regel die enorme mazzel heeft.
Voor alle duidelijkheid: ik ben verre van blind.
BMW is en blijft uniek voor mij. In 1969 was ik 17 jaar en kocht ik mijn eerste BMW Boxer, een R 50 uit 1961 voor het bedrag van 1850 gulden. Ik heb er veel aan gesleuteld, omgebouwd tot chopper, weer teruggebouwd en er nog mee heen en weer naar Spanje gereden met mijn meisje achterop en bagage in geïmproviseerde tassen. In die tijd waren òf Engelse twins òf nieuwe Japanners het ding. Mijn R50 vond men maar een ouwelullenfiets voor een gastje van 18. Ik heb er drie jaar probleemloos op gereden tot ik een z.g.a.n. R75/5 kon kopen voor 5200 gulden, best veel geld in die tijd. Na een paar jaar weer weggedaan omdat ik een boot wilde kopen. Het heeft tot mijn 50e geduurd voordat ik mijn derde BMW, een R100R Mystic kocht. Ook een R1200RS is er nog geweest een paar jaar terug en momenteel rijd ik een F850GS, iets heel anders maar ook weer een ideale, handelbare en vlotrijdende alleskunner. Oh ja, tussendoor heb ik nog zo’n 15 andere merken en modellen gereden, maar nu op mijn 71e zeg ik: BMW is het en blijft het!
De redding van BMW kan worden toegeschreven aan de /5-modellen met 500, 600 en 750 cc (de grootste met vacuümcarburateurs) in 1969. Nieuw: startmotor, knipperlichten, twee spiegels, wisselstroomdynamo enz. Begeleid door zeer aansprekende reclamecampagnes met mooi rijdende figuren in berglandschap! De kickstarter verdween pas met de /6-modellen.
Het zal 1962 zijn geweest dat oom Cor voor kwam rijden op een motorfiets. Mijn grote broer zei dat het een BMW was. Dus allemaal naar buiten om oom Cor’s nieuwe voertuig te bewonderen. Helemaal verguld was ik toen ik een rondje mee mocht rijden voorop de tank. Nu weet ik dat het een R60/2 was maar sindsdien was een motorfiets voor mij synoniem met BMW. Pas op mijn 54 ste haalde ik mijn motorrijbewijs en natuurlijk kocht ik een BMW. Een K75 die ik na een jaar inruilde voor een K1100 LT. Die sneuvelde helaas bij een domme crash en ik had 2 jaar nodig om weer voldoende hersteld te zijn om weer op te stappen. Ditmaal op een ja raad het al, BMW. Een R1150R. Die oom Cor toch…….
Op mijn 6e jaar zag ik toen de splinternieuwe R100RS op de markt verschijnen, en dacht die motor wil ik later rijden. Nu heb ik BMW motoren altijd mooi gevonden, maar als tegenhanger kwam op mijn 16e de GPZ900r uit. Na een aantal Japanse motoren, ben ik nu begonnen aan het BMW avontuur. Inmiddels wel 53 maar ja ik rij nu een F800ST en het rijdt waar BMW voor staat. Zeer betrouwbaare machine die in iedere facet zijn mannetje staat.
En een ding weet ik nu zeker, de volgende wordt opnieuw BMW.