Login voor premium content
Emoties, we zijn er gek op. Helemaal als die vrijkomen door de motorsport. Wij zochten vijf iconische motorsportmomenten bij elkaar, die destijds heel wat fans in vervoering brachten. Ga met ons mee terug in de tijd, zodat je deze nagelbijtende actie (opnieuw) beleeft.
Foto: Guus van Goethem
2006 – MotoGP – Bizarre finish
Eerlijk gezegd twijfelden we een beetje. Kunnen we, als het over de MotoGP gaat, eigenlijk om Valentino Rossi heen? ‘Ja’ was uiteindelijk toch het volmondige antwoord. Daarom blikken we niet terug op de eerste Yamaha-zege van de negenvoudige wereldkampioen, maar kijken we naar een uniek moment op het TT Circuit Assen. Het is de afgelopen jaren zelfs nog wat specialer geworden, doordat het hier om wijlen Nicky Hayden gaat. Helaas verloor hij door een fietsongeluk zijn leven in 2017, maar liever herinneren we ‘m als MotoGP-wereldkampioen van 2006. Een belangrijk moment dat jaar vind plaats tijdens de Nederlandse Grand Prix.
Als klassementsleider rijdt hij een ijzersterke race in Assen, zoals hij dus het hele seizoen al laat zien. Slechts één coureur weet de snelheid van de Amerikaan te evenaren op de Drentse hei. Het is de getergde Colin Edwards, die zijn kans ziet om op Nederlandse bodem zijn allereerste MotoGP-zege te grijpen. Het intense gevecht eindigt, zoals wel vaker op Assen, in de allesbeslissende GT-bocht. Edwards voert een prachtige inhaalactie uit in de snelle knik Hoge Heide, maar weet uiteraard ook dat zijn landgenoot nog een ultieme uitrempoging zal inzetten in de laatste chicane. En inderdaad, die komt er ook. Hayden gaat echter te laat in de remmen en schiet rechtdoor in de grindbak. Een eerste zege voor Edwards in de koningsklasse kan ‘m niet ontgaan, maar ook hij gaat zwaar in de fout.
Lees ook: Starten met circuit rijden
Aan de binnenzijde van de GT-bocht komt hij op het kunstgras terecht en verliest de controle over zijn Yamaha. Het resultaat, een bizar einde aan deze TT. Na een ongelukkige crash komt Edwards, al duwend door de baancommissarissen, als dertiende over de finish. Weg zege, weg eeuwige roem. De overwinning gaat alsnog naar Hayden. Achteraf blijkt zijn zege op zaterdag 24 juni 2006 van onschatbare waarde te zijn. De Amerikaan weet tijdens de allerlaatste MotoGP van het jaar (die waar Troy Bayliss als wildcardrijder de wedstrijd wint) namelijk wereldkampioen te worden door Rossi te verslaan met slechts vijf punten verschil. Juist die punten die hij ‘cadeau’ kreeg van Edwards en de bizarre finish op Assen.
Het finish-moment van de twee Amerikanen terugzien? Check dan deze video:
Foto: Yamaha
2003 – Motorcross – Status bevestigd
Je wint keer op keer het wereldkampioenschap, maar je zoekt toch nog een extra uitdaging. Halverwege jaren negentig is Stefan Everts de ‘man to beat’ in de wereld van de motorcross. Hij wint alles wat los en vast zit. Hoewel hij het totaal niet meer nodig heeft om zich nog steviger in de geschiedenisboeken te nestelen, gaat de Belg in 2003 een haast onmogelijke uitdaging aan. Hij wil namelijk de eerste rijder worden die drie GP-zeges op een dag weet te grijpen.
Als Everts zijn hoofddoel van dat jaar bereikt heeft – het winnen van de wereldtitel in de MXGP (destijds de 250 cc) – richt hij zich tijdens de laatste Grand Prix van het jaar op die persoonlijke uitdaging. Alle aandacht gaat die zondag 14 September 2003 uit naar de Yamaha-rijder. Everts begint de dag goed met een gemakkelijke overwinning in de 125 cc, een klasse waar hij dat jaar vaker in uitkomt. Niet heel verrassend staat er later die dag ook geen maat op Everts in de MXGP.
De grootste uitdaging voor de Belg zit ‘m echter in de staart van deze uitdaging, als hij meedoet in de MX3 (650 cc), een klasse waar hij dat jaar nog geen enkele wedstrijd reed. Maar het zou natuurlijk Everts niet zijn als hij ook die race zonder enige moeite weet te winnen. Het record van drie klassen op één dag winnen, zal voor altijd op Everts’ naam staan. Inmiddels is dat namelijk niet meer mogelijk doordat de regels veranderd zijn.
Later dat jaar bewijst Stefan Everts nogmaals dat hij een ware legende op twee wielen is. Terwijl andere crossers van hun welverdiende rust genieten na een slopend seizoen, neemt in het Braziliaanse Fortaleza deel aan de Enduro Zesdaagse (ISDE). Ook daar stijgt hij boven de rest van het startveld uit. We hoeven je vast niet te vertellen welke plek het Belgische crosswonder op het podium innam.
Foto: KTM
2019 – Dakar – Nooit opgeven
Elke rijder die de Dakar Rally weet te finishen, is automatisch al een held. Toch kan het nog altijd een tikkeltje heroïscher. Als je op je tandvlees én als winnaar de finish weet te bereiken bijvoorbeeld. In 2015 maken we voor het eerst kennis met Toby Price. De Australiër blijkt die Dakar Rally namelijk een verrassende ‘dark horse’ of underdog te zijn. Als rookie weet hij het namelijk tot een derde plek in de eindstand te schoppen. Een jaar later verwachten de kenners het nodige van Price en hij stelt zijn werkgever KTM niet teleur.
Hoewel hij nog altijd weinig ervaring heeft met rallyrijden, pakt hij verrassend de Dakar-zege. Hij is de eerste Australiër die dat weet te flikken. Niet alles wat de rallyrijder aanraakt, verandert trouwens direct in goud. In de 2017-editie van de Dakar Rally komt hij namelijk zwaar ten val waarbij hij zijn linkerdijbeen breekt. De KTM fabrieksrijder ligt weleens vaker in de kreukels, zoals ook tijden de voorbereiding op Dakar 2019. Hij breekt zijn rechterpols en het lijkt daardoor al over en uit voor Price voor het startschot is gegeven.
Toch besluit de Aussie om van start te gaan. Met een brace rondom zijn pols weet hij alsnog de snelheid te vinden en boekt goede dagresultaten. Op die manier blijft hij druk uitoefenen op zijn concurrenten. Na de rustdag heeft Price zelfs de kracht om in de aanval te gaan, waardoor een podiumplek niet onmogelijk lijkt te zijn. Het geluk is aan zijn zijde als de voornaamste tegenstanders (Brabec en Van Beveren) uit het klassement verdwijnen door technische mankementen. Als de Dakar-winnaar van 2016 aan de leiding komt te liggen, behoort hij nog twee etappes vol te houden.
Wonder boven wonder lukt het de geblesseerde Price om dat voor elkaar te krijgen. Ondanks druk van Quintanilla blijft hij kalm en weet in de allesbeslissende slotetappe zelfs zijn enige dagzege te pakken. Het is niet alleen feest voor de Australiër, het gehele fabrieksteam van KTM kan na afloop aan de champagne. Tijdens de prijsceremonie staan namelijk ook Mathias Walkner en Sam Sunderland naast een extreem gelukkige Price.
Meer weten over deze Dakar-legende? Check dan:
Foto: Pacemaker
2010 – Isle of Man TT – Vijf op een rij
Ze kunnen gewoonweg niet anders. Roadracers zoeken de grens van het leven op, als onderdeel van een eeuwige zoektocht naar een flinke dosis adrenaline. Sommige mensen zullen het onder de noemer onverantwoord gedrag scharen, maar anderen spreken juist hun waardering en respect voor de rijders uit. Om dat laatste te doen, bezoeken velen begin juni het eiland van Man om de jaarlijkse TT-races te zien. De fans die in 2010 de boottocht vanuit Liverpool maken, vergeten die editie nooit meer.
Het veld is extreem goed gevuld dat jaar, met vele topcoureurs die allen op zoek zijn naar de trofee met het Mercury-beeldje. Bekende namen als John McGuinness, Michael Dunlop, Cameron Donald, Bruce Anstey én publiekslieveling Guy Martin staan startklaar. De eerste kans op glorie is tijdens de Superbike TT, maar ze moeten allemaal toezien dat Ian Hutchinson die openingsrace wint. De dan dertigjarige ‘Hutchy’ begint ijzersterk aan zijn zevende TT-deelname, maar niemand kan bevroeden dat hij die week een ongekende prestatie in het lijf heeft zitten.
Twee dagen later is Guy Martin heel erg dichtbij zijn eerste TT-overwinning, maar toch zit iemand hem dwars. De snelste man is namelijk wederom Hutchinson. Als hij diezelfde dag ook nog zege nummer drie (in de Superstock-klasse) pakt, spreekt iedereen op het eiland al van een bijzondere TT-week. Maar kan het nog specialer? Is Ian Hutchinson in staat om geschiedenis te schrijven door vijf races in één TT-week te winnen – een prestatie die nog nooit eerder is vertoond?
Het blijkt mogelijk te zijn, al krijgt de ‘Bingley Bullet’ het zeker niet cadeau. Tijdens de tweede Supersport-race houdt hij ternauwernood Michael Dunlop op afstand. Na 150 mijl (zo’n 241 kilometer) aan raceafstand is Hutchinson slechts anderhalve seconde sneller. Ook de belangrijkste race van de week, de Senior TT, is een prooi voor de allesvreter. Dat het allemaal niet vanzelfsprekend is dat een coureur maar liefst vijf TT’s in één week wint, blijkt enkele maanden later al. Ian Hutchinson raakt zwaar geblesseerd aan zijn linkerbeen. Het gaat compleet mis op Silverstone, een ‘veilig’ geacht permanent circuit. Het duurt heel lang voordat Hutchy weer om de prijzen mee kan doen en wint onverwacht de 2013-editie van de befaamde Macau Grand Prix. Op dat moment heeft hij liefst dertig operaties achter de rug.
Wil je de Senior TT-zege van Hutchy herbeleven? Check dan deze samenvatting.
Foto: KTM
2018 – Motocross of Nations – Prachtige generale repetitie
Als land is er binnen de motorcross niets belangrijker dan het winnen van ‘de Nations’: het WK voor landenteams. Hoewel Nederland in het verleden al de nodige toppers op mondiaal niveau zag rijden, werd die belangrijke prijs nog nooit gepakt. Ook afgelopen jaren was er veel hoop op succes voor TeamNL, want verschillende Nederlandse rijders toonden hun potentie in het WK Motorcross. In 2016 meldt Oranje zich voor het eerst aan het front met Herlings, Coldenhoff en Bogers. Na twee races lonkt het podium en daar weten ze uiteindelijk ook op terecht te komen. Het is zilver voor Nederland.
Doordat ze uiteindelijk slechts één enkel puntje tekortkomen voor de zege, ruikt het oranje trio kansen. Is het dan toch mogelijk om het onverslaanbaar geachte Frankrijk een pak slaag te geven? In 2017 is er dan ook geen reden om het team te wijzigen en dus krijgen Herlings, Coldenhoff en Bogers een volgende kans. Op de kletsnatte baan van Matterley Basin zet oranje weer een knappe prestatie neer, maar Frankrijk blijkt wederom een maatje te groot.
Twaalf maanden later staat een enorm getergd Nederlands team aan de start van de Nations, op RedBud in de Verenigde Staten. Nieuwe troef binnen het oranje kamp is Calvin Vlaanderen, die naast MXGP-wereldkampioen Herlings en Coldenhoff komt te staan. Alles lijkt in de races op zijn plek te vallen. Herlings toont aan waarom hij dat jaar tot wereldkampioen gekroond is, terwijl Coldenhoff boven zichzelf uitstijgt. Op een geweldig overtuigende manier pakt de KTM-rijder beide zeges in zijn manches.
Nederland domineert de Nations, maar alsnog gaat het mis. Calvin Vlaanderen is op weg naar een prima resultaat in zijn eerste MX2-manche, maar krijgt ongelukkig een steen tegen zijn oog. De droom om de Nations te winnen, verdampt in slechts enkele seconden. Vlaanderen moet richting het ziekenhuis en krijgt twee DNF’s achter zijn naam. Daardoor is het onmogelijk om Frankrijk van de troon te stoten. Wederom wordt Nederland tweede (na diskwalificatie van Italië).
Gelukkig weet TeamNL dat ze sterk zijn. Bijkomend voordeel: de volgende editie wordt in eigen huis verreden. Op 29 september 2019 schrijven Herlings, Coldenhoff en Vlaanderen alsnog – eindelijk – geschiedenis, op het TT Circuit van Assen. Onder toeziend oog van Koning Willem-Alexander laat het gouden team niets heel van de andere landen. Zowel België (zilver) als Groot-Brittannië (brons) worden op grote achterstand gezet. En het oppermachtige Frankrijk? Die komen in Assen niet verder dan de vijfde plek.
De KNMV maakte een mooie documentaire over deze unieke prestatie van TeamNL.
Wij zijn altijd benieuwd naar de historische motorsportmomenten die jou zijn bijgebleven. Deel ze door deze in de comments te plaatsen!
Hoewel wat verder van het bed qua tijd is de comeback van Mike Hailwood in 1978 er eentje die in het rijtje thuis zou kunnen horen. Het met romantiek doordrenkte scenario blijkt nu zelfs voeding voor een Hollywood film 🙂
De manier waarop Niklas Ajo in 2015 finishte tijdens de TT Assen. Naast je motor geslingerd worden in de GT-bocht, vervolgens aan je stuur blijven hangen en glijdend op je knieën en tenen alsnog over de finish komen. Bizar!