Long Way Up – In gesprek met Charley Boorman

Vanuit het zuidelijkste puntje van Argentinië op de motor naar Los Angeles. Verschillende avonturiers gingen de Britse tv-presentator en acteur Charley Boorman en Star Wars-acteur Ewan McGregor al voor. Maar niemand deed het zoals deze twee wereldreizigers het doen in de tv-serie Long Way Up: op een elektrische Harley-Davidson.

Beeld: Charley Boorman / Apple.com

Sneeuw, woestijnen, jungle en bergen van meer dan 4.000 meter hoogte. Om dwars door Zuid- en Midden-Amerika te rijden moet je een beetje gek zijn. En dat is Boorman en McGregor wel toevertrouwd. In 2004 maakt het duo de tv-serie Long Way Round, waarbij ze op de motor van Londen naar New York rijden. Dwars door Azië, over land. Drie jaar later komt er een opvolger: Long Way Down, waarin het duo met de motor vanuit Schotland naar Kaapstad reist. En nu is daar dus Long Way Up. “In 2007, na onze laatste reis, spraken we hier al over”, kijkt Boorman terug. “Maar we wisten niet dat het zo lang zou gaan duren voordat we weer samen op stap zouden gaan.”

Sinds hij en McGregor elkaar tegenkwamen op de set van de film The Serpent’s Kiss, zijn het gezworen kameraden. De Schotse acteur en de Engelse presentator/acteur delen een passie: motorrijden. Maar een drukke agenda voorkomt dat ze weer samen op pad gaan. Totdat Boorman na een ernstig ongeluk met de motor in 2018 met zware verwondingen tijdelijk in een rolstoel komt te zitten. “Ik zat in een rolstoel, omdat ik nog niet kon lopen. Ewan had op dat moment een filmopname in Europa en was een maand lang bij mij. Hij zei: ‘Charley, I think it is a good idea that we do this motortrip now.’ Dat was het startsein om plannen te maken.

Ewan’s droom was rijden door Zuid-Amerika. Maar hoe maak je deze tv-serie anders dan de vorige twee die we maakten?” De oplossing bleek even simpel als ingewikkeld: rijden op elektrische motoren. “Onze producer Russ Malkin kwam met het idee. Hij houdt van uitdagingen. En waarom ook eigenlijk niet elektrisch? We gaan in de wereld toch steeds meer die kant op, of we nu willen of niet. Bovendien, niemand anders had dit ooit eerder gedaan.”

Bekijk ook: Avondvullende motordocumentaires

Motorkeuze

Elektrisch rijden is in de Europese autowereld al behoorlijk ingebakken. Maar e-motoren zie je hier nog niet veel. Laat staan in Zuid- en Midden-Amerika. Bovendien hebben ze er van snelladers nog nooit gehoord. Het is afwachten hoe de bevolking erop reageert, als de accu van een elektrische motorfiets moet worden opgeladen. En er is nog een groot vraagteken: de motorfietsen zelf.

“Toen we begin 2019 plannen begonnen te maken, waren er niet veel motormerken die een elektrische avonturenfiets aanboden. Eigenlijk alleen Zero. Harley Davidson was al zes jaar bezig met het ontwikkelen van de elektrische LiveWire. Die LiveWire bleek de juiste keuze voor ons. Niet alleen ziet die Harley er fantastisch uit, hij rijdt ook geweldig.”

Normaal staat Harley Davidson bekend als een motorfiets die vrij lastig te besturen is. “Het zijn V-twins die veel geluid produceren. Maar de LiveWire is als een ruimtevaartschip, rijdt als een sportmotor en ziet er supercool uit. Hoewel de motor nog niet in productie was, was het voor ons de winnaar. Speciaal voor onze trip hebben ze er in de fabriek een adventure-versie van gemaakt.”

Sneeuwwanden

Met twee volledig nieuwe Harley Davidsons komen Boorman en McGregor in Argentinië aan. De twee Britten hebben tot dan nog geen uur proefgereden op de elektrische beesten die hen in honderd dagen naar Los Angeles moeten brengen.

Vanuit Ushuaia in het uiterste zuiden van Argentinië gaat het dwars over het dak van het Andesgebergte, via Chili, naar het noorden. Sneeuwwanden van twee meter hoog aan de zijkant van de weg en temperaturen onder het vriespunt zijn geen uitzondering. De eerste kilometers zijn een ware beproeving.

“Niet alleen voor ons, ook voor onze motoren. Een elektrische fiets houdt niet van kou”, lacht Boorman. Maar het klagen is snel voorbij als ze een bijzondere ontmoeting hebben op een van die bergwegen. “Daar fietste een man heel hard naar beneden. Toen we hem achterhaalden, zagen we dat hij maar één been had. Die ander was hij kwijtgeraakt tijdens een ongeluk tien jaar geleden. Die man stond zo positief in het leven en was nu aan het trainen om te kunnen meedoen aan de Paralympische Spelen. Waar hebben wij het dan over met een beetje kou?”

Beperkingen

De uitdaging met de e-Harleys is om zoveel mogelijk kilometers per dag te rijden. “De accu opladen kan niet overal. Dat betekent dat je niet te snel kunt rijden. Als de accu leeg was, dan zat voor ons de dag erop. Vooraf maakten we ons zorgen of er voldoende mensen zouden zijn die ons zouden toestaan om de accu op te laden.

We realiseerden ons dat we niet alleen inplugden in een woning, maar eigenlijk in iemands leven.

Dat bleek echt niet nodig. We mochten ze overal aan de stekker leggen. In woningen, bij kantoren, hotels en restaurants.” Dat gaat niet altijd even lekker. Soms is het elektriciteitsnetwerk er niet helemaal op voorbereid en valt de verlichting in een huis uit. “Het grappige is dat niemand ons tijdens de hele reis heeft geweigerd. Iedereen wilde helpen. Na een tijdje realiseerden we ons dat we niet alleen inplugden in een woning of kantoor, maar eigenlijk ook in iemands leven. Ze nodigen je vervolgens uit voor een lunch, je gaat met die mensen praten. En onze Harleys hebben daar natuurlijk bij geholpen. Dat waren een soort van ijsbrekers. Er was altijd iets om over te praten.”

Harleys geven geen kick

Van Argentinië en Chili gaat de reis via Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia, Panama, Costa Rica, Nicaragua, Honduras, El Salvador, Guatemala en Mexico naar de Verenigde Staten. Een afstand van zo’n 21.000 kilometer. De bergen tussen Chili en Argentinië maken plaats voor oerwouden en woestijnen.

Lees ook: Blik op oneindig – project ’47 bobber

De Harleys geven geen kick. De mannen genieten. “Sinds de eerste wereldreis die we maakten op de motor draait het bij ons om het motorrijden, de contacten die je onderweg legt en nieuwe plekken die je leert kennen. Dat geldt natuurlijk voor elk voertuig waarmee je op wereldreis bent. Maar een motor heeft als voordeel dat je direct contact met iemand hebt. Je stopt langs de kant van de weg en maakt een praatje. Als je vraagt waar je kunt eten of overnachten, dan willen mensen altijd helpen. Door te kiezen voor elektrisch rijden, was deze wereldreis een heel andere trip dan onze eerste twee reizen. Ik hou van benzine, maar het was ook een hele beleving om te ervaren hoe het is om zonder verbrandingsmotor te rijden. En dat is lang niet slecht”, concludeert Boorman.

“Je hebt geen geluid van de motor. Daardoor hoor je alle geluiden om je heen als je rijdt. Dieren aan de kant van de weg rennen ineens niet meer weg vanwege het geluid. Heel bijzonder. Vooraf was ik bang dat ik het geluid zou gaan missen, maar je went er heel snel aan. Het is een andere beleving. Daar heb ik veel van geleerd.”

Ewan McGregor en Charley Boorman

Ewan McGregor is een 49-jarige acteur uit Schotland. Hij werd vooral bekend door zijn rol als de jedi Obi-Wan Kenobi in de Star Wars-films Episode I, II en III. In totaal heeft hij in meer dan zestig films gespeeld. Zijn vriend Charley Boorman (54) debuteerde al in 1972 op het witte doek in de film Deliverance. Daarna volgden rollen in tien andere films.

Boorman dankt zijn bekendheid vooral aan zijn werk als tv-presentator op de Britse televisie. Ook deed hij in 2006 als motorcoureur mee aan de Dakar Rally. Samen namen de mannen in 2004 de tv-serie Long Way Round en in 2007 de serie Long Way Down op, waarbij ze een wereldreis op de motor maakten. De 11-delige tv-serie Long Way Up is te zien via Apple TV, of kijk online op >>tv.apple.com.