Met de blogs van Motormuis wil Motorrijders.nl de lezer meenemen in de wereld van belangenbehartiging in politiek ‘Den Haag’ en ‘Brussel’. Motormuis vertelt over zijn belevenissen en over hoe hij de wensen van motorrijders probeert om te zetten in politieke daden.
In mijn vorige column beloofde ik uitgebreider in te gaan op hoe je politici zo ver krijgt om regels waar motorrijders last van hebben te veranderen.
Ik kreeg daar een reactie op van ene Oscar, die vertelde in juni dit jaar een motorongeluk te hebben gehad waar hij zelf geen schuld aan had. Hij had veel fysieke én materiële schade, die niet volledig vergoed werd. Hij schreef: ‘Ik wil dat de wet zo wordt dat ook motorrijders gezien worden als zwakkere verkeersdeelnemers. Ik heb nu drie ongelukken gehad met de motor, alle keren niet mijn schuld. Als het bekend is dat een ongeluk je heel veel geld kan kosten worden automobilisten vanzelf voorzichtiger.’
Maar hoe regel je dat, vroeg Oscar zich vertwijfeld af: ‘Ik heb na het ongeluk brieven gestuurd naar ALLE motor magazines, KNMV, ook de politiek. Uren discussies gehad met mijn letselschade advocaat en schade-expertisebedrijf. Maar iedereen keert zich om en wil er geen moeite voor doen de situatie te veranderen.’
Dus laten we daar eens op inzoomen. Hoe zit dat nou, met ‘zwakke’ deelnemers aan het verkeer? Blijkbaar is dat geregeld in de Wegenverkeerswet uit 1994. Fietsers en voetgangers worden hierin bestempeld als zwakke verkeersdeelnemers. Motorrijders niet. Artikel 185 van de wet bepaalt dat wanneer een fietser of voetganger wordt aangereden door een gemotoriseerd voertuig (denk aan bromfiets, auto, scooter, o.i.d.) en hierbij schade lijdt, de bestuurder van het motorvoertuig altijd aansprakelijk is.
De bestuurder hoeft geen fout te hebben gemaakt of schuld te hebben aan het ongeval!
Haakjes
Opvallend genoeg worden motorrijders in het ‘Strategisch Plan Verkeersveiligheid 2030’ wél benoemd als zwakke verkeersdeelnemers (pagina 31). Dit document heeft echter geen juridische grondslag. Maar het is wél een argument dat je in de politiek kunt gebruiken om de wet wellicht veranderd te krijgen.
Waar moet je dan zijn? Er zijn twee ministeries die met de wet te maken hebben: Infrastructuur & Waterstaat en Justitie & Veiligheid. Dat laatste ministerie is specifiek verantwoordelijk voor de aansprakelijkheid in verkeersdelicten. Een ‘position paper’, oftewel een A4’tje waarop je uiteenzet wat er moet veranderen en waarom, moet dus in ieder geval naar hen. Maar ook naar de Tweede Kamer.
Kamerleden die Verkeersveiligheid in hun portefeuille hebben zijn:
- Roy Van Aalst (PVV) – Infrastructuur en Milieu
- Corrie Van Brenk (50PLUS) – Infrastructuur
- Remco Dijkstra (VVD) – I&W weginfrastructuur
- Jan Middendorp (VVD) – niet in portefeuille, was wel bij AO Verkeersveiligheid
- Suzanne Kröger (GL) – Wegen
- Cem Laçin (SP) – Infrastructuur, verkeer en milieu
- Maurits von Martels (CDA) – Infrastructuur en Waterstaat (wegen, MIRT)
- Agnes Mulder (CDA) – Infrastructuur en Waterstaat (circulaire economie).
- Rutger Schonis (D66) – Wegen en Mobiliteit
- Chris Stoffer (SGP) – Infrastructuur & Waterstaat
- Gijs van Dijk (PvdA) – Infrastructuur en Milieu, was niet bij AO Verkeersveiligheid
- Stieneke van der Graaf (CU) – I&W infrastructuur, was niet bij AO Verkeersveiligheid
- Lammert van Raan (PvdD) – Infrastructuur, niet aanwezig bij AO Verkeersveiligheid
- Farid Azarkan (DENK) – I&W, was niet bij AO Verkeersveiligheid
Agenderen
We weten nu dus bij wie we moeten zijn. Om de wet te wijzigen moeten we bij hen duidelijk maken wat de gevolgen zijn van het labelen van motorrijders als niet-zwakke verkeersdeelnemers. Waarbij het verhaal van Oscar een goed voorbeeld is. We kunnen andere motorrijders vragen (enquete) naar vergelijkbare voorbeelden en dan al dan niet samen met iemand zoals Oscar in gesprek te gaan met de Kamer en/of het ministerie. Met name VVD’er Dijkstra kan een goede eerste gesprekspartner zijn. Hij spreekt zich in debatten vaak uit namens motorrijders en behoort tot de coalitie. Ook Stoffer van de SGP is al eerder in gesprek geweest met motorrijders.
Daarnaast is het dus een handige zet om de discrepantie te benoemen tussen de Wegenverkeerswet en het Strategisch Plan Verkeersveiligheid 2030. Alhoewel het ene juridisch onderbouwd is en het andere niet, zijn in beide gevallen wel de ministers van I&W en J&V verantwoordelijk.
Kortom: misschien niet een heel spannend blog dit keer, maar wel een praktische uitleg van hoe een lobby op dit punt zou kunnen worden ingericht. Mijn eerste lobbystap is intern: ik ga dit hele verhaal maar eens aankaarten bij de KNMV. Eens zien of zij het op willen en kunnen pakken!
Motormuis
...
Dit is nuttig, dank! Het zou fijn zijn als de KNMV dit oppikte?
Cem, Maurits en Roy heb ik voor andere zaken al gesproken dit jaar.
Allen zijn zeer betrokken en staan open voor duidelijke argumenten.
Hoi Motormuis. Ik vind dit een hele goede onderbouwing. Het overkomt mij en mijn partner ook steeds vaker dat je volledig over het hoofd gezien wordt. Zeker met alle technieken die in de auto’s zitten. Navigatie, headsets, allerlei berichten die je in je autoscherm kunt koppelen zoals facebook, whatsapp, telefoonnummers zoeken via je stuur. De automobilisten kunnen zoveel in de auto dat hun hoofdtaak “het auto rijden” op een tweede plaats is belandt. Dit is een hele kwalijke zaak. Kijk maar naar de ongevallen die ook met fietsers en voetgangers een trend is. En ik ben van mening dat de motorrijder hier ook vaak de dupe van is. Vaak wordt er geroepen dat de motorrijders als gekken rijden. Maar als jij op je telefoon kijkt. Ja dan is die motorrijder er ineens. Gewoon omdat er teveel afleiding is in auto’s.
Goed idee! Op welke manier kunnen we politici helpen verkeerswetgeving te verbeteren? Kunnen we goede argumenten onderbouwen met bewijs? Zijn er landen in Europa waar motorrijders een andere wettelijke bescherming genieten dan in Nederland, en is onderzocht op welke wijze dit bijdraagt aan de verkeersveiligheid van motorrijders?