Drukker dan deze startlocatie gaat het vandaag niet worden. Corralejo is de aanlegplek van de ferry tussen Lanzarote en Fuerteventura én een bruisende toeristenplaats. Leuk om even te kijken en doorheen te rijden, maar je laat deze stad zo snel mogelijk achter je om de drukte te ontlopen.

Zanderig

In Nederland hebben we voldoende duinen. Hier rijd je door de overtreffende trap! 24 vierkante kilometer aan duin om precies te zijn. Met de zandstranden aan je linker stuurhelft en de zandduinen aan je rechterkant nodigt deze plek uit om de motor te parkeren en even de duinen in te wandelen. In de ochtend is dit wel te doen, door de nog lage temperatuur, maar in de volle zon in de middag geen aanrader.

Surrealistische binnenland

De route stuurt je na de zanderige ontmoeting verder naar het zuiden, naar de hoofdstad Puerto del Rosario. Om de drukte niet op te zoeken, laat je de saaie hoofdweg voor wat het is en duik je het surrealistische binnenland in. Kleine verlaten gehuchten tekenen af tegen de glooiende heuvels die als fluweel gedrapeerd zijn over het eiland. Zeker in de avond, als de zon ondergaat, geven de kleuren van de rode heuvels alles een bijzondere tint.

Afgevlakte ruigheid

Een mooi voorbeeld van de verschillen tussen de Canarische Eilanden is hier goed te zien. Waar Lanzarote veelvuldig voorzien is van ruige vulkanen, is Fuerteventura door de miljoenen jaren van harde wind ontdaan van zijn ruige punten. Alsof er een fluwelen doek over de heuvels is gedrapeerd, komen de heuvels rustgevend over. Tussen deze heuvels stuur je de motor naar het Parque Rural de Betancuria, waar het gelijknamige dorp ligt. Tegen de bergwand bedien je de gashendel driftig de pas op, het Nationaal Park in en geniet je van de vergezichten die worden voorgeschoteld. Door de afwezigheid van een boomgrens word je na enkele hoogtemeters al getrakteerd op deze schitterende vergezichten.

Rust in de oude hoofdstad

Je kunt klagen over de wind die hier dagelijks over het eiland waait. Over het asfalt doe je dit niet. Schaamranden ben je hier snel kwijt en het gas kan er goed op. Rustige mooie wegen leiden je via het binnenland richting Betancuria, de oude hoofdstad van Fuerteventura. Een lief klein dorpje met een witte kerktoren die als een kaars midden in het plaatsje staat. Tijd voor een bak koffie en een plaspauze. Er staat iets heel moois op de planning de komende 25km!

Niet in woorden uit te drukken …

… dus dan maar in foto’s. De bergweg die na Betancuria volgt, de FV-30, is niet in woorden uit te schrijven. Kijk maar gewoon!

Tijd over?

We blijven in het midden van het eiland, maar om op tijd terug te zijn, keert de route bij Marcos Sanchez (het dorp, niet een inwoner van het eiland) weer richting het noorden. Zonde eigenlijk. Je kunt namelijk nog veel zuidelijker rijden, maar dit neemt zeker 70 km extra in beslag op de al ruime rondrit. Een goede reden om nog een dag de motor te pakken en het meest zuidelijke punt op te zoeken!

Zwarte stranden

Zoals aangegeven, je stuurt de motor weer richting het noorden, maar thuis ben je nog lang niet. Je bent pas op de helft en rijdt via de fijne bergwegen naar het kleine kustdorpje Ajuy. Een mooi moment voor een wandeling over het zwarte strand en om de ruige kustlijn te bekijken! Dit is de perfecte plek om even de benen strekken.

Links of rechts?

Op het moment van wegrijden, heb je zo’n 10 km de tijd om een lastige vraag te beantwoorden. Na deze 10 km ben je namelijk bij Pájura, een kruising waar je vanmorgen van links kwam en naar rechts afsloeg. Nu heb jij de keuze! Of naar links de weg terug naar Betancuria rijden waar wij voorheen geen woorden voor hadden. Of rechtsaf het dal in om door de lager gelegen dorpen via Aloë Vera plantages langs de bergkam naar het noorden te rijden. Onze route stuurt je naar rechts, maar mocht je toch voor links kiezen, dan is de route weer makkelijk op te pakken. De bergpas na Betancuria brengt je weer in het dal en hier kom je een rotonde tegen. Sla linksaf en je zit weer op de oorspronkelijke route! Easy peasy!

Saai, maar toch weer niet.

De altijd waaiende wind. Daar hebben we het al eens over gehad. Het waait hier dagelijks, maar in de heuvels heb je hier niet veel last van. Op de open vlaktes richting het einde van deze route daarentegen wel. Houd hier rekening mee! De laatste 50 km tik je snel af. Lange snelle bochten en vergezichten tekenen het beeld van het noorden van dit schitterende eiland. Voor je het weet rijd je het drukke centrum van Correlejo weer in en is het tijd om de motoren stil te zetten. Tijd voor een goed diner, een lekker biertje en een gesprek over alle indrukken van Fuerteventura.

Gereden: de Kawasaki Versys 1000 SE

Wij reden met de Kawasaki Versys 1000 SE op het zonnige Fuerteventura & Lanzarote. Meer info over de Versys 1000 SE, mooie foto’s én een toffe video vind je hier: Kawasaki Versys 1000 SE