In dit idyllisch straatje in Weesp verwacht je een gezellig café of restaurant te vinden. Heerlijk uitkijkend op de prachtige Vecht, terwijl je op het terras geniet van een heerlijk wijntje of biertje. Verwonderlijk is het dan ook niet om in de Hoogstraat een traditionele Griek en een typisch kroegje op de hoek te treffen. Tussen die twee etablissementen verschuilt zich echter nog een mooie verrassing. Niet op culinair, maar motorisch gebied.
Een oplettende voorbijganger valt het wellicht op, maar je moet goed kijken om hier een motormuseum te spotten. Een blik door het raam bij nummer 13 geeft alsnog de nodige aanwijzingen. Kijkend naar het plafond is een motorfiets op te merken, een helm ligt in de venster en ook het blauwe bord dat tegen de ruit is geplaatst, geeft prijs dat hier ‘iets’ met motoren wordt gedaan. De propeller creëert nog enige verwarring, totdat je van de museumeigenaar de rijke vliegtuig-geschiedenis van Aermacchi te horen krijgt. Jaap en zijn vrouw Ellen de Jong runnen hier namelijk een specifiek museum over dit Italiaanse vliegtuig- en motorfietsmerk.
Hoewel het Aermacchi Museum niet in een enorm pand is gevestigd, mag de entree groots genoemd worden. Met een drijfstang als klink opent zich de tussendeur, waarna je de eerste minuut met open mond staat te kijken naar de plek waar je zojuist binnengestapt bent. Het duurt even tot je geland bent, want het is veel om in zo’n korte tijd te moeten verwerken. Jaap en Ellen hebben de afgelopen jaren een klein motorparadijs laten herrijzen aan de Hoogstraat 13 in Weesp. “Hoewel ik de motorfanaat ben, was het juist een idee van Ellen om onze woonkamer tot motormuseum in te richten.”
Uiteraard vulde de ruimte zich niet vanzelf. De complete verzameling van Aermacchi-modellen die je hier aantreft, kent dan ook een lange voorgeschiedenis. Daarvoor moeten we maar liefst zestig jaar terug in de tijd. “Ik woonde destijds in Amsterdam en daar had je verschillende motordealers zitten. Zo ook Jan Markus, een bekende zijspancrosser in die tijd. Hij was dealer van de Nimag (huidige importeur van Suzuki, red.) en die hadden pas Aermacchi toegevoegd. Zodoende leverde Jan die ook. Heel groot was zijn zaak overigens niet, want in zijn etalage paste net één motorfiets. En daar stond een Ala Verde in. Ik was op slag verliefd. Een apart ding, maar ik vond het een prachtige motor. Het week af van het geijkte plaatje en wellicht was dat hetgeen me aantrok. Ik heb geen moment getwijfeld toen ik ‘m daar zo zag staan.”
De liefde voor het merk blijft groeien als Jaap eenmaal op zijn gloednieuwe Aermacchi Ala Verde rondrijdt. Niet veel later volgt een tweede model. “Eén was niet voldoende voor me”, geeft Jaap met een glimlach toe. Door de komst van de Japanse merken ziet de voormalige logistiek officier bij de luchtmacht zijn kans schoon om een verzameling van Aermacchi’s aan te leggen. “Ik had de tijd mee, want in die periode stapte iedereen over op een Japanner. Dan moesten ze van hun Aermacchi af en ging de prijs omlaag. Kocht je bijvoorbeeld een Ala d’Oro, de productieracer van het merk, voor vierhonderd gulden. Dat was echt geen geld. Ook niet in die tijd.”
Lees ook: MV Agusta: exclusief en extravagant
Halverwege de jaren tachtig verwezenlijkt Jaap de Jong een volgende droom. Naast zijn verzameling van verschillende modellen richt hij ook een merkenclub op voor Aermacchi. Op dat moment is het merk al ter ziele gegaan, na een avontuur met Harley-Davidson. Door de relatief korte geschiedenis en niet al te hoge productieaantallen zijn er weinig Aermacchi-rijders, maar toch ziet Jaap heil in een club. Het aantal clubleden stijgt aanzienlijk als hij busreizen naar Italiaanse motorbeurzen begint te organiseren. “Wel grappig, want daardoor zijn er veel klassieke brommers en motoren naar Nederland gekomen. En natuurlijk ook Aermacchi’s. We bezoeken nog altijd die beurzen en ook nu gaan er nog altijd weer de nodige motoren mee terug naar Nederland. In de hoogtijdagen namen we zomaar zestig tot zeventig tweewielers mee. Regelde ik een vrachtwagen voor het vervoer.”
De toch al zeer actieve Jaap doet er nog een schepje bovenop als hij met pensioen gaat. Dat gebeurt al op zijn 55e, door functioneel leeftijdsontslag. “Lekker vroeg, maar dat vond ik helemaal niet erg. Zodoende had ik nog meer tijd om aan Aermacchi te besteden.”
In diezelfde periode gaat Jaap samenwonen met Ellen, aan de Hoogstraat in Weesp. Op dat moment is zijn collectie aan Aermacchi’s nog verspreid over verschillende locaties in de regio. Telkens als hij zijn ‘schatjes’ wil zien, moet hij op pad. Daar komt echter snel verandering in, als Ellen met het idee komt om de motoren in huis te stallen. De woonkamer wordt daarvoor gebruikt, het stel verhuist hun meubels naar de eerste verdieping. “De meest ideale oplossing”, meent de Aermacchi-liefhebber. “We zijn met z’n tweeën en hebben dus nog steeds voldoende ruimte om te wonen. Ander voordeel, op de eerste verdieping heb je een veel mooier uitzicht. Beneden zit je tegen geparkeerde auto’s aan te kijken, terwijl we nu prachtig uitkijken op de Vecht. Er valt altijd wel iets te zien. Heerlijk is dat.”
Aangezien Jaap graag zijn liefde voor Aermacchi wil delen, gooit hij in 1998 de deuren van het museum open. In al die jaren hebben er mooie ontmoetingen plaatsgevonden in zijn voormalige woonkamer. Zoals een onverwachts bezoek van een Amerikaanse schipper. “Dat was heel bijzonder”, herinnert Jaap zich nog goed. “Hij had in Friesland een boot laten bouwen en kwam geregeld naar Nederland toe om te varen. Op dat moment voer hij over de Vecht en zag iets opvallends. Een bord van Aermacchi trok zijn aandacht. Bleek dus dat hij in Amerika met Aermacchi had geracet en was nieuwsgierig naar wat er achter onze deur plaatsvond. Momenten die goud waard zijn.”
Hoewel je ‘m waarschijnlijk veel jonger inschat, is Jaap inmiddels de tachtig gepasseerd. Hij komt nog zeer energiek over, maar ook hij begrijpt als geen ander dat hij een jaartje ouder begint te worden. Daarom heeft hij samen met vrouw Ellen goed nagedacht over de toekomst van het Aermacchi Museum. “Ik wil graag dat de verzameling compleet blijft en dus hebben we contact gezocht met het Louwman Museum. Op het moment dat ik kom te overlijden, nemen zij de collectie over. Hopelijk duurt dat nog even en tot die tijd blijft het merendeel van mijn Aermacchi’s hier staan.” Jaap is namelijk nog altijd niet klaar om achter de geraniums te gaan zitten. “Dat zal nooit gebeuren. Ik houd niet eens van geraniums.” Nee, de fervente Aermacchi-liefhebber ontvangt liever bezoekers in zijn museum, rijdt op zijn Ala Verde naar een buitenlandse treffen of houdt zich bezig met een restauratie in zijn eigen werkplaats.
Door de liefde voor het merk, de bustrips naar motorbeurzen en het rijden van klassieke ritten als de Moto Giro en Milano-Taranto is Jaap een echte Italofiel geworden. Dat komt tot uiting als hij even tot rust wil komen. Dat doet hij natuurlijk graag in zijn eigen museum. “Dan ga ik met Ellen even lekker beneden zitten. Schenken we ons een Limoncello in, klinkt er Italiaanse muziek uit de boxen en steek ik een pijpje op. Ondertussen geniet ik dan intens van mijn collectie aan Aermacchi’s. Meer heb je eigenlijk niet nodig, toch?”
Het Aermacchi Museum is enkel op afspraak te bezoeken. Door de beperkte ruimte is het niet mogelijk om met grotere groepen dan acht personen te komen. Het museum van Jaap en Ellen de Jong bevindt zich aan de Hoogstraat 13 in Weesp. Contact zoeken is mogelijk via onderstaande gegevens.
Tel: 0294-410 551
Mail: redactie@aermacchi.nl
Website van Aermacchi en Gilera club
De mens Jaap de Jong en zijn vrouw Ellen zijn vol passie voor de motorsport.
Maar het merk Aermacchi is een passie.
Bijna mijn hele leven in Weesp gewoond en ongetwijfeld honderden keren op de hoogstraat gelopen en zelfs gegeten bij de Griek maar nooit geweten dat hier dit mooie museumpje gevestigd is. Toch maar weer een terug naar Weesp voor een bezoekje 🙂
Zo zie je maar weer… Vlakbij een zeer onbekende parel gemist, 😉
Wat kan een mensenleven toch mooi zijn!