De strijd om de decibellen is afgelopen jaar verder geëscaleerd. Maar het is een hele rare strijd want er zijn niet twee maar drie partijen die tegenover elkaar staan.

Het is namelijk niet ‘burgers die overlast ervaren versus motorrijders die deze overlast veroorzaken’. Het zijn burgers die zich ergeren, motorrijders die overlast veroorzaken én motorrijders die zich ergeren aan die motorrijders die overlast veroorzaken. Die laatste groep is inmiddels heel erg groot geworden. Er is in zelfs een convenant getekend door tientallen organisaties die zich met motorrijden bezighouden, zoals de MAG, KNMV en Motoshare: ‘Te Luid Geluid Is Uit’.

De ‘Te Luid Geluid Is Uit’-campagne is heel simpel: alle ondertekenaars van het convenant vragen hun achterban om tijdens het motorrijden rekening te houden. Rekening houden met de omgeving en om eventuele overlast zoveel mogelijk te beperken. Dat gaat dan om zowel rijgedrag, als over bijvoorbeeld het ontbreken van dB-killers of het rijden met niet voor weggebruik of de betreffende motor goedgekeurde uitlaten. Ook spreken de ondertekenaars zich uit voor een overheidscampagne die motorrijders op positieve wijze onder de aandacht brengt. Kortom: schroef je dB-killer weer in je uitlaat, mijd dijkwegen op drukke momenten en probeer de groep klein te houden om overlast te beperken en k anderszins rekening met omwonenden te houden.

Kabinet moet stappen ondernemen

Er is niet alleen sprake van een oproep richting motorrijders: ook het kabinet wordt gevraagd stappen te nemen – op basis van maatwerk – zodat de groep welwillende motorrijders niet wordt benadeeld. Dit betekent dus handhaving op lokaal niveau, publiekscampagnes gericht op bewust rijgedrag en een verplichte RDW-keuring bij de montage van een niet-standaard uitlaat. Op deze wijze hoeft er alleen te worden gecontroleerd of de keuring is uitgevoerd om te weten of de uitlaat die gemonteerd is voldoet aan de normen en eisen.

“De strijd kan maar op één manier beslist worden. Zo werkt dat, in polderend Nederland.”

Het kabinet wordt ook vanuit de andere partij bestookt met ideeën, namelijk de kant van de mensen die overlast van motorrijders ervaren. Waarnemend burgemeester Peter Rehwinkel van de gemeente Bergen heeft het voortouw genomen in een campagne vanuit het lokaal bestuur om overlast terug te dringen. Een jaar geleden schreef hij al een opiniestuk in Het Parool, nadat de eerste coronalockdown resulteerde in een toename van motorrijders die helaas vaak veel (geluids)overlast veroorzaakten. Maar daar stopte het niet mee. Samen met wethouder Bekkering ging hij aan de slag om er serieus werk van te maken: ze stuurden een brief naar de minister van infrastructuur en waterstaat en ze riepen andere gemeenten op om zich bij Bergen aan te sluiten. Al zeventig gemeenten deden dat. Met name het gebrek aan decibelkillers wordt door hen gezien als dé meest overlastgevende factor. Hun voorstel om een wettelijke geluidsnorm van maximaal 70dB voor motoren te introduceren is wat ongelukkig en vrijwel onhaalbaar, omdat bijvoorbeeld ook optrekkende vrachtwagens en auto’s gemakkelijk over die 70dB kunnen gaan. Maar de strekking is duidelijk: er moet iets gebeuren.

Drie tegen één

En dat vinden dus zowel die motorrijdersorganisaties die een zeer grote en brede achterban van motorrijders hebben, als de overheid. En zo staat het dus niet twee maar drie tegen één: motorrijders, buurtbewoners én overheid versus… overlastgevende motorrijders. Die strijd kan maar op één manier beslist worden: in het voordeel van die eerste drie groepen. Hoe strikt eventuele nieuwe regels worden, hangt af van de bereidwilligheid van motorrijders. Willen die wel hun ‘geluid’ toch wat te temperen? Hoe minder ze dat doen, hoe strakker de teugels zullen worden aangetrokken. Zo werkt dat, in polderend Nederland.

Met de blogs van Motormuis wil Motorrijders.nl de lezer meenemen in de wereld van belangenbehartiging in politiek ‘Den Haag’ en ‘Brussel’. Motormuis vertelt over zijn belevenissen en over hoe hij de wensen van motorrijders probeert om te zetten in politieke daden.