Waar denk je aan bij de provincie Noord-Holland? Amsterdam, badplaatsen aan het strand, Volendam en Haarlem misschien. Dit drukke, volgebouwde gebied leent zich vast niet om lekker motor te rijden. Of toch?

Voor de rubriek ‘landgezant’ leiden enthousiaste ambassadeurs ons op de motor rond in hun regio. De landgezant laat daarbij – vol enthousiasme – zien waarom je in die regio zo geweldig kan motorrijden. Word ook Landgezant van jouw regio! Aanmelden kan hier.

Daar denkt onze landgezant Rick Laurens (67) heel anders over: “Noord-Holland is geweldig op de motor. Er zijn ontelbare leuke, bochtige dijkweggetjes die langs schattige kleine dorpjes leiden waar de tijd soms stil lijkt te hebben gestaan. En als je zin hebt om ergens op een terrasje te zitten, hoef je eigenlijk nooit lang te zoeken. Ook in Noord-Holland heb je op veel plekken prachtige weidse uitzichten over de velden en over het water. Deze provincie heeft vele gezichten!”

Onderweg naar het beginpunt van de route, waar we Rick gaan ontmoeten, rijden we vanuit Amsterdam via de noordkant van het Noordzeekanaal door het industriegebied. Havens vol roestige tankers, loodsen, enorme bulten grondstoffen en stiekem een paar leuke bochten; van die lange ‘sweepers’ die je in een stoute bui best sneller dan honderd km/u zou willen nemen. Helaas staat het verkeer (en de wet…) dat op dit moment niet toe.

Overkant

Aangekomen bij de Buitenhuizerpont zien we een Honda Crossrunner staan. Voor we het weten zijn we in gesprek met de joviale eigenaar, een ras-Amsterdammer, die gezeten op het terras onder het genot van een kop koffie over het water tuurt.

Het blijkt Rick niet te zijn, die staat op ons te wachten aan de andere kant. Onze fout, sorry Rick. Al gauw meert de pont aan en zien we een prachtige, glimmende blauwe Harley-Davidson met zijspan de kade oprijden. Rick is gearriveerd. Na de kennismaking, een kop koffie en flink wat anekdotes over motorvakanties (van vooral de eigenaar van de Crossrunner) beginnen we aan de route.

Het is bijna vervreemdend om vlak na het drukke industriële verkeer onder de rook van Amsterdam, van het ene op het andere moment op een dijk te rijden met nul verkeer en aan beide kanten groene velden. Geen water dus. De verklaring daarvoor vinden we in de belangrijke ligging van dit gebied. Deze dijk en de naastgelegen forten en bunkers hebben een monumentale status. De stelling van Amsterdam, waartoe deze dijk behoort, is tussen 1880 en 1920 aangelegd om op strategische plekken de boel onder water te kunnen zetten, bijvoorbeeld in het geval van een oorlog.

Het is hier fantastisch

Er zijn uitdagende bochtencombinaties op de dijk en zeker het eerste gedeelte bestaat uit prima asfalt. Even verderop verandert de conditie van de wegen drastisch en moet de door enthousiasme aangewakkerde neiging om sportief te willen rijden echt een beetje in toom gehouden worden. Vooral nét voorbij het eerste deel van de route zijn er plaatselijk teerslangen, verzakte weggedeelten, grind en souvenirs die van de wielen of aanhangers van tractoren op de weg gevallen zijn. Ook in de bocht. Wees dus gewaarschuwd!

Het mag de pret niet drukken, want het leeuwendeel van de wegen is prima. Daarbij is het devies vandaag om naar het weelderige natuurschoon te kijken terwijl we rustig cruisen. Hoewel Rick’s machine genoeg koppel onderin heeft kun je niet veel anders achter een motor met zijspan.
De Haagse Rick, nu wonend in Haarlem, is ook precies het type relaxte persoon die rustig op een Harley rond kan tuffen terwijl hij geniet van alles wat motorrijden te bieden heeft. Voor hem hoeft er niet steeds op het scherp van de snede gereden te worden. Zo kan het dus ook!

Zijspan

Langs de zeedijk bij Assendelft stoppen we om een foto te nemen bij één van de bunkers waar ooit kruit lag opgeslagen. Daar vertelt Rick dat hij vroeger veel motoren heeft gehad: “maar na de laatste keer dat ik een glijder maakte, stonden mijn vrouw en mijn dochter met van die beteuterde gezichtjes naast mij aan het bed in het ziekenhuis. Toen dacht ik: ‘dit moet ik maar niet meer doen.’ Vanaf dat moment rijd ik alleen nog met zijspan. Daar glijd je een stuk minder gauw mee onderuit.”

Toch is ook een zijspan niet altijd helemaal veilig: “Ooit was ik met mijn vrouw onderweg naar het ‘Grüner Elefantentreffen’, dat hartje winter nabij de Duits-Tsjechische grens wordt gehouden. Het is een jaarlijkse traditie die stamt uit 1956. Ik had toentertijd een mooie BMW R 50 met Steib-zijspan. We reden over een modderige weg de heuvel op. Toen we door een flinke kuil in de weg reden, raakte de bodem van het zijspan de grond. Mijn vrouw had haar voeten tussen de dwarsbalk en de bodem van de kuip, die door de botsing met de kuil helemaal ingedeukt was. Hierdoor kwam ze klem te zitten. Het is gelukkig goed gekomen. Ook met mijn vrouw.”

Een dijk van een route

De route gaat noordoostwaarts verder langs kleine dorpjes met poppige huisjes in de oude Noord-Hollandse/Zaanse stijl. We zijn onderweg naar de waterlinie van het IJsselmeer en de West-Friese omringdijk. Een dijk van 126 kilometer lang die langs diverse plaatsen bovenin Noord-Holland van Enkhuizen naar Enkhuizen loopt. Onderweg daarnaartoe rijden we ook al voornamelijk op dijken en dat is fantastisch. Soms ritmisch meanderend langs mooie watertjes, dan weer scherp kronkelend dwars door de weiden heen. Met zo’n 60 km/u slingeren we door het gemoedelijke landschap dat gehuld is in een prachtige gloed die we te danken hebben aan één van de prachtigste nazomerdagen van dit jaar. Veel meer heb je niet te wensen als motorrijder in Nederland. Of toch.. lunch!

Rick leidt ons naar wat aangeduid staat als ‘het mooiste terras van N-H’: een beeldentuin van de in 1994 overleden kunstenaar Nic Jonk aan het water bij het dorpje Grootschermer. Omdat het een museum betreft wordt er entree gevraagd. De weduwe Jonk – die het museum bestiert – geeft aan dat ze voor ons best een boterham wilt smeren, maar dat er op het menu eigenlijk alleen de plaatselijke kruidkoek staat voor bij een kopje koffie. Aangezien we niet de tijd kunnen nemen om deze prachtige beeldhouwwerken te bekijken en toch best trek hebben, bedanken we vriendelijk en vervolgen we onze weg.

Anton Pieck

Niet veel later vinden we een restaurant in het dorpje De Rijp. Een plaatsje dat op een paar plekken doet denken aan een romantische prent van Anton Pieck. We genieten van een uitsmijter en een salade en voelen ons jong. Dat komt mede omdat de gemiddelde bezoeker die hier is neergestreken na een tochtje met de elektrische fiets, reeds de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt.

Rick is sinds kort pas pensionado: “Ik heb het grootste gedeelte van mijn leven in de zorg gewerkt. We hadden een leuke traditie bij het tehuis voor verstandelijk gehandicapten waar ik werkte. Ieder jaar organiseerden we een rit met motoren met zijspan voor de bewoners. De kinderen mochten dan een korte toertocht meerijden in een zijspan. De meesten hadden dan de dag van hun leven en een paar vonden het een beetje eng. Met die laatste groep kinderen reden we dan langzaam rondjes over het terrein rond het gebouw.” De traditie bestaat nog steeds. In 2022 vind het weer plaats op 21 en 22 mei. Zijspanbezitters die een keer mee willen doen kunnen contact opnemen met de organisatie.

Zuiderzee

Even verderop rijden we bij het plaatsje Hoorn langs het IJsselmeer over de dijk, welke onderdeel is van de West-Friese omringdijk. In één woord: prachtig. Het wegdek en de bochten zijn op de meeste plekken subliem. Op een zonnige dag als deze zie je langs het water wat recreatie op de strandjes. Aan de andere kant passeer je de mooiste dijkhuizen of natuurgebieden waar vogels van divers pluimage welig tieren. Niet zo heel lang geleden was deze grote plas nog zee.

Dit is een walhalla voor motorrijders, gewoon in ons eigen kikkerlandje! Helaas is dit deel van de dijk in het weekend niet toegankelijk voor motoren. We rijden vanaf Medemblik door naar het noordwesten om daar, via Callantsoog, langs de Noordzeekust weer richting het zuiden te zakken. De natuur is hier anders dan aan de oostkust van Noord-Holland. Er zijn mooie duinlandschappen, getooid met voornamelijk naaldbomen en hoge grasachtige gewassen. De beleving van deze zwoele nazomeravond is compleet als de geur van de zee zich in onze helmen aandringt. De zon gaat al richting de horizon waardoor – op deze uitzonderlijk mooie dag – de hele omgeving baadt in een gouden, Fellini-achtig licht. Er zijn tal van badplaatsen langs dit deel van de route waar je je motor onderaan de duinen kan parkeren. Na een korte wandeling kun je dan ergens aan het strand op een terras gaan zitten.

Ook op dit gedeelte van de route kronkelen de wegen naar hartenlust. Hoe verleidelijk het voor sommigen ook is: hier (te) sportief rijden valt af te raden. Los van veel actieve controles heb je hier wat meer verkeer en loslopende recreanten. Onze ‘rij-modi’ staan al de hele dag ingesteld op ‘zen’. Een aanrader. Je hebt letterlijk meer oog voor de omgeving en dat verdient dit gebied absoluut!

Beoordeling

Op de bonnefooi door deze provincie rijden zal niet overal het meeste motorplezier opleveren. Maar als je de heerlijke (en ook rustige) routes weet te vinden, zijn er hier ontelbare mogelijkheden om te rijden. Dijken te over, schilderachtige dorpjes en uitzichten om in te lijsten. Daarnaast vind je zelfs hier veel uitdagend bochtenwerk, hoewel dat niet overal garant staat voor zorgeloos sportief rijden. Eet- en drinkgelegenheden zijn over de hele route binnen een paar kilometer te vinden. Aan jou de keuze om dat in een dorpje, een grote stad of aan het strand te zoeken. Rick, bedankt voor deze geweldige dag en de mooie route!

Voor de beoordeling van deze route – en daarmee voor deze provincie – geven we de volgende cijfers:

Kwaliteit van de wegen: 7,5
Bochtigheid: 8,5
Verkeersdichtheid (in ons geval de afwezigheid van ander verkeer): 7,5
Natuur/mooie uitzichten: 8,5
Diversiteit van het landschap: 8,5
Leuke plekken voor een versnapering: 8,5

‘Weapon of choice’ voor deze route is een leuke moderne klassieker zoals bijvoorbeeld een Triumph Bonneville T100 of T120. Met een dergelijke machine zou je op deze route goed uit de voeten kunnen. De gemiddelde maximum snelheid ligt laag en er valt veel te sturen, maar vooral te kijken.

Geïnspireerd geraakt en zin om ook deze route door de Noord-Holland te rijden? Download de route: Landgezant Noord-Holland!