Motorrijders.nl is er niet alleen voor, maar ook dóór motorrijders. We delen een passie en daarom ook jouw passie! Wij nemen je mee in het verhaal van Urban Tiemissen en zijn passie voor motorrijden.

Naam:

Urban Tiemissen

Leeftijd:

50

Woonplaats:

Dieren

Beroep:

Facilitair servicemedewerker

Huidige motor:

Yamaha Tracer 900 (2018)

Hoe lang rijd je motor en wat is het dat je zo aantrekt in motorrijden?

“Eigenlijk openbaarde het motorvirus zich al op m’n achtste. Al mijn buurt- en schoolvriendjes gingen voetballen. Ik ging ook mee, maar ik was toen toch meer dat jochie met die ‘boterham met pindakaas’ op het bankje langs de lijn. Toen al met de gedachten ergens anders.

Niet gek, want in de schuur van m’n ouders stond de bromfiets van mijn moeder: een Berini. Die gebruikte ze om naar haar werk te rijden. Maar ik mocht er op zaterdagmiddag – onder toezicht – in onze ruime achtertuin en op de oprit rondjes mee rijden.

Toen ik dertien werd en inmiddels heel veel sleuteluurtjes had gemaakt, zagen mijn ouders wel in dat een voor de hand liggende teamsport niet in de lijn der verwachting lag. Op een dag nam mijn vader me mee om te gaan kijken naar – zoals hij zei – ‘iets beters…’. Daar stond hij dan: een Suzuki RM125 crossmotor. Trots dat ik was! Dankbaar, dat ik zoveel geluk had dat dit kon. Er volgden nog twee wat zwaardere crossmotoren en vele uren op de crosscircuits in de buurt. Na deze leuke tijd hield ik het op m’n negentiende voor gezien.”

Brommer werd crossmotor en toen motor. Hoe verliep die laatste overstap?

“In de tijd dat ik met mijn crossmotor bezig was, besmette ik mijn vader met het motorvirus. Hij kocht rond die tijd een Honda CB750 F2 Four. Dat kwam voor mij goed uit, want ik haalde m’n motorrijbewijs vrij vlot en wilde toen natuurlijk niets liever dan de weg op! Toen kon dat allemaal nog; op je negentiende meteen een zware motorfiets rijden.

Zo reed ik twee jaar naar school. Door weer en wind reed ik, het maakte me niet uit. Heerlijk die vrijheid. Alleen als het gesneeuwd of geijzeld had ging ik met de trein. Heel veel geld voor goede motorkleding had ik toen nog niet, dat kan ik me nu niet meer voorstellen, ik ga nooit zonder motorkleding de weg op.

Niet lang daarna kocht ik mijn eerste eigen motor: een Honda XL500. Stiekem miste ik de adrenaline die je krijgt van crossen. Ik hoopte dat met die Honda terug te krijgen, maar dat viel natuurlijk behoorlijk tegen. Crossen en verkeer werkt natuurlijk niet samen en het voelde dan ook niet hetzelfde. Op een dag kwam ik met een dikke prent thuis waardoor ik ook meteen de contactsleutels in kon leveren bij mijn ouders. Na een periode werken om die bekeuring te betalen en de belofte dat dit soort capriolen niet meer zouden gebeuren, kreeg ik de sleutels terug.

Nadien heb ik overigens nog wel bekeuringen gehad voor te hoge snelheid, niet heel schokkend. Eigenlijk ook niet iets om trots op te zijn, zoals ik daar nu over denk haha. Ik rij de laatste jaren toch al een stuk rustiger. Dat heeft deels te maken met de drukte op de weg, dat je ouder wordt en het besef dat je op de motor eigenlijk alleen maar moet relaxen! Soms – als de situatie het toelaat – schakel ik nog wel eens terug en geef ik een keer gas bij als ik door een mooie bocht rij, daarna weer een rustiger tempo.”

Die Honda was het dus niet helemaal. Wat werd de opvolger?

“Nee, ik was ook meteen klaar met die XL500. Er volgden in de jaren erna nog een Suzuki GSX750ES, Suzuki GSXR750, Kawasaki ZX10, Kawasaki ZX9R, Honda VTR1000F, Yamaha FZ1S en nu rijd ik een Yamaha Tracer 900. Allemaal kunnen kopen door werken, sparen en een beetje geluk.

Op onderhoud bespaar ik niet, dat houd ik nauwlettend in de gaten en ik zet vroeg genoeg geld opzij voor de volgende onderhoudsbeurt. Ik heb genoeg sleutelervaring om het onderhoud van de motor zelf te kunnen doen, zo blijft het motorrijden ook nog wat betaalbaar. Een werkplaatshandboek met het nodige gereedschap is daarbij overigens onmisbaar!

Hoeveel kilometer rijd je per jaar en wat zijn de voornaamste ritten die je maakt?

“Jaarlijks maak ik meerdere toerritjes door de regio en één of twee keer per jaar rijd ik naar de Eifel voor een toertocht. Zo rijd ik per jaar ongeveer 4000 kilometer. Niet veel, maar voor mij genoeg om ook tijd met mijn gezin te hebben.”

Wat het meest vormende moment voor jou geweest om te worden tot de motorrijder die je nu bent?

“Dat is een mooi omschreven vraag. Ik denk dat dat in je groeit naarmate je door de jaren heen met deze passie bezig bent. Tijdens de wintermaanden kijk ik altijd weer uit naar het moment om de motor weer te kunnen starten. Ik heb dan een soort rusteloosheid en verlangen naar de geur van uitlaatgassen, olie en benzine, het motorgeluid en de snelheid. Die beleving laait iets in me op en werkt verslavend. Klinkt dit gek of herkenbaar haha?!”

Tot nu toe heb je voor zover ik lees enkel Japans gereden. Wat doen die machines voor jou?

“Vooropgesteld vind ik dat iedereen moet rijden wat hij of zij mooi vindt. Ik vind heel veel motoren mooi. Eigenlijk heb ik geen voorliefde voor Japans, dit overkomt me telkens als ik op slag verliefd wordt op een bepaald type motor en dat was dan weer ‘toevallig’ een Jap. Dit had dan ook best een Aprilia, Triumph of BMW kunnen zijn.

Ik heb wel een voorliefde voor sportieve motoren. Tijdens een proefrit moet ik een bepaalde klik voelen; een combinatie van de power van het blok, hanteerbaarheid, comfort en niet het minst belangrijke de prijs. Als dat allemaal klopt ben ik om! Tijdens een tourrit vorig jaar in Limburg reden we langs Motoport Echt voor een bakkie koffie. Ik was eigenlijk helemaal niet op zoek naar een andere motor, maar ik stond me daar ineens te vergapen aan een matzwarte Yamaha Tracer 900. Ik raakte in gesprek met de eigenaar van die zaak. In dat tourweekend stuurde ik voor de grap een foto met mezelf op die motor naar het thuisfront. Ze reageerde gelukkig enthousiast, iets waar je wel rekening mee moet houden haha. Lang verhaal kort: ik kreeg een mooie inruilprijs voor m’n Yamaha FZ1S troetel en na de proefrit was ik verliefd.”

Heb je een bepaalde ‘droommotor’ of zou je misschien liever teruggaan naar je roots en nog eens op een Berini zoals die van je moeder rijden?

“Op dit moment vind ik een BMW S1000XR ook waanzinnig mooi. Ik merk dat dit segment motoren een trend is, sportieve rijeigenschappen met offroad skills en looks. Mijn Tracer heeft ook wel dat ‘hoogpotige’. Met de nodige elektronica kun je met dit ding wel heerlijk knallen!

Maar als ik ooit besluit om te stoppen met motor rijden, ja.. dan zou ik best een Berini willen hebben…”

Ben jij net als Urban Tiemissen gek van motoren en wil jij jouw passie delen op Motorrijders.nl? Meld je dan aan via ons aanmeldformulier!