Login voor premium content
Met een veerboot is iedereen in Nederland wel bekend, of je nou jong of oud bent. Je rijdt de veerboot op, betaalt een euro of twee en na de overtocht pak je jouw route gewoon weer op alsof het niets is. Maar wat maakt de overtocht met de motor per ferry naar bijvoorbeeld Engeland dan toch eng voor sommigen? Wij leggen uit hoe het werkt!
Ik zal heel eerlijk zijn: ik zag er altijd best tegenop om zo’n overtocht per ferry te maken. De wens om naar Engeland te gaan was er altijd wel, maar die boot… Dat was toch wel een dingetje. Iets hield me tegen, terwijl ik met de auto al meerdere veerboten heb gebruikt naar Engeland, Noorwegen en Zweden.
Hoe werkt het vastsnoeren? Staat de motor wel stevig? Heb ik de tijd om de motor goed vast te zetten? Dit soort vragen had ik bij het plannen van mijn reis. Online vond ik wel wat antwoorden, maar toch allemaal met een ietwat vage uitleg. Vaak was de strekking gewoon: “Het komt wel goed, gewoon de boot oprijden en dan zie je wel!” Maar daar doe ik het niet voor, ik wil het graag stap voor stap weten.
Dus, om eindelijk een antwoord te geven op die vragen – mocht jij met hetzelfde probleem zitten – nemen wij de proef op de som.
Boek een overtocht
Het begint thuis met voorbereiden. Er zijn verschillende maatschappijen die overvaren, kwestie van diegene zoeken die in jouw planning past qua tijd,datum en uiteraard budget. Op de dag van vertrek rij je naar Calais en zo’n twintig kilometer van tevoren zie je op de verkeersborden al de route naar ‘Engeland’.
Hou in jouw planning rekening dat je zo’n 1,5 uur van tevoren aanwezig moet zijn voor het inchecken. Het kan door drukte wel eens lang duren bij de grenscontroles.
Inchecken bij de juiste maatschappij
De laatste kilometers naar de haven geven je het gevoel te zijn beland in een oorlogsgebied. Door alle migranten die het kanaal willen oversteken biedt de laatste zeven kilometer enkel uitzicht op metershoge hekken, camera’s, betonnen muren en prikkeldraad zo ver het oog rijkt. Ik heb mij geen moment onveilig gevoeld, maar het is wel een rare gewaarwording.
Aankomend bij de check-in zie je een rits van tientallen tolpoortjes. Boven deze poorten hangen schermen met logo’s van de maatschappijen. Vanaf een afstand pik je de bijbehorende poort voor jouw veermaatschappij er zo uit. Kwestie van aansluiten in de rij (als die er is) en bij het poortje jouw (digitale) boekingspapieren tonen.
Je krijgt nu een formulier mee met de juiste rij waar je later moet gaan staan tijdens het wachten op de veerboot. Stop die in je jas/tas en je kunt doorrijden.
Grenscontrole
Door Brexit heb je tegenwoordig twee extra poorten: één voor de Franse grens en één voor de Engelse. Veel meer dan even jouw paspoort laten zien en indien gevraagd even de helm afzetten is hier niet nodig. Bij de Franse grens dan.
Bij de Engelse grens zijn ze grondiger, véél grondiger. Iedere plek waar een verstekeling zich kan verstoppen wordt gecontroleerd. Zo kan één rij heel snel gaan, maar een andere rij verschrikkelijk traag. Rij je met meerdere motoren? Splits dan af in verschillende rijen en sluit bij elkaar aan als één rij toch een stuk sneller gaat dan de andere.
Voordeel van de motor, je bent wel zo door de controle heen want ruimte voor verstekelingen is er natuurlijk niet!
De juiste rij
Bij de grens heb je voldoende tijd gehad om het juiste rijnummer uit je hoofd te leren, nu is het een kwestie van de juiste borden volgen. Ik krijg 1131 aangewezen en volg netjes de verkeersborden naar een heel groot plein waar met geschilderde cijfers de rijen worden aangegeven. Nu is het een kwestie van wachten, iets te drinken halen of om een beetje te ouwehoeren.
Het spannendste: de boot op
Eindelijk, je mag de boot op! Een vriendelijke werknemer controleert nog even jouw papieren met rijnummer en – mits die kloppen – je krijgt groen licht. Je mag de schans oprijden en volgt de aanwijzingen van het personeel langs die route. Die sturen je netjes naar de plek toe waar je moet gaan staan.
Ik kan helaas niet afkijken bij andere motorrijders, ik ben namelijk de enige motorrijder op het schip gedurende deze overtocht. Het personeel stuurt me met een ruime bocht een goot in, geeft aan dat ik moet blijven zitten en na dertig seconden, vier spanbanden en één schouderklop die vergezeld wordt met de woorden “thank you, you can get off the bike!” stap ik zo van de BMW af.
‘Ja, dat ging wel heel erg makkelijk!’ denk ik in mijzelf. Blijkbaar is die goot waar je de wielen van je motor in parkeert waardoor hij in feite al redelijk stevig staat iets nieuws. Via Instagram krijg ik van verschillende motorrijders namelijk tips en ervaringen over hoe je de motor goed en veilig kunt vastzetten op het schip waarbij niemand ook maar een woord rept over die goot.
Een spanband over het zadel aantrekken om de motor in de veren te trekken, dat gebeurt eigenlijk bijna niet meer. Het is zonde van je zadel, terwijl je met twee spanbanden ook prima de motor vast kunt zetten via de zijbeugels en/of (passagier)stepjes. Ook met één wiel tegen de zijwand en dan met één trekband de motor lichtjes in de vering trekken is voldoende. Wel even de motor in zijn eerste versnelling zetten! Dat scheelt ook een hoop tegen het wegrollen.
En als laatste tip: het personeel is aardig en behulpzaam! Deze helpen jou prima om de motor vast te zetten. Twijfel je over je vastsnoerkunsten, dan kun je altijd zo’n matroos om hulp vragen.
Het ‘lange’ wachten
Nu is het een kwestie van je tas die je graag bij je wilt hebben tijdens het wachten op het dek mee naar boven te nemen. Eten en drinken kun je aan boord aanschaffen, maar je kunt ook gewoon je eigen bammetjes binnen of buiten opeten. Pak er een boekje bij en geniet van de overtocht van zo’n twee uur.
Aankomst
Dit is het makkelijkste en leukste. Nou ja, het loshalen en wegrijden is het makkelijkste. Let er wel op dat je in Engeland links moet rijden. Daarmee wordt je al bijna meteen in het diepe gegooid want zodra je de haven uitrijdt krijg je al gelijk een paar rotondes voor je kiezen die je dus met de klok mee moet nemen. Kun je gelijk wennen. Makkelijkste is een Engelse auto volgen en doen wat die bestuurder doet. Dan stelt het niet veel voor.
Heb jij nog tips voor de overtocht met de veerboot? Reageer dan onder het artikel en help de mede-motorrijder!
Ga met de boot vanuit de Eemshaven naar Noorwegen.
Noorwegen is nog nooit zo dichtbij geweest.
’s Middags rond 15:30 uur aan boord, de volgende ochtend om 9:00 uur in Noorwegen en begin je in Kritiansand aan een waanzinnige reis.
Helemaal met Hendrik eens.Ook ik heb op 4 augustus dit jaar in de Eemshaven de ferry naar Noorwegen genomen en het als een prachtige ervaring beleefd.
Er waren zekers 50 motoren die aan boord mee gingen. Het was wel een beetje heftig, maar de bemanning heeft geweldig geholpen met het vastzetten van de motoren met hier wel spanbanden. Ook onderling werd er door de motorrijders gebroederlijk geholpen.
Het is aan boord een gezellig verblijf met een hut voor de nacht en zeer goed ontbijt zodat je uitgerust aan de tour in Noorwegen kunt beginnen.
Dus echt een aanrader.
Volgend jaar weer 2x met de veerboot over. Eerst vanuit Rotterdam naar Hull en dan van Heysham naar Isle of Man. Op de nachtboit naar Hull moet je jezelf redden maar naar Man, regelt het personeel alles voor je. Prima dus!
Tip: spanbandje om je voorrem trekken.
Dit jaar voor het eerst met de motor naar Schotland geweest. IJmuiden – New Castle. Had dezelfde ‘angst’ over het vastzetten van de motor. Geen goot overigens bij DFDS. Had me ook ingelezen. Zelf spanbanden aangeschaft. Belangrijkste adviezen: geen spanband over je zadel en je motor in de 1ste versnelling zetten. Aan boord bleek dat ze genoeg spanbanden hadden. Op de heenreis de motor met twee spanbanden (links en rechts) over de crashbars van het motor blok en strak naar beneden getrokken. Na de afvaart twijfels of hij wel goed vast stond. Ondanks de geruststelling van het personeel dat er ieder iemand een ronde over het autodek doet, die nacht geen oog dicht gedaan. De volgende ochtend stond m’n Beamer er nog net zo mooi bij als bij vertrek. Geen millimeter verschoven. Op de terugreis de spanbanden met een extra slag om de crashbars vastgezet en geslapen als een roosje.
Enkele jaren geleden met de Volvo boot naar Goteborg gevaren vanuit Gent . Dit zijn geen echte ferry maar meer roro schepen . Op deze schepen is het een beetje improviseren om je motorfiets vast te zetten . Dit is niet zoals op een gewone ferry maar zijn de verankeringspunten meer voorzien op vrachtwagens ed . Per overtocht kunnen er zo,n 12 passagiers meevaren .
En vergeet niet je alarm uit te zetten
Dit jaar vanuit Hoek van Holland naar Harwich gevaren, voor motorrijders uit West Nederland lekker dichtbij. Ik ben ‘s-middags aan boord gegaan en dan is het een nachtje op zee. En ‘s-ochtends van boord in Engeland. Er waren best veel motorrijders en aansluiting is, als je dat wil, snel gemaakt. Een hut is verplicht waardoor het niet goedkoop is. Hoewel voor mij omrijden via Calais met de nodige extra benzine en een extra overnachting ongeveer even veel zou kosten. Volgend seizoen zeker weer een keer.
Afgelopen juli, net als Joop, samen met een goede vriend, ook van Hoek van Holland naar Harwich gevaren. Bespaart een lange reis naar Calais plus veel minder strenge controles, Maar dan gewoon met een dag overtocht, dat scheelt het moeten huren van een hut. 14:00 uur vetrekken en 20:00 uur aankomen in Harwich. Motoren op de jiffy met één spanband over het zadel vastgezet waarbij netjes geholpen door het personeel. Vervolgens een week lang door Engeland getoerd. Heen de hele zuidkust afgereden via de Seven Sisters krijtrotsen met uiteraard een bezoek aan het beroemde Beaulieu Nationaal Motor museum bij Southampton. Terug wat noordelijker getoerd via Solsbury-hill en Stonehenge, Vervolgens boven Londen langs weer naar Harwich. Alles lekker binnendoor de fantastische countryside.
Geweldige reis, aanrader voor iedere avontuurlijke motorrijder!
Deze zomer naar Engeland geweest vanuit Duinkerken: slechts 1 spanband over je zadel ( er zit standaard een soort kussen om de spanbanden, je zadel heeft er niets van te lijden), in de eerste versnelling en hij kan geen kant op. T is niet eng😃
Het verhaal met de goot waar de motor in gezet moet worden herken ik niet. Dit is wellicht alleen tijdens deze specifieke overtocht van toepassing. Nb. Ik heb inmiddels 14X met verschillende maatschappijen, verschillende overtochten gemaakt. o.a, Italië- Griekenland en Italië-Corsica en IJmuiden -Newcastle. Spanbanden zijn meestal ruim voldoende beschikbaar en normaal gesproken moet je zelf de motor vastzetten. Hiervoor de volgende tips. 1 .Zet de motor in zijn 1e versnelling en ze de motor “vast” zodat deze niet meer naar voren kan rollen. 2. Zet de motor op zijn jiffy / zijstandaard. Doe een spanbanden achter het balhoofd om en zet de motor vast door hem voor in zijn veren te trekken. Ps. Vaak is dit eigenlijk al voldoende, maar het kan verstandig zijn de motor links en rechts aan de beugels / voetsteunen of over de buddy extra stevig vast te sjorren.
Waarschijnlijk een overbodige tip: wacht tot de oprit of afrit van de boot geheel vrij is voor je er op rijdt, zodat je niet halverwege hoeft te stoppen omdat je voorganger niet verder kan.
Erg goede tip. De ‘voorrijder’ kan namelijk terugrollen, hoe weinig ook, een valpartij (van beiden!) IS mogelijk en is mij dan ook overkomen.
Dat is geen overbodige tip. Zeker als het nat is.
Inmiddels een aantal overtochten achter de rug naar o.a. Noorwegen en Engeland. De goot ben ik (helaas) nog nooit tegengekomen.
Voor mijn eerste reis met de ferry heb ik advies ingewonnen bij mijn dealer over hoe de motor het best vast te maken. Voor mij was de gouden tip, motor op de zijstandaard/jiffy te zetten en de voorste spanband over de kroonplaat heen trekken en daarna de motor licht in de vering te trekken. Stevige verankering en 0% kans op schade. Bij mij werkte dit perfect. (In verband met kabeltjes en andere belemmeringen kan dit helaas niet bij alle motoren, vooraf even je eigen motor controlere). Een tweede spanband aan de achterzijde (aan het stepje of frame). Na het vastzetten en in de versnelling even flink rammelen, duwen en trekken, als er dan niets gebeurd gaat de motor de overtocht goed doorstaan. Ik had helaas een stevige wind en ruwe zee (viel in werkelijkheid wellicht wel mee maar het voelde best heftig aan) maar de motor stond de volgende ochtend nog netjes en onbeschadigd op dezelfde plek.
Wat voor mij mooi was om te zien is dat alle motorrijders, ongeacht waar je vandaan komt, elkaar altijd helpen op de boot, Op je eerste reis ben je een beginneling, op je tweede reis help je weer een ander die voor de eerste keer reist. (“Hoe werkt de ratel op de spanband” is een populaire vraag, ik heb het bij mijn eerste overtocht moeten vragen maar inmiddels al meerdere keren kunnen helpen en aan anderen kunnen uitleggen ) .
We hebben blijkbaar allemaal dezelfde “angst” bij de eerste keer varen.
Dus is het je eerste overtocht, schroom niet om een wat meer ervaren reiziger om hulp te vragen en de techniek af te kijken. (Of de bevestiging dat de motor stevig genoeg vaststaat)
Zelf neem ik altijd twee spanbanden mee, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik ze nog nooit heb gebruikt . Op de diverse ferry’s zijn ze in overvloed aanwezig.
Een minder positieve ervaring heb ik met de hulp van de bemanning van de boot, ze wijzen een plekje aan, als ze niet zichtbaar zijn wijzen ze nog aan waar de spanbanden hangen en dat is het. Ik heb eens gevraagd waarom ze niet hielpen met vastzetten (dacht dat op de site stond dat je geholpen kon worden). Het antwoord was simpel, als zij de motor vastzetten en er gebeurd iets waardoor schade ontstaat zijn ze aansprakelijk, en hebben ze dus opdracht gekregen om niet actief te helpen.
Overigens wordt bij een korte overtocht, van eiland naar eiland of oversteken van een fjord of rivier, de motor zelden met spanbanden vastgezet of zijn er zelfs geen spanbanden aanwezig. Alleen bij heel slecht weer wordt get gedaan. Wil je de motor wel vastzetten vraag dan naar de spanbanden (en bevestigingsplek) of gebruik de spanbanden die je zelf bij je hebt
Belangrijkste, laat de angst voor de ferry nooit een belemmering zijn om mooie gebieden te ontdekken !
Ik herken de bovenstaande verhalen allemaal, maar een motorgoot? Nooit meegemaakt. Hulp van de bemanning bij het vastsjorren nooit gekregen wel van collega motoeristen. Bij het vastsjorren van de motor gebruik ik mijn handschoenen als onderlegger. Ik snoer altijd vast over de buddy. Dat heeft de minste kans op beschadigingen en hoe hoger hoe meer stabiliteit. Zo een oversteek bij windkracht 9 overleefd, alleen mijn maag niet.
BTW bij de Elbefähre Glückstad altijd bij je motor blijven en/of erop zitten. Afgelopen jaar knikkerde bijna alle 2 wielers om bij een kruisend zeeschip.
Ben in september met de boot van Denemarken naar- Duitsland gevaren en daar mag je het helemaal zelf uitzoeken. Er zijn geen echte afvaartijden. Je komt in een aparte “lane” en mag er als eerste op wordt verwezen naar rechtsvoor en dan zoek je het maar uit. Er hangen spanbanden met verroeste hendels en die kun je via het dek over je zadel trekken terwijl je op de standaard staat. Gelukkig is de zee daar rustig.
Aanvullende tip. Niet eerder gelezen. Zet eventueel alarm uit.
Nog een tip als ik een spanband over mijn zadel moet doen, doe ik ter bescherming van mijn zadel mijn handschoenen tussen het zadel en de spanband .