Hou je van offroad rijden, maar ben je uitgekeken op de Hollandse zandpaden? Uitdagingen genoeg in Europa. Zoals de Italiaanse HardAlpiTour. Een tweedaagse motortocht over 900 kilometer van San Remo naar het wintersportoord Sestriere, met vooral onverharde bergpaden en heel veel stenen.

Stuiteren over keien zo groot als vuisten, doorrijden in de nacht en elke keer maar weer op tijd het volgende checkpoint zien te halen. De HardAlpiTour is een uitdaging voor de gevorderde off road rijder.

Goedkoper dan professioneel crossen

“Met onze vriendenclub keken we al een tijdje naar een leuke rally voor amateurs”, vertelt Casper Vermeren, deelnemer in de editie van september 2021. “Rally rijden lijkt ons leuk. Maar ga je dit als sport beoefenen, dan ben je heel veel geld kwijt aan verzekeringen en licenties. Zo ontdekten wij de HardAlpiTour, een rally voor amateurs zonder wedstrijdelement.”

Hier geen lichtgewicht off roadmotoren aan de start, maar buffels met een minimum gewicht van 150 kilo. In teams van minimaal drie rijders wordt meegedaan in de klasses Vintage, Discovery, Classic en Extreme. Daarbij is de Extreme-klasse het zwaarste. Een tocht van 900 kilometer, non stop.

Het Dakargevoel van de HardAlpiTour

“De start hiervan is op vrijdag om middernacht. Daar heb je echt het Dakargevoel. Er is een speaker die het evenement aan elkaar praat en interviews voorafgaand aan de start houdt. Wanneer je dan wegrijdt, staan er tientallen mensen langs de route te applaudisseren. Heel gaaf”, kijkt Vermeren terug. Hij doet op zijn Yamaha XT660Z met een team van vier vrienden mee in de Extreme-klasse.

“San Remo ligt aan zee en van daar ga je eigenlijk direct de bergen van de Ligurische Alpen in. Extra lampen op je motorfiets zijn geen overbodige luxe. Je verdwijnt in een zwart gat en ziet alleen wat je met je koplampen verlicht. Dat rijden in de nachtelijke uren is uniek, dat is in de Nederlandse natuur niet mogelijk.”

Na een grote lus door de bergen bij San Remo gaat de tocht naar het noorden. De weg klimt verder en verder, terwijl je dit in het donker nauwelijks in de gaten hebt. ’s Ochtends, bij het krieken van de dag, wordt pas duidelijk in wat voor omgeving je bent terechtgekomen.

Honderden meters geklommen

“Dan zie je ineens dat je al op honderden meters hoogte bent. Naast de weg blijkt ineens een geul van anderhalve meter diepte te liggen. Dat zie je in het donker niet en dat is misschien soms ook wel zo prettig. Wat je niet ziet, daarover maak je je ook geen zorgen.”

De pure concentratie in het donker maakt overdag plaats voor een combinatie van concentratie en genieten van de uitzichten. Bergtoppen worden afgewisseld met diepe dalen en verre uitzichten. Goede wegen veranderen in gravelpaden waarop het stofhappen is. Dan liggen er ineens weer stenen.

“Het ene moment rij je op een drie meter breed pad over een bergkam heen, dan zit je ineens weer tussen de bergen in”, vertelt Vermeren. “Het grootste deel is openbare wegen. Dat maakt dat de HardAlpiTour ook geen race is. Het gaat niet om hard rijden, het gaat om volhouden. Je moet tactisch rijden, zodat je onderweg voldoende rust kunt nemen en soms even enkele uurtjes kunt slapen.

Na 900 kilometer navigeren via GPS komt Sestriere in zicht. Heb je de hele route gereden en geen stukken afgesneden, dan wacht daar de 100% Marathon prijs. Een prijs voor iedereen die de finish haalt.

‘Goede voorbereiding is heel belangrijk’

Die prijs staat niet op de schoorsteenmantel bij Vermeren. De Utrechter stapt de tweede avond af. “Een goede voorbereiding is heel erg belangrijk en die hadden wij niet. Wij vertrokken op woensdagnacht vanuit Nederland met de motoren op een aanhanger en reden de hele nacht door. Donderdag aan het eind van de dag bereikten we San Remo. Halverwege de HardAlpiTour-route hebben we een camping opgezocht.”

Het blijkt een verkeerde keuze. “Op de vrijdag van de start moet je al in de middag op de startplek aanwezig zijn. Bovendien had het de weken ervoor veel geregend. De wegen naar de start toe waren op sommige plekken vrijwel onbegaanbaar. We hebben drie uur off road geploeterd om er te komen. Dat is vermoeiend.”

Bij de start moeten ze vervolgens urenlang wachten totdat ze uiteindelijk om middernacht mogen vertrekken. “Andere deelnemers aan de Extreme-klasse hadden een hotel opgezocht in San Remo. Zij konden zich aanmelden en zich vervolgens weer terugtrekken op hun kamer om nog wat te rusten. Dat is een enorm voordeel.”

Lichtje gaat uit

“De eerste nacht ging het rijden bij mij nog wel. Als het dan dag wordt, gaat het eigenlijk vanzelf. Maar aan het eind van de dag voel je de vermoeidheid toenemen. We hebben nog ergens bij een tankstation geprobeerd naast de motoren op het asfalt te slapen, maar dat was geen doen. Ik was al over mijn vermoeidheid heen.”

Uiteindelijk besluiten de vrienden door te rijden tot een volgend checkpoint, omdat ze vermoeden dat daar ook slaapplekken zijn. “Maar helaas, die bleken honderd kilometer verderop te zijn. Dat betekende nog eens twee tot drie uur rijden. Samen met een vriend was ik helemaal kapot. Het was te gevaarlijk om verder te gaan. Twee andere vrienden konden nog wel doorrijden en zij hebben de finish in Sestriere precies op tijd bereikt.

Desondanks kijkt Vermeren met een heel goed gevoel op de HardAlpiTour terug. “In totaal doen er ruim 400 motorrijders aan mee en de organisatie is geweldig. Er zijn allemaal plekken onderweg waar je kunt stoppen voor eten en drinken. Daarvoor krijg je bonnetjes van de organisatie. Bovendien zijn er her er der plekken om te slapen. Het is een geweldig evenement.”

Tips voor de HardAlpiTour:

1: Bereid je goed voor. Zorg dat je motorfiets tiptop in orde is en zorg dat je uitgerust aan de start verschijnt.
2: Rij tactisch. Dat betekent lekker doorrijden, maar heb geen haast.
3: Pak voldoende rust onderweg. Probeer enkele keren een paar uur te slapen, zodat je fit blijft. Hier is voldoende tijd voor.
4: Vergeet niet te genieten van de geweldige omgeving.