De één vindt de rust op een lekker ploffende cruiser, terwijl de ander helemaal wild wordt van een schreeuwende superbike… We hebben allemaal dezelfde hobby, maar er is gelukkig een flinke diversiteit onder motorrijders en motoren. In de rubriek Motormodel zetten we steeds een ander type motor in het zonnetje. Ditmaal de Moto Guzzi V11 Sport Scura.

Foto’s: Moto Guzzi & Willy Evers

Spreek een willekeurige eigenaar van een Moto Guzzi aan en je zult overweldigt worden door de liefde voor het Italiaanse merk. Guzzi-rijders beschikken over een bepaalde passie voor ‘hun’ merk en dat dragen ze graag uit. Dat geldt ook voor de 66-jarige Willy Evers uit Gendt, die de fameuze adelaar van de Italiaanse motorfabrikant op zijn arm heeft prijken. “Daar zit wel een heel verhaal achter”, geeft hij al snel aan.

Voor de uitleg van zijn Guzzi-tatoeage moeten we richting Noord-Ierland, waar Evers de North West 200 stratenrace bezoekt. “Ik ben altijd onderwijzer geweest en via mijn werk ontstond contact met collega’s in Ierland die ook een passie voor motorrijden hebben. Één van die mannen gaf aan dat je op bepaalde dagen ook het stratencircuit van de North West 200 kon rijden. Natuurlijk wilde ik dat ook weleens ervaren. Dus ging ik met mijn vorige motor, een Moto Guzzi 1000SP, eens flink aan het gas hangen. Als je binnen een bepaalde tijd het circuit wist af te ronden, ontving je een ster. Helaas was mijn tijd nogal matig. Er zat zelfs geen klein sterretje voor me in…”

Achter schuur schuilen

Gelukkig krijgt Evers een herkansing als hij enkele jaren later wederom de North West 200 bezoekt. Ditmaal met een nieuw wapen. De Gelderse motorliefhebber weet in 2006 namelijk een exclusieve V11 Sport Scura te kopen. “Tijdens de North West 200 ontstond er een weddenschap. Als ik een tijd zou rijden die me de ster zou opleveren, en als eerste van de groep over de finish zou komen, moest er een tattoo op mijn arm komen.” Warempel lukte het. “Maar wat bleek achteraf, die gasten waren eerder weg. Onderweg hebben ze ergens achter een schuur staan schuilen en zodoende kwam ik als eerste binnen. Eenmaal weer thuis heb ik me aan mijn belofte gehouden en die tattoo laten zetten.”

Evers geeft eerlijk toe dat zijn unieke, Italiaanse sportmotor ervoor heeft gezorgd dat hij nu een adelaar en het logo van Moto Guzzi op zijn arm heeft staan. “Met die 1000SP had ik het nooit gered, maar deze Scura wat het heel wat anders. Echt een wereld van verschil. Het is werken geblazen door het hoge gewicht, maar deze V11 stuurt echt zoveel scherper en remt enorm.”

Geen circuitmonster

Willy Evers is zeker niet de enige motorrijder die enorm geniet van die V11 van Moto Guzzi. Het is een sportieve motorfiets met flink wat aantrekkingskracht, te danken aan het broodnodige karakter dat zich in de V11 schuilhoudt. Voor een groot deel is dat te danken aan het kloppende, luchtgekoelde hart van deze Guzzi. Deze 1.064 cc langsgeplaatste 90 graden V-twin met twee kleppen per cilinder levert een gezonde 91 pk en 94 Nm. Geen cijfers waar je steil van achteroverslaat, maar de Guzzi V11 wordt eind jaren negentig dan ook niet in de markt gezet als een circuitmonster waarmee je de jacht kunt openen op ronderecords.

Lees ook: Motormodel: Honda CBR1000F

Nee, in Mandello del Lario zien ze dit sportieve model meer als een karaktervolle caféracer. En hoewel er voldoende markt voor blijkt te zijn, duurt het even voordat het eerste model, de V11 Sport, bij de dealers komt te staan. Ondanks dat deze Guzzi al op de EICMA van ’97 wordt gepresenteerd duurt het nog eens twee jaar(!) voordat Guzzi-liefhebbers daadwerkelijk op de V11 kunnen rijden. Het probleem zit zich in de te kleine productielijnen van de Italiaanse motorfabrikant.

Zwarte lak

De Italianen pakken echter wel flink door. In een loopperiode van slechts acht jaar komen ze tot maar liefst dertien verschillende V11’s. En dan tellen we de V11 Bassa nog niet eens mee, omdat deze eigenlijk gelijkenissen heeft met de California-modellen van Guzzi. Dat er zoveel verschillende versies ontstaan, is vooral te danken aan de overname van Moto Guzzi door Aprilia. Eigenaar Ivano Beggio ziet de populariteit van het model in en probeert dat zo goed mogelijk uit te melken door verschillende versies te brengen. Een van de gelimiteerde V11’s is de Sport Scura van Willy Evers, waarvan ze er in Mandello del Lario slechts 600 maken.

Het Italiaanse woord ‘scura’ is snel te verklaren als je de motorfiets ziet, want ‘donker’ is de Guzzi namelijk zeker. Doordat er vooral zwarte lak is gebruikt, vallen enkele onderdelen extra op. Op esthetisch vlak zijn dat bijvoorbeeld de rode schetsplaten en dito klepdeksels, maar nog belangrijker is de opvallende voorzijde van de Scura. Daar is het vooral goud dat blinkt, met een volledig instelbare Öhlins voorvork én de vierzuiger Brembo Goldline-remklauwen. De Zweedse veringspecialist is overigens ook verantwoordelijk voor de plaatsing van monoshock en stuurdemper. Het geheel wordt bij de Guzzi afgemaakt met de nodige carbonfiber onderdelen. En zie daar: je hebt een unieke V11 Sport Scura voor je neus staan.

Persoonlijke touch

Hoewel Willy Evers over een zeer gelimiteerde Guzzi beschikt, wilde hij toch nog een persoonlijke touch aan zijn Scura geven. “Aan de voorkant vond ik ‘m iets te lief ogen, dus ben ik eens gaan kijken of ik dat kon veranderen. Op Google kwam ik uiteindelijk een Guzzi tegen met een speciaal setje van Ghezzi-Brian, een bekende Italiaanse specialist in Guzzi’s. Hierdoor verandert de complete look van de voorzijde, wat de motor een nog brutere uitstraling geeft. Het staat de Scura erg goed, vind ik.”