Appen in het verkeer

Het wordt hoog tijd dat er wat gebeurt aan het alleen maar uitdijende gebruik van mobieltjes in het verkeer. Voetgangers, fietsers, automobilisten, iedereen is gefocust op dat lichtgevende schermpje, waar continu nieuwe bericht-alerts opflitsen in de hoop dat ze je aandacht krijgen. Motorrijden lijkt zo soms meer op skiën: een slalomwedstrijd om precies te zijn.

Nou, beste mede-motorrijder, als er één probleem is waar we steeds meer last van hebben kregen in het verkeer de laatste jaren, dan is het wel dat levensgevaarlijke appen in het verkeer. Op de snelweg in de file zie je gerust één op de zeven automobilisten met zijn mobieltje in de hand. Of je ziet dat ze die net op de bijrijdersstoel gooien als je langs rijdt, omdat ze nét niet helemaal konden zien of je nou een politiemotor had of niet. Meestal herken je ze doordat ze steeds verder van hun baan afwijken en langzaam naar je toekomen terwijl je aan het inhalen bent. Om zich vervolgens op het allerlaatste moment het leplazarus te schrikken en de auto bijna aan de andere kant de vangrail in te sturen. Als relatief kwetsbare verkeersdeelnemer word je er niet echt gelukkig van, zeg maar. En dan druk ik me nog vriendelijk uit.

Dat kan echt niet langer. Er gebeuren al te veel ongelukken en het worden er alleen maar meer. Nadat ik zelf voor de zoveelste keer de Super G op de snelweg had afgerond, besloot ik eens in de cijfers te duiken. Want die heb je nodig als je in politiek Den Haag iets gewijzigd wilt krijgen in wet- en regelgeving.

Wat blijkt? In Nederland is nog niet echt kwantitatief onderzoek gedaan naar het gebruik van mobiele telefoons in het verkeer, maar in het buitenland wel. Buitenlandse studies, hoewel vaak verouderd, zijn er volop.

Onderzoeken tot 2010 laten zien dat automobilisten toen al ongeveer 30% tot 50% van hun rijtijd aan ‘afleidende activiteiten’ besteedden.

Praten met passagiers stond daarbij op de eerste plaats. 25-35% las regelmatig een bericht op de telefoon en 14-30% stuurde berichten in 2010. In de afgelopen acht jaar is het gebruik van smartphones in het verkeer alleen maar verder toegenomen.

Er zijn overigens wel wát Nederlandse gegevens bekend. In datzelfde 2010 gaf 22% van de automobilisten aan minimaal eens per week handheld te bellen. Ruim de helft van de fietsers deed dit toen al. En dan nog het belangrijkste cijfer: uit een omvangrijk Amerikaans onderzoek bleek dat bij 68% van de ongevallen de bestuurder direct voorafgaand aan het ongeval was afgeleid. Dat is dus wat we op al onze wegen steeds vaker zien. En motorrijders zijn daar erg kwetsbaar voor.

De afgelopen tien jaar is het aantal dodelijke motorslachtoffers langzaam gedaald (over gewonden is weinig data bekend), maar die trend willen we graag doorzetten, niet ombuigen! Iedereen maakt zich zorgen: De KNMV en MAG onderzochten zelfs het gebruik van afleidende middelen onder motorrijders (viel erg mee). Veilig Verkeer Nederland ‘ziet het gebruik van smartphones als één van de grootste boosdoeners’. Transport en Logistiek Nederland (TLN) riep vrachtauto- en telefoonfabrikanten op om appen achter het stuur technisch onmogelijk te maken. En na een ronde langs Kamerleden die zich bezighouden met verkeersveiligheid kwam ik erachter dat een meerderheid van de Tweede Kamer wil dat het gebruik van de mobiele telefoon tijdens het rijden kan worden aangemerkt als roekeloos rijgedrag. Daardoor kan het als misdrijf zwaarder worden bestraft.

Het onderwerp staat dus al op de maatschappelijke én politieke agenda, maar nieuwe wetgeving laat nog wel even op zich wachten. Daarvoor is wellicht ook nog meer Nederlands onderzoek nodig. Ik wil best turven hoeveel mensen er met een mobiel in de hand zitten als ik langs ze rijd, maar hoe ik dat zonder afgeleid te zijn moet doen, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Ik ga in ieder geval pleiten voor dat onderzoek, zodat de nieuwe wetgeving er snel komt.

Motormuis

Met de blogs van Motormuis wil Motorrijders.nl de lezer meenemen in de wereld van belangenbehartiging in politiek ‘Den Haag’ en ‘Brussel’. Motormuis vertelt over zijn belevenissen en over hoe hij de wensen van motorrijders probeert om te zetten in politieke daden.